ตามหัวข้อเลยครับ เจ้าของกระทู้ อายุ 25 ปีนะครับ ชอบคนๆนึงมา ประมาณ 5-6 ปี แล้วครับ แต่ประเด็นก็คือคนที่ผมชอบเค้าเป็นผู้ชายเหมือนกันครับ เริ่มต้นจากเพื่อน แล้วสนิทมากๆเข้า จนเราก็ไม่รู้ตัวเหมือนกันว่าไปชอบเอาตอนไหน  ทั้งเพื่อนสนิทคนอื่น พ่อแม่ ที่บ้านผม ไม่รู้เลยครับ เพราะผมมีแฟนเป็นผู้หญิงมาตลอด มันยากที่จะเริ่มต้น หรือบอกด้วยซ้ำครับ ว่าเห้ยไอ กุว่ากุชอบว่ะ คงช๊อคกันหมด  เลยกลายเป็นตลอด 5-6 ปีที่ผ่านมา ก็แอบชอบมาตลอด ไปไหนมาไหนด้วยกัน ดูหนังกันสองคน ทำอะไรให้กันและกันมาตลอด  มีบางทีของขวัญวันเกิดที่อยากให้ หรือ อยากให้ของในวันสำคัญอะไรต่างๆ เนี่ย ก็ให้ตรงๆไม่ได้ ผมมักมีข้ออ้างตลอด ว่า ของไม่ได้ใช้เอาไปใช้ พี่สาวซื้อมาเยอะ เห้ยเอาไปใช้ดิ อะไรประมาณนี้ โดยไม่กล้าบอกว่ากูนี่แหละเก็บเงินซื้อให้เอง แต่ทุกอย่างที่ทำแค่ในสถานะเพื่อนสนิทนะครับ ไม่ใช่ไม่เจ็บนะครับ โคดดดดเจ็บ แต่ทำแล้วมีความสุขก็เลยทำต่อ เหมือนที่เค้า่า รักมากกว่า อ่อนแอกว่า 55555 แต่ไอคนที่ผมชอบเนี่ย เค้าก็ไม่มีแฟนสักที ก็ถามมันบ่อยๆ ทำไมไม่มีแฟนว่ะ (เผื่อจะตัดใจง่ายขึ้นครับ แต่ก็แอบเจ็บ 5555555 ) แต่ลึกๆ ก็ดูเหมือนเค้าก็โอเคกับเราครับ แต่ก็ไม่กล้าเสี่ยงครับ เพราะถ้าพลาดขึ้นมา คำว่าเพื่อนอาจไม่เหลือเลยก็ได้

ปล. ใครมีข้อแนะนำอะไรช่วยบอกผมบ้างนะครับ บางทีมันก็สับสนว่าจะทำไงต่อดีวะ  555555555