สวัสดีความเหงา... สวัสดีเพื่อนๆ

สวัสดีความเหงา... สวัสดีเพื่อนๆ

ชีวิตก็ได้วนมาอีกครั้งกับความเหงาที่เริ่มเกาะกินหัวใจT_T
ชีวิตโสดๆของผม ที่หวังจะประสพความสำเร็จกับความรักครั้งใหม่มันก็ไม่เป็นผล

น่าเสียใจนะครับทั้งที่ผมคิดว่าผมทำทุกอย่างดีที่สุดแล้ว...แต่ก็นั้นละ ผมมันอาจจะดีไม่พอ

ความเหงาย่อมเป็นเพื่อนกับคนโสดและคนเพื่อนน้อยอย่างผมเสมอ
ทำไมหรอครับ ก็ในสังคมของผม ผมดันเป็นผู้ชายธรรมดาทีไม่มีใครรู้
และดันทะลึ่งไปชอบผู้ชายด้วยกัน หรือเรียกว่า "เกย์นั้นเอง"

ชีวิตที่ผ่านมาของผมมันใช้ยากจัง...สนิทกะเพื่อนผู้ชายมันก็จะพยายามหาเมียให้เสมอ หรือ สงสัยว่าทำไมผมไม่มีแฟน
จะไปสนิทกะเพื่อนผู้หญิงสักพักไม่เขาก็มาแอบชอบ หรือไม่ก็โดนแฟนเขาหึงอีก

*อยากตะโกนบอกชาวโลกว่าผมชอบผู้ชาย ผมก็ทำไม่ได้ โลกของผมมันดันเป็นแบบนี้อะ
เคยนอนเอาเท้าก่ายหน้าผากคิดว่าผมจะทำไงดี ประกาศในโลกโซเชียล หรือบอกเพื่อนสนิท บอกคนอื่นๆไปเลยดีไหม
บ้าหรา5555 แต่ผมเลือกไม่ได้ ตัวตนผมถูกสร้างมาแบบนี้ นี้หว่า

ซวยจริงๆถ้าผมเป็นตุ๊ดเป็นแต๋ว เป็นเกย์เป็นกระเทยผมอาจมีความสุขมากกว่านี้
ถ้าผมไม่แคร์โลกไปเลยก็ดี แต่ผมดันแคร์โลก แคร์สังคมอีก...กรรมของผมจริงๆ (มีใครเป็นแบบผมยกมือขึ้น)

--------------------------------------------------------------------------

และที่ผมเขียนไปด้านบนเป็นมุมมองความคิดส่วนตัวของผมนะครับ
แน่นอนผมเหงาและผมอยากมีเพื่อน แต่ผมไม่กล้าหรอกที่จะไปหาเพื่อนในที่ไม่ดี
และผมก็ไม่รู้ว่าในพันทิพเป็นที่ดีไหม แต่อย่างน้อยผมก็มีช่องว่างให้ผมได้เรียนรู้
"ได้เริ่มคุยกับใครหลายๆคน จนเหลือแค่เพียงคนๆเดียวที่ผมอยากรู้จัก และ อยากเจอเขาในโลกความจริง"

ไว้ผมจะแนะนำตัวเองเรื่อยๆนะครับ แต่วันนี้หากใครคิดตรงกับผม ทักผมมานะครับ
อย่างน้อยเราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน (ขอคนที่มองโลกแบบผมนะ ผมไม่ชอบคนแสดงออกดูรู้ว่าเป็นเกย์)

มิตรภาพสวยงามเสมอครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่