เราเรียนโทไม่จบค่ะ กำลังจะไปยื่นใบลาออก แต่ตอนนี้ยังไม่ได้ยื่น พ่อแม่ส่งเสียให้เรียนหมดเงินไป แสนนิดๆ สุดท้ายพึ่งมารู้ตัว

ว่าทางนี้ไม่ใช่แนวเลย เราจบปริญญาตรี ด้านสถิติ จาก มหาวิทยาลัยรัฐบาลแถว วงสว่างค์ค่ะ

แล้วก็ช่วงนั้นรุ่นพี่ แนะนำ ว่าให้ไปเรียนต่อ วิศวกรรมอุตสาหการ เพราะ เรียนจบมารุ่นพี่บอกว่า

เงินเดือนดี งานก็หาง่าย พอจบ ป ตรี ปุป เราก็เลยสมัครเรียน ป โท วิศวกรรมอุตสาหการ จากมหาวิทยาลัยเดิมที่จบ ป ตรี ทันที

แต่พอเรียนๆไป เริ่มรู้สึกว่าไม่อยาก ออกต่างจังหวัดไปตามโรงงานเลยค่ะ ไม่ชอบเลยค่ะ รู้สึกว่าตนเองติดบ้าน รุ้สึกมีครอบครัวที่ต้องดูแล

รู้สึกว่าตนเองอยากเข้าทำงานราชการ มีความใฝ่ฝัน อยากใส่ชุดขาว คงภูมิใจน่าดู

เลยเริ่มหางานราชการ สอบที่ไหนก็ไม่ค่อยจะติด หาดูวุฒิที่รับปรัญญา โท วิศวกรรมอุตสาหการ ก็ไม่ค่อยจะมีเลย หายากมาก

เลยเริ่มรู้สึกว่ามันไม่ใช่แหละ ยิ่งทำให้ไม่อยากเรียนต่อเข้าไปกันใหญ่ ต่อมาได้งาน เป็น ลูกจ้างในในหน่วยงานราชการค่ะ

เงินเดือนอยู่ที่ประมาณ หมื่น 2 นิดๆ หักลบประกันสังคม ประกันนุ้นนี่ แล้วเดือนๆนึงเหลือ หมื่นต้นๆ แต่โชคดีมีโอให้ทำ

เดือนนึงรายได้รวมเลยเกือบๆ หมื่น 4 - หมื่น 5 ค่ะ

แล้วพอมาเริ่มทำงาน ยิ่งรุ้สึกว่า วิศวกรรมอุตสาหการ ไม่ใช่แนวเลยค่ะ แต่ก็พยายามฝืนเรียนต่อไป

เพราะเรียนมา ครึ่งทางแล้ว ตอนนี้เรากำลังขึ้น เทอมที่ 3 เพราะปริญญาโทจะเรียนทั้งหมด 4 เทอมค่ะ

เหลือแค่ ตัวรายวิชาอีกประมาณ 2 ตัว และก็เหลือพวกโปรเจ็คเท่านั้น

ตอนเรียน รายวิชาปกติ เราก็เรียนได้นะค่ะ เพราะแค่มานั่งเรียน อ่านหนังสือ และก็สอบ เกรดเราก็โอเคเลยค่ะ 3.6 กว่าๆ

แต่ทีนี้มาติด ตรง ทำโปรเจ็ค ค่ะ แล้วคือ ที่เราเรียนต้องมีงานโปรเจ็ค 2 เล่ม คือแบบเรารู้สึกท้อ เรารู้สึกไม่มีอะไรในหัว

รู้สึกไม่มีแนวทาง อาจารย์ที่ปรึกษาก็พยายามแนะแนวทางว่าทำเกี่ยวกับแบบนี้ๆดีไหม แต่เราก็ยังรู้สึกว่าเราไม่ชอบ เราไม่อยากทำ

สุดท้ายนี้ เราตัดสินใจบอกทางครอบครัวว่าจะลาออก เพราะเราไม่ชอบ ไม่อยากเรียน เราเบื่อ เราท้อ เราอยากดิ้นรนหางานราชการ

เรารู้สึกว่าตอนเราเรียน เราเหนื่อย กลับถึงบ้านเกือบ 5 ทุ่ม เราไม่ค่อยอยากทำไรต่อ และเราก็รู้สึกว่า จบปริญญาโท ใบนี้ไป

เราไม่รู้จะใช้ประโยชน์ จากใบปริญญาโท ยังไง บางคนพูดว่า ให้จบมาก่อน ก็หาทางใช้ได้เอง แต่เราแบบเราไม่อยากฝืนตัวเองแล้ว

เราไม่มีความสุขค่ะ คิดแล้วเราก็เลยเขียนใบลาออก แต่อีกใจก็เสียดายทั้งเงิน เสียดายทั้งเวลา แต่เรารู้สึกท้อ เราคิดโปรเจ็คไม่ออก

เราหาแนวทางไปต่อไม่ได้จริงๆ เราเบื่อมาก ตั้งใจไว้ว่าซักวันที่ เจออาชีพที่มั่นคง การงาน สถานที่ที่ทำงานที่เราจะฝากชีวิตไว้แล้ว

สามารถ นำปริญญาโท ซึ่งตรงกับงานที่ทำจริงๆ และนำความรุ้ที่เรียนมาปรับใช้ในชีวิตการทำงานได้

เราจะกลับมาเรียน โท อีกรอบค่ะ ตอนรับปริญญาบัตร ปริญญาโท มีความใฝ่ฝันอยากใส่ชุดขาว ข้างในค่ะ