ลองคิดดูนะครับ มีครบทุกรส โดนนำก่อน เกาหลีเหนือกว่า เพรสซิ่งที่กล่าวขานกัน ความน่ากลัวของเกาหลี ตัวใหญ่เบียดบอลดี
ไทยแรกๆยังจับจุดไม่ได้ พอเริ่มจับจุดได้เริ่มมีตอบโต้ วิ่งสู้ฟัด จนครึ่งหลังได้เห็นว่า เกาหลี หมดแรง เล่นนอกเกมส์ ใบแดง
และไทยพับสนามบุก ได้ลูกตีเสมอ

สุดท้ายเราก็พลาด ถ้ามองว่ามันเป็นเกมส์ ผมว่ามันเป็นเกมส์ที่ครบรสชาติมาก
สุข ที่ได้เห็นพัฒนาการการเล่นของเด็กไทย ความหวังใหม่ๆ
ทุกข์ ที่ต้องแพ้แบบน่าเสียดาย อีกนิดเดียวจะหมดเวลา
เศร้า ที่เรายังควบคุมอารมณ์ได้ไม่ดีพอ แต่ก้อดีขึ้น

ปล. เรามาถึงจุดที่พับสนามบุกเกาหลีใต้ ผมก็ดีใจแล้ว เห็นเราวิ่งสู้ฟัด แต่เกาหลีเป็นตะคริวหมดแรง ผมก็ดีใจแล้วครับ รอบสองค่อยมาว่ากันใหม่