ท้อกับชีวิตนักเรียนแลกเปลี่ยนมากเลยค่ะ TT

สวัสดีค่ะ หนูมาเเลกเปลี่ยนที่อเมริกาได้ 2 เดือนเเล้ว..
หนูมีปัญหาตอนนี้คือการไปโรงเรียนของหนู วันเเรกของการไปโรงเรียนกลับมาเรานี่ร้องไห้เลย เกิดมาไม่เคยต้องนั่งกินข้าวคนเดียว พอไปขอเขานั่ง เขาก็บอกว่า yes, you can if you want แต่สีหน้าเขาคือแบบไม่อยากให้นั่ง พอเรานั่งปึ้บเขาก็ไม่ได้คุยกับเราเลย จับกลุ่มกันอยู่เเค่นั้น เเต่พอเราไปรร.เรื่อยๆมันก็เริ่มชิน เเบบรู้สึกว่าเอออยู่คนเดียวก็อยู๋ได้ แต่คือตอนนี้โฮสเขาติเรามาคือเขาอยากให้เราออกไปไหนมาไหนกับเพื่อนบ้างไม่ใช่อยู่เเต่บ้าน เราพยายามที่จะชวนคนอื่นเขาคุยเเล้ว แต่อาจจะเป็นที่ภาษาเราไม่เเข็งพอเขาอาจจะไม่อยากคุย เราท้อมากเลย อยากกลับไทยมากเเต่เหมือนยังต้องอดทนอยู่ นั่งดูเพื่อนๆหลายคนเขามีความสุขมาก มีเพื่อน ไปนู่นนี่กับเพื่อน เเต่ดูตัวเราเเล้วท้อเเท้เลย มีใครพอมีคำเเนะนำสำหรับการหาเพื่อนอีกมั้ยคะ เราจะพยายามทำทั้งหมดเลย TT ขอบคุณล่วงหน้าค่า
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่