ทำไมผมถึงลังเลกับความรักเหลือเกิน

คือเรื่องราวมันก็มีอยู่ว่า ตอนที่ผมมีชีวิตอยู่ไปวันๆของผม มันก็เกิดความเหงาและอยากมีแฟนขึ้นมา แต่ก็ไม่เคยไปจีบใครนะแต่ในใจคิดเสมอว่าถ้ามีคนมาจีบเรา เราจะเป้นแฟนกันแน่นอน แล้ววันนึงก็มีคนมาจีบจริงๆ ช่วงที่กำลังคุยกันแบบว่าเราก็รู้นะว่าเขาชอบเรา แล้วเขาก็บอกว่าชอบเราไปแล้วด้วยไม่ใช่ไม่บอก เออแต่ก็ไม่ยอมเป้นแฟนเขาไป เลยปฏิเสธเขาไป เพราะลังเล ลังเลห่าไรไม่รู้ ทีตอนเหงานี่ไม่คิด พอเขาเลิกชอบเราและจากเราไปไม่ได้มาคุย อาการเหงาก็กลับมาเยือนอีกครั้งหนึ่ง ผมเคยเป้นแบบนี้อยู่หลายครั้งมากไม่เข้าใจจริงๆ ถ้าใครมีคำตอบดีดี หรือเคยเป้นแบบผมก็แสดงความคิดเห้นกันมาบ้างนะครับอย่าเก้บไว้คนเดียว
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
คิดว่าคุณยังไม่เจอคนที่ใช่จริงๆ  คนที่เข้ากับคุณได้ดี  ทำให้คุณมีความสุขมากกว่าเดิม    ตอนแรกคุณรู้สึกเหงา    อยากมีใครซักคน  พอคุณมีความเหงาก็หายไปแต่ความรู้สึกรักยังไม่เกิดขึ้น  คุณเลยไม่อยากสานต่อกับคนที่ผ่านเข้ามา    ถ้าคุณรักคนที่ผ่านเข้ามา  ต่อให้ยังไม่รู้จักกันดี  ยังไม่รู้ว่าใช่หรือไม่ใช่  คุณก็จะอยากคบด้วย   เพราะคนรักกันก็จะอยากอยู่ด้วยกันตลอดเวลา  ซึ่งสาเหตุที่คุณรักอาจมาจากรูปลักษณ์ภายนอกหรือตัวตนบางอย่างที่สัมผัสได้ในเวลาอันสั้น  ต่อไปคุณลองรู้จักคนที่ผ่านเข้ามาให้ดีที่สุดก่อนตัดสินใจ  ลองใช้เวลาอยู่ร่วมกันให้มาก  ทำกิจกรรมร่วมกันเพื่อให้เห็นตัวตนอีกฝ่ายแล้วจะส่งผลต่อความรู้สึกคุณว่าเป็นยังไง  จะช่วยให้คุณตัดสินใจได้ง่ายและถูกต้องมากขึ้นว่าจะสานต่อไปหรือไม่  อย่างเช่น   ช่วงวันหยุดหรือหลังเลิกเรียนเลิกงานตอนเย็น   ให้ชวนคนที่คุณคุยด้วยมาเจอกัน   ไปเที่ยวด้วยกัน  ดูหนัง  กินข้าว  ซื้อของ   นั่งเล่น  เดินเล่นด้วยกัน   ใช้เวลาอยู่ด้วยกันนานๆจะทำให้รู้จักกันมากขึ้น
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่