"ด้วยรักและจริงใจ" บทที่ ๑๐ โดย พันธิตรา

วรรธน์เลี้ยวรถเข้ามาจอดในร้านอาหารตามสั่งหลังจากออกมาจากมหาวิทยาลัยไม่กี่กิโลเมตร ชายหนุ่มหิวจนไส้จะขาดหลังจากต้องไปคุมคนงานตัดปาล์มมาทั้งวัน และเขาเดาว่าผู้โดยสารข้างๆ เขาก็คงหิวเหมือนกัน เพราะตอนนี้เลยเวลาอาหารเย็นมาพอสมควร
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่