สวัสดีค่ะสมาชิกทุกท่าน

ดิฉัน กลุ้มใจมากๆเรื่องสามี แต่ก็ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไร อยากได้ความคิดเห็นจากทุกท่านค่ะ ^^

เรื่องมีอยู่ว่า สามีของดิฉัน เคยแต่งงานกับภรรยาคนเก่า มีลูกด้วยกัน 1 คน เป็นลูกสาว ตอนนี้อายุ 12 ปีค่ะ แต่แล้วเค้า
ก็เลิกกัน ด้วยเหตุผลหลายอย่าง เพราะเมียเก่าเค้านั้น เป็นคนอารมณ์รุนแรง โมโหร้าย ชอบทำร้ายข้าวของ และขี้หึงมาก
ชอบดูถูกสามี ด้วยคำพูดประมานว่า ตกถังข้าวสาร เพราะเมียเก่าคนนี้มีฐานะรวย จึงทำให้มีปากเสียงกันบ่อย จนเลิกรากัน
โดยที่ไม่เอาทรัพย์สมบัติไรไปสักชิ้น ออกมาตัวเปล่าๆเลยค่ะ เพราะเค้ายึดไปหมดที่สร้างร่วมกันมา แถมใจดำ ไม่ให้เงิน
แม้แต่บาทเดียวเพื่อไปสร้างตัว ส่วนดิฉันเคยรู้จักกับสามีมาก่อน ในฐานะคนรู้จักนะคะ ยังไม่ได้จีบหรือมีสัมพันธ์กัน
สามีมาขอร้องให้ช่วยหางานให้หน่อย เพราะเค้าไม่มีที่ไป ดิฉันจึงติดต่อหางานให้ค่ะ หลังจากนั้น ก้อถามสารทุกข์สุขดิบกัน
มาเรื่อยๆ จนมาเป็นแฟนกันและตัดสินใจอยู่ร่วมกัน แต่ช่วงที่คบกันแรกๆ เมียเก่าเค้าก้อยังคงตามหา และต้องการที่จะคืนดี
กับสามี แต่สามีดิฉันก้อปฏิเสธ เพราะทางบ้านรับรู้ปัญหาหมดแล้ว และไม่อยากกลับไปเป็นแบบเดิมอีก พอเมียเก่าเค้ามารู้ว่า
ที่สามีไม่กลับไปอยู่นั้น เพราะมีคนอื่น สามีเลยบอกว่าใช่ เมียเก่าเลยตราหน้าดิฉันว่าเป็นเมียน้อย หาว่าดิฉันเปนคนทำให้สามี
เค้าเปลี่ยนไป ไม่มาง้อ หรือไม่กลับไปบ้าน ซึ่งเหตุผลนั้น มันไม่น่าเกี่ยวกับดิฉันเลย แถมด่าทอดิฉันเสียๆหายๆ และยังเสี้ยมสอน
ให้ลูกสาว มาด่าฉันอีก แต่สามีดิฉันคอยปรามดิฉันว่า อย่าไปยุ่งหรือไปใส่อารมณ์เลย เพราะเมียเก่าคนนี้เป็นคนค่อนข้างแรง
หากเกลียดใครจะกัดไม่ปล่อย ให้อยู่ห่างๆเฉยๆดีกว่า เพราะไม่งั้นจะอยู่กันลำบาก เพราะทางบ้านเมียเก่าเค้านั้น มีนักเลงเยอะ
ดิฉันก้อคบมาเรื่อยๆ จนเมียเก่าเค้าคิดว่ายังไงสามีดิฉันคงไม่กลับไปแล้วแน่ๆ จึงเลิกรังควาน แต่ก้อมีโทรมาขอความเห็นใจบ้าง
แต่สามีดิฉันเปนคนใจแข็งค่ะ หากเดินออกมาแล้ว จะไม่หวนกลับไปอีก และอีกอย่างเค้าเป็นคนขยันมากๆ  จึงทำให้ภรรยาเก่าเค้านั้น
รู้สึกเสียดาย ส่วนกิจการที่ยึดไปนั่น บริหารเองไม่เป็น จึงทยอยเจ๊งไปจนปิดกิจการ

ดิฉันก้อทำงานอยู่กินกับสามีมา 2 ปี เริ่มทุกอย่างจาก 0 ค่ะ ช่วยกันทำงาน 2 คน มีทั้งทุกข์บ้าง สุขบ้างก้อปนกันไป จนเริ่มอยู่ตัว
เพราะได้ความช่วยเหลือจากญาติสามีและครอบครัวของฉันค่ะ ส่วนเมียเก่าเค้านั้น ก้อจะติดต่อแค่เฉพาะเรื่องลูกค่ะ เพราะลูกเค้า
ยังคงอยู่กับเมียเก่า ดิฉันก้อไว้ใจค่ะ เพราะมีอะไรเค้าจะคุยจะบอกเราตลอด แต่ก้อมีแอบน้อยใจบ้าง แต่ก้อต้องทำใจค่ะ หากคบคนมีพันธะ
จนวันนึง ดิฉันเริ่มสงสัย พฤติกรรมค่ะ เค้าจะไม่เมมเบอร์เมียเก่า แต่ดิฉันพอจำเบอได้ เวลาเบอนี้โทรเข้ามา เค้ามีกจะไม่คุยต่อหน้า
และจะเลี่ยงไม่รับโทรศัพท์ และจะลบเบอร์นี้ทุกครั้งเมื่อคุยเสร็จ เพราะเปิดมือถือดูอีกที จะไม่โชว์เบอร์นั้นแล้ว
ดิฉันเลยสงสัย และแอบตั้งโปรแกรมอัดเสียงสนทนา ดิฉันเข่าอ่อน เมื่อเปิดฟัง ล้มทั้งยืน เพราะเค้าคุยกันกับเมียเก่า และพ่อแม่ของเมียเก่าว่า..

พ่อแม่เมียเก่าพูดทำนองว่า :ให้สามีกลับมาได้แล้ว นานแล้วนะ ทุกคนให้อภัยหมดแล้ว กลับมาอยู่กับเมียและลูกเถอะ ส่วนอีนั่น จัดการมันซะ
ให้มันออกไปจากชีวิตซะ อย่าไปเอามันเลย เมียก้อรอเทออยู่ นะ รีบกลับมานะ มาคุยกัน จะเอาไงต่อไป
สามีเราก้อเลยตบปากรับคำ บอกว่า: ครับได้ครับ เด่วผมจัดการทางนี้ก่อน จะได้ไปแบบสบายใจ ไม่มีไรติดค้างกัน
ส่วนเมียเก่าก้อบอกว่า : พี่รีบกลับมานะ น้องและลูกรออยู่ เพราะกิจการพ่อแม่หลายร้อยไร่พันไร่ ไม่มีใครดูแล มีพี่คนเดียวที่เค้าเห็นว่าทำได้
จะกลับมาหรือไม่ก้อบอก รีบจัดการมันซะ แล้วเราจะได้มาอยู่ด้วยกัน
สามีก้อไม่ได้พูดไรต่อ บอกแค่ว่า จะปรึกษาทางบ้านก่อน

ดิฉันฟังแล้วล้มทั้งยืน ร้องไห้ เจ็บปวดที่สุด ไม่คิดว่าเค้าจะทำกับเราแบบนี้ เลยเอาคลิปเสียงเปิดให้เค้าฟัง และต้องการคำอธิบาย พอสามีฟัง
ก้อหน้าเสีย แต่ยังตำหนิและว่าเรา หาว่ายุ่งเรื่องส่วนตัวเค้ามากเกินไปแล้วนะ ทำแบบนี้ทำไม ดิฉันไม่พูดไร เตรียม้ก็บข้าวของ ร้องไห้เพื่อจะเดิน
ออกไปจากชีวิตเค้า โดยไม่เอาไรไปเช่นกัน แต่เค้าก้อยื้อเราไว้ บอกว่า แค่ตบปากรับคำ แต่ยังไม่ได้คิดจะไปจริงๆ ดิฉันบอก ถ้าอยากกลับไปก้อไปเถอะ
อย่าอยู่ด้วยกันเพราะความสงสาร ที่อุตส่าทนลำบากด้วยกันมา กว่าจะมีวันนี้ และเราคงไม่คิดจะรั้งเค้าไว้หากเค้าอยากจะไปอยู่ที่ที่เค้าเคยสบาย
แต่สามีก้อยืนยันว่าจะยังอยู่กับเรา เค้าอยู่ที่นั่นไม่ได้หรอก มันคนละสังคมเค้าอึดอัด เค้าสบายใจที่จะอยู่กับเรามากกว่า ตอนนั้นดิฉันได้แต่เสียใจ
ร้องไห้ หมดแล้วความเชื่อใจ ไว้ใจ มีแต่ความระแวงและความทุกข์ คิดแค่ว่า วันไหนจะโดนเค้าทิ้ง แต่เพราะว่ารักเค้ามาก จึงคบกับสามีและอยู่ต่อ

หลังจากนั้น เค้าก้อสัญญาจะไม่ติดต่อกับเมียเก่าอีก จะคุยแต่แค่ลูกเท่านั้น แต่ขออย่างเดียวอย่าดักฟังโทรศัพท์เค้าอีก เพราะเค้าไม่มีความเป็นส่วนตัว
เราจึงรับคำว่าจะไม่ทำ แต่ในใจนั้นโคตรระแวงเลย แต่พยายามไม่รับรู้มากเกินไป เพราะรู้มากไปก้อยิ่งเจ็บ ดิฉัน ยังไม่ได้แต่งงานและยังไม่มีลูกกับสามี
แต่ทำธุรกิจร่วมกันและทำเกษตรด้วย จึงมักจะอยู่ด้วยกันตลอด หลังจากนั้นเค้าก้อทำตามที่รับปากค่ะ คือคุยเฉพาะแค่ลูก เพราะเราไม่ปิดกั้น
แต่ก้อมีเครียดบ้าง จนเค้าเริ่มปรึกษาหลายๆเรื่องกับน้องสาวเค้า ซึ่งปกติ เราจะไม่ค่อยได้สุงสิงกับทางญาติสามีเท่าไหร่ เพราะเค้ามองเราเป็นเด็ก
เราจึงเริ่มแอบฟังสามีกับน้องสาวคุยกัน เรื่องเรา!!! เราก้อเงิบค่ะ สามีเราพูดประมานว่า ทุกวันนี้อยู่กับเรา บางทีก้ออยากจะสะบัดมันทิ้ง บางทีก้อนึกสงสาร  คบแค่พอผ่านๆไปวันๆ ทนได้ก้อทน ทนไม่ได้ก้อเลิกรา ต่างคนต่างไป แค่นั้น ยังไงก้อเอาลูกไว้ก่อน แถมยังแอบเก็บเงินที่สร้างด้วยกันมา เอาไว้ให้ลูกและเมียเก่าไว้ใช้อีกด้วย แต่เราไม่เคยรู้มาก่อน น้องสาวยังบอกอีกว่า .. ทุกวันนี้เราอยู่กับสามี เพราะเงิน เกาะสามีกินไปวันๆ มันไม่เลิกง่ายหรอก นอกจากมีที่เกาะสูบใหม่ แถมยังดูถูกเราทั้งครอบครัวอีกว่ามาเกาะสามีกิน สามีก้อเออ ออตามคำน้องสาว เราฟังไม่จบประโยค ก้อปรี่ดแตกค่ะ!!!
รีบเดินไปเครียถามกับสามี ที่พูดมาคือไร? เค้ากลับมาโกรธเราแล้วต่อว่าเราเรื่องดักฟัง สามีบอกว่า บางครั้งก้อเบื่อ เครียด ไม่รุ้จะคุยกับใคร ซึ่งเรื่องบางเรื่อง
ก้อหาว่าเราเป็นคนทำเรื่องเครียดมาให้ เพราะช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา น้องเราปิดเทอม มาขอทำงานด้วย เราก้อเลยถามเค้าว่าพอมีงานไหม เค้าก้อบอกว่า
ทำงานกับเราก้อได้ แต่ไม่มีเงินเดือน ให้แค่สินน้ำใจ ซึ่งน้องเราก้อยินดีทำ และมาอาศัยอยู่ด้วย เราจะทำไรเราบอกสามีก่อนทุกครั้ง ไม่เคยทำตามอำเภอใจ
แต่เค้ากลับมามองน้องเราว่า มาอยู่แล้วเป็นภาระ ค่าใช้จ่ายนู่นนี่เยอะขึ้น กลับกลายเป็นเราผิดสะงั้น!! งง มาก และครอบครัวเรา ไม่เคยไปเกาะเงินเค้ากินเลย
มีแต่เอาเงินมาให้ยืม ช่วยออกทุนทำเกษตร ยังมามองครอบครัวเราแบบนี้อีก รู้สึกเสียใจมากๆค่ะ แต่เราก้อเลยจะขอเลิก ต่างคนต่างอยู่
หากคิดว่าเราอยู่เพราะเงิน ไม่ใช่เพราะความรัก เราก้อไม่ควรอยู่ต่อให้คนอื่นเค้าดูถูก แต่สามีก้อไม่ยอมเลิกค่ะ เค้าบอกทำมาด้วยกันขนาดนี้
จะทิ้งกันง่ายๆหรอ พิสูจน์สิ ให้คนอื่นเค้าเห็นว่าเรามีดี แค่นี้ก้อยอมแล้วหรอ เราเลยตอกกลับสามีไปว่า .. หากคนอื่นมาดูถูก เราจะสู้จนถึงที่สุด
แต่ตอนนี้จะให้สู้กับอะไร เพราะคนที่อยู่ข้างกายยังมองไม่เห็นค่าในตัวเราเลย สามีเลยบอกว่าเค้าผิดเองทีเอาเรื่องไปพูดจนทำให้คนอื่นเค้าเกลียดเรา
ต่อไปนี้จะไม่เอาเรื่องครอบครัวไปพูดอีกแล้ว คิดดีๆนะ ก่อนนะทำไร ถ้าเลิกกันแล้ว มันจะกลับมาเป็นแบบเดิมไม่ได้แล้วนะ ...

** ถ้าเป็นคุณ คุณควรจะทำไงคะ ควรจะอยู่ต่อหรือควรจะเดินจากไป เรายอมรับว่ารักเค้ามาก มากจนไม่กล้าเดินออกไป ตัดใจไม่ไหว
แต่บางครั้งเค้าก้อทำเราเสียใจมาก ดูถูกเรา ครอบครัวเรา ควรจะทำไงดี