แฟน จขกท พึ่งเรียนจบที่ไทยค่ะ แล้วมีแพลนว่าจะต้องไปเรียนป.โทที่ ตปท อีก1ปีกว่า ตอนนี้ไปเรียนปรับพื้นฐานที่ออสเตรเรียก่อนค่ะเป็นเวลา3เดือน 3เดือนนี้ก็มีทะเลาะกันบ้างตามประสา จขกท ชอบหึงมากไม่ชอบให้แฟนไปมีเพื่อนผญ เราไม่รู้ว่าสังคมเค้าเป็นยังไง จะมีสังคมแล้วเบื่อเรามั้ย? มันทำให้เกิดความกลัวขึ้นมาค่ะ แต่แฟน จขกท เป็นคนไม่เจ้าชู้นะค่ะไม่เที่ยว แต่เราไม่รู้ว่าไปอยู่ที่นู้นจะเปลี่ยนไปมั้ย ทุกอย่างมันเกิดขึ้นจากความกลัวและระแวงค่ะ เราก็เลยไปแอบคุยกับแฟนเก่า (ซึ่งเคยเป็นแฟนกัน5-6ปีที่แล้ว)แต่ความรู้สึกที่คุยมันเป็นความรู้สึกเหมือนคุยกันเพื่อนมากกว่ามันไม่มีความรู้สึกกิ้กกั้กอะไรหลงเหลืออยู่แล้ว  เหมือนกับว่าเราไปคุยเพราะเรากลัวแฟนเราจะเปลี่ยนไปกลัวว่าสังคมใหม่จะทำให้เค้าลืมเรา เลยคุยเพื่อให้ตัวเองไม่ฟุ้งซ่าน แล้วมีอยู่วันนึง มีคนแอดไลน์มาเชิงจีบๆ จขกท แต่เราไม่ได้คิดอะไร ปกติเรามีอะไรเราก็จะบอกแฟนตลอดว่ามีคนมายุ่งนะ อะไรแบบนี้ แฟนเราก็เชิงหึงเลยบอกว่าเดี๋ยวคุยเองก็เลยล็อคอินไลน์เราเข้าไปเช็คว่าคนนั้นทักอะไรมา แต่แฟน จขกท ไม่ได้โกดที่คนนั้นทักมาจีบๆ  แต่จับได้แล้วว่าเราแอบคุยกับแฟนเก่า เราก็ไม่รู้ว่าไลน์เก่าๆที่เราเคยคุยกับแฟนเก่ามันเด้งไปได้ยังไง เพราะเราลบแชทไปหมดแล้ว (และก็เลิกคุยไปสักพักแล้วค่ะเพราะรู้สึกว่าคุยไปแล้วความรู้สึกมันไม่ใช่เราทำผิดกับแฟนเราแล้ว เลยไม่คุยอีก)  แฟนเราก็จับได้ว่าแอบคุย ตอนนั้นแฟน จขกท โกดมากบอกเลิกไม่ยุ่งมายุ่งกันอีห บอกว่าจบกันที ไม่ทนแล้ว ต่างคนต่างไป ตอนนั้นเราเสียใจมาก เค้าไม่ยุ่งไม่คุยกับเราเลย เราไลน์ไปหาทุกวัน เค้าอ่านนะค่ะแต่ไม่ตอบ นิ่งมาก เราง้อทุกวันจนเข้าวันที่8 แฟนจขกท พึ่งตอบไลน์กลับมาว่า เราคุยกันไปแบบนี้แหละดีแล้วไม่ต้องเป็นแฟนกันหรอกความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิมอีกแล้วมันพังไปหมดแล้วไม่คิดว่าเทอจะกล้าทำแบบนี้ ตอนนั้นเราเสียใจมากค่ะร้องไห้ทุกวัน ไม่รู้จะทำยังไงให้เค้ากลับมา อธิบายให้ฟังเค้าก็บอกไม่ฟัง อธิบายมาฟังก็ไม่ขึ้นแล้ว อะไรแบบนี้ เราง้อเค้าทุกวัน มีวันบางวันที่ท้อบ้างเลยไม่ได้ทักไปกลัวจะเสียใจกับคำพูดแรงๆอีก เหมือนเรามีกำลังใจเราก็ไปง้ออีกเรื่อยๆจนแฟนเราบอกว่ากลับไทยค่อยมาคุยกันแล้วกัน ตอนนี้ความรู้สึกยังไม่เหมือนเดิม ความรู้สึกยังรักอยู่นะ แต่ความรู้สึกที่โดนหักหลังความรู้สึกกลัวมันมีมากกว่า เรารอจนกระทั่งเค้ากลับถึงไทยค่ะ  พอเค้าถึงเค้าก็พิมไลน์มาบอกนะค่ะว่าถึงไทยแล้วนะ แล้วก็หายไป พอตอนเช้าเราก็รีบตื่นเลยค่ะเพื่อจะอยากคุยให้รู้เรื่องว่าจะยังไง เพราะเรารอคุยมาตลอด3อาทิตย์ที่เค้าอยู่ที่ ตปท เพราะเราเสียใจทุกวันร้องไห้ทุกวัน อยากรู้คำตอบเลยว่าจะเป็นยังไงแต่ในใจก็กลัวนะไม่อยากเลิก เพราะรู้ว่าความผิดทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะเราเอง เราไม่กล้าปล่อยTT  แล้วเราก็โทรหาเค้าบอกให้มารับหน่อยอยากคุย เค้าก็มารับนะค่ะแล้วก็ไปคุยกัน พอได้เจอหน้าได้อยู่กัน2คน เราก็บอกเลยค่ะว่าขอโทษกับสิ่งทำลงไป จขกท ไม่อยากเริ่มใหม่กับใครแล้วนะ ไม่อยากเสียเทอไปอีกแล้วรู้แล้วว่าเทอสำคัญที่สุด แล้วก็ร้องไห้เหมือนได้ระบายออกมาเลยค่ะ อยู่ๆแฟนเราก็ดึงเราไปกอดเช็ดน้ำตาใหเ แล้วเค้าก็พูดว่า"ความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิมแล้ว มันยังรักนะแต่ก็ยังมีความกลัวมากกว่า 3เดือนที่ผ่านเทอเทอแอบคุยกับแฟนเก่า แล้วถ้าเค้าไปเรียนต่อเป็นปีๆ จะทำยังไง ถ้ามันเป็นแบบนี้อีก ชีวิตเทอต้องเจออะไรที่ดีกว่านะไปเริ่มใหม่ไม่ดีกว่าหรอ"เค้าพูดมาแบบนี้ จขกท ก็รีบพูดเลยค่ะปนร้องไห้ไปด้วยว่า เทอไล่เค้าให้ไปเริ่มใหม่ โดยที่ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไงอะหรอ เทอคิดว่าคบใครมันเรื่องง่ายๆหรอ จะรักใครก็รักหรอ  เราก็บอกเราอยากหยุดกับเทอแล้วเราไม่ได้อยากเริ่มใหม่ก็ขอโทษทุกอย่าง"เราคบกันมา2ปีแล้วค่ะ) เค้าก็มากอดจับมือเราตลอดนะค่ะเวลาที่อยู่ด้วยกัน เราไม่รู้ว่าตอนนี้เค้ากำลังคิดอะไรสับสนอะไรกลัวไปหมดเลยค่ะ เราก็กลัวจะเป็นตัวเลือกเหมือนกัน เพราะเค้ามีสิทธิ์ที่จะไปจากเราเมื่อไหร่ก็ได้ เค้ากลับมาอยู่ไทยแปปเดียว เดี๋ยวก็ต้องบินไปเรียนต่ออีก1ปีกว่า จขกท มีสิทธิ์มั้ยค่ะที่เค้าทำแบบนี้เพื่อจะดูใจเรา เพื่อให้ตัวเค้ามั่นใจเราอีกครั้ง และ จขกม ควรทำยังไงให้ความรู้สึกเค้ากลับมาอีกครั้งค่ะ  ขอความคิดเห็นหน่อยนะค่ะ ตอนนี้เครียดมากๆๆ ต้องทำยังไงต่อไป