ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเรื่องมีอยู่ว่า ตอนมัธยมปลายเราคุยกับเพื่อนผู้ชายคนนึง แต่ตอน ม . 5 เราเลยแยกห้องอยู่คนล่ะห้องกันค่ะ เลยมีโอกาสคุยกันน้อยลง แต่มีบ้างบางวันที่เราคุยกัน คือ เราไม่ทักไปเค้าก้อทักเฟสมาค่ะ เราก้อแบบคุยกะเพื่อนว่าเอ่อนี่ไอ้ซี ( นามสมมุติน่ะค่ะ)เพื่อนเลยบอกปกติมันไม่ทักใครง่ายๆน่ะมันต้องมีใจให้แน่ๆเลย แต่เราก้อไม่เชื่อค่ะมีแต่บอกว่ามันคงเฟรนลี่กับทุกๆคนล่ะมั้งคงคิดแค่เพื่อนกัน แต่พอดีมีรุ่นน้องคนหนึ่งก้อมาคุยกับเรา ทำดีกับเรามากๆเลยน่ะ เพื่อนเราเลยบอกให้เราเลือกไม่อยากให้น้องคนนั้นรอเก้อ เราเลยตัดสินใจเป็นแฟนน้องคนนั้น ซีก้อไม่กล้าคุยกับเราเลยค่ะมาไลค์สถานะที่เราขึ้นกับน้องคนน้นในเฟสแล้วหลังจากนั้นก้อไม่มาไลค์เราอีกเลยค่ะ พอเพื่อนเราถามเค้าว่าทำไมไม่คุยกับเรา เค้าบอกว่า เรามีแฟนแล้วไม่อยากคุยด้วย เราก้อจุกค่ะอึ้งด้วย แต่ตอนนั้นยอมรับเลยว่าก้อเสียใจน่ะแต่คือเราก้อมีแฟนแล้วงัย เลยไม่อยากคิดรัยมากมาย พอเวลาผ่านไปจนขึ้น ม.6 เทอม 2  เพื่อนเราที่อยู่ห้องเดียวกันกับไอ้ซี มาบอกว่าซีมีแฟนแล้วกำลังคบกับ นุ่น (นามสมมุติน่ะค่ะ) ซึ้งเราเองไม่รู้เป้นอะไรค่ะมันเกิดอาการหวงเค้าขึ้นมา จนถึงขั้นเวลาเดินผ่านแฟนมันเราแบบมองแบบจะกินเลือดกินเนื้อแฟนมันเลยล่ะค่ะ พอเราคบกับแฟนเราได้ 2  ปีกว่าๆ ซึ่งเราเองขึ้นมหาลัยแต่แฟนเราอยู่ ม.5อยู่เลยค่ะ แต่ไอ้ซีมันสอบติดตำรวจค่ะ แฟนมันเรียนอยู่มหาลัยกับเรา  (หื้มมมเจออีกจนได้ 55 )  อ้อตอนนี้รู้สึกว่า แฟนเราไม่เหมือนเดิมค่ะแบบนิสัยแย่ไม่รู้เป็นเพราะวุฒิภาวะยังไม่พอหรือยังงัยค่ะ แบบค่อนข้างคิดอะไรไม่ได้ง่ะค่ะ จวบกับเพื่อนเราเลยพูดให้ฟังว่า ส่วนมากไอ้ซีกับแฟนจะทะเลาะกันเรื่อง เรา นี่แหละค่ะ คือ เรากับซีก้อคุยกันในไลน์บางแต่น้อยน่ะค่ะแต่ตอนอยู่รร ยอมรับเลยค่ะว่าไม่ได้คุย เราก้อแบบเอ่าจะมาทะเลาะกันเรื่องเราทำไม เริ่มมมาคุยตอนขึ้นมหาลัยค่ะ เพื่อนบอกมีครั้งนึงเพื่อนไอ้ซีแซวๆเรื่องเรากับมันแฟนมันดันโกรธ เลยบอกให้มันลบเฟส บล๊อคเฟสเราค่ะมันก้อไม่ยอม อาศัยง้อวันต่อวันค่ะ คือพอเราได้ยินเรื่องนี้เราก้อไม่กล้าเข้าข้างตัวเองค่ะว่า ไอ้ซีอาจจะเคยมีใจให้เราบ้าง และถ้าเราไม่ได้คุยกับน้องคนนั้นแล้วตกลงเป็นแฟนมันจะมีแฟนมั๊ย เรายอมรับค่ะว่าเสียดายผู้ชายคนนี้มาก เค้าดีสุภาพบุรุษมากค่ะต่างจากแฟนเราค่ะที่มีดีบ้างงงงงงงงง เราหวังน่ะค่ะว่าสักวันเราคงจะกลับมามีความรู้สึกแบบนี้ด้วยกันอีกครั้งนึง