สวัสดีเพื่อนๆชาวสาวกพันทิปทุกคนค่ะ พอดีได้ลองเข้าไปอ่านกระทู้กของพี่หมวยเล็กมาเมื่อคืน (คือแบบฟินมากกกกก อร๊ากกกกก เรานี่ถวายตัวเป็นลูกน้องเลย อยากมี ผช. ดีๆแบบพี่มะม่วงด้วย) แต่แบบตอนจบนี่สิ เปลืองทิชชู่มาก -0-  555555555 คือเข้าใจอารมณ์ของพี่หมวยเล็กจริงๆค่ะ

นั่นแหละค่ะ  เลยได้แรงบันดาลใจมาเขียนกระทู้พันทิปบ้าง

ยาวหน่อยนะคะ ทนๆอ่านกันหน่อยละกันเนาะะะ

  "เราชื่อเค้ก" (ทุกคนจะบอกว่าชื่อเราน่ารัก 555) ตอนนี้อยู่ ม.5 ล้ะ เราเรียนอยู่ในโรงเรียนแห่งหนึ่งใน จ.เชียงใหม่ (หน้าตึกมีพี่ช้างพ่นน้ำด้วยยยย)

เรื่องราวมันก้เริ่มตอนราวๆ ม.4 เทอม 2 ตอนนั้นชีวิตเราก้ดีนะ ไม่มีอะไรให้คิดมาก จะมีก้แค่เรื่องการปรับตัว เพราะเราพึ่งย้ายมาเรียนในเมืองคนเดียวครั้งแรกจะมีเรื่องในเครียดบ้างก็พวก การบ้าน สอบ คะแนนน้อย (เด็กสายวิทย์เข้าใจดีเรารู้ 5555)
  ส่วนไอพวกโลกโซเชียลเราก้เล่นแค่ เฟสบุ๊ค ไลน์ ig แค่นี้แหละ คนคุยก้ไม่ค่อยจะมี

วันนึงเพื่อนเรานางก้มาสปอยล์แชทแอพอันใหม่ "เนี่ยแกรกำลังฮิตเลย คือแบบเมื่อคืนเจอพี่ ม.6 รร.เรา เฮ้ย! คิดดูดิโลกตั้งกว่ายังวนมาเจอ"
แล้วนางก้บอกให้เราไปโหลดมาไว้เลยแก้เหงา "แกรมีแต่แบบเด็กกรุงเทพ รร.ดีๆทั้งนั้นเลยเว่ย บางคนก้แบบเรียนมหาลัยแล้วงี้ คนเกาหลีก้มีน้ะเว่ย
"ห้ะะะะ" เรานี่ตาเป็นประกายขึ้นมาเลย 555 พอดีตอนนั้น รร.เราพึ่งเปิดให้มีภาษาเกาหลีเป็นภาษาที่ 3 ในวิชาเลือก (แหม่ะ.. เห็นเราเรียนสายวิทย์แบบนี้เราหัวไวด้านภาษามากน้ะบอกเลย ไวกว่าคณิตอีก - - 55555555555) ลองเอาของเพื่อนมาเล่นก้สนุกดีน้ะ ก้เลยลองโหลดมาเล่นเพราะอยากลองคุยก่ะคนเกาหลี เคร่งวิชามากบอกเลย

       แอพมันชื่อ "doki doki"
เป็นแชทแอพที่แบบว่ามันจะมีช่องโพสบล็อกให้เราเขียนอะไรก็ได้ลงไป แล้วก้ส่งออกไปโดยที่เราไม่มีทางรู้เลยว่ามันจะไปตกในเมลบล็อกของใคร ถ้าเขาเห็นแล้วตอบกลับมาข้อความทั้งหมดตั้งแต่แรกก้จัอยู่ที่เราหมดเลย (งงป้ะเนีย อารมณ์แบบเอาข้อความใส่ถุงแล้วก้โยนให้กัน ถ้าโยนออกไปแล้วข้อความนั้นก้จะอยู่ก่ะคนที่เราโยนให้หมดเลย) นั่นแหละจุดเริ่มต้นของเริ่มราวทั้งหมดก้มาจากแชทแอพโดกิ โดกิ นี่แหละ...

เ อ้ย ลืมบอกว่าแชทนี่ระบุตัวตนได้แค่ เพศ และประเทศที่อยู่

         ข้อดีของมันก้คือ
1.เราไม่เห็นหน้ากัน เพราะงั้นเลยสามารถพูดเรื่องต่างๆออกมาได้โดยสบายใจ

2.มันเป็นจุดเริ่มต้นของมิตรภาพดีๆ ได้ดีทีเดียวแหละ

3.บางคนอาจสานต่อเปลี่ยนไปคุยในไลน์ ในเฟสเพื่อให้เห็นหน้ากันต่อ

4.เราเลือกที่จะตอบก้ได้ ไม่ตอบก้ได้ เพราะตอนที่เขาส่งมาข้อความทั้งหมดมันก้อยู่ที่เราอยู่แล้ว

5.อีกเยอะน้ะ บอกไม่ถูก บลาๆๆๆ 555

  ไม่ใช่ว่ามีแค่ข้อดีน้ะ ข้อเสียของมันก้คือ ใช่ว่าทุกข้อความจะได้รับการตอบกลับมา คนบางคนเลือกที่จะตัดมิตรภาพตั้งแต่ข้อความแรกด้วยซ้ำ คนบางคนมาให้ความหวังไว้เฉยๆ แล้วพอเราเริ่มผูกพันธ์แล้วหายไปเลยก้มี

แต่ก้สนุกดีน๊าาาาา ลองโหลดมาเล่นดู เผื่อจะเจอกับมิตรภาพดีๆแบบเรา^^

อธิบายแอพซ้ำยาวเชียว -0- 555555555
"กริ๊ง กริ๊ง" เสียงแอพดังว่ามีข้อความเข้า "ดีจ้า"
เราเห็นเป็น ผญ. เหมือนกันก้เลยตอบกลับไป "ดีค่ะ"
ถามไปถามมาก้รู้ว่า ชื่อ "พี่เน" (ง่อวววว เขียนตามที่บอกเลยนะจ้ะคนแก่)
เราก้ถามเรียนไหนหรอ เขาตอบกลับมา "รร......" แห่งหนึ่งในกรุงเทพ

เราก้คิดซักพัก
   .........
เห้ย ! มัน รร.ชายล้วนไม่ใช่หรอว้ะ? อ่าวเห้ยยังไงกันแน่เนี่ย
สุดท้ายถึงรู้ว่าพี่เขาตั้งที่ระบุเพศผิด - -

พอคุยไปคุยมา พี่เขาก้บอกจะลบแอพล้ะน้ะ (อ่าวเห้ยไปไหนอ่ะ คุยกำลังสนุกเลยเนี่ย แหม่)
พี่เขาเลยขอเฟสเรา (แหม่ะ.. บิดสิค่ะ เขินน้ะ พูดเลยยย 55555)

หลังจากนั้นเราก้เปลี่ยนมาคุยในเฟสกันต่อจนถึงปลายภาค การสอบครั้งสุดท้ายของ ม.4
พี่เขาเรียนกิ๊ฟคณิตส่วนเราเรียนวิทย์พิเศษ เราก้ไปบ่นๆๆๆ ให้พี่เขาฟังเรื่องข้อสอบคณิตนี่แหละ ..

พี่เขาก้ถามในเฟส "มีไลน์ป้ะ เปลี่ยนไปคุยกันในไลน์แม่ะ"
แหม่ะ ตอนนั้นเพื่อนนี่แซวใหญ่เลย 55555555 เราก้ให้ไป
แล้วก้เปลี่ยนไปคุยในไลน์ต่อ แหมมมม งานอวดสติ้กเกอร์ต้องมา  (คือหมั่นไส้นางมากกกก ติ้กเกอร์ไลน์นี่มี 40 กว่าแบบอ่ะ หุ้ยยย)

แล้วก้คุยกันมาตลอดช่วงปิดเทอม ..
หลังๆเริ่มไม่มีไรคุย 555 ตอนนี้ ก้ใกล้เปิดแล้วด้วย เราก้จะขึ้น ม.5 พี่เขาก้จะขึ้น ม.6 ช่วงนั้นพี่เขาวุ่นมากกกก
ต้องฟอร์มทีมลงคัดเลือกเป็นสภานักเรียนของ รร.
เวลาที่คุยกีนเริ่มน้อยลงไปเรื่อยๆ

เราก้พยายามหาเรื่องมาคุย แบบว่าทุกคืนเราจะมีเวลาคุยกันประมาณ 15 นาทีก่อนพี่เนจะเข้านอน (ดูดิ มีเวลาให้เราแค่เนี่ยยย เช๊ออออ)
เราก้แบบสร้างเกมมาเล่นกันแบบว่า เกมถาม-ตอบ เกี่ยวกับชีวะ (พี่เนอยากเรียนหมอ หมอนวด อ่ะล้อเล่น เข้ามาอ่านล้ะห้ามโกรธ 555)
พี่เขาก้บอก "แหม่ ให้เวลาเราไปอ่านงี้ เค้กแพ้แน่ๆ"
เรางี้ไม่ยอมแน่ "กลัวหรอออออ มาดิม่ะ" (แหม..คะแนนชีวะดีนักหนิ -.-)
"งั้นพน. ก่อนนอนน้ะ ไปอ่านมาด้วยหล่ะ เดี๋ยวแพ้" เราบอกพี่เน ก่อนจะแยกย้ายกันไปนอน

พอเวลาแห่งการุยกันของอีกวันมาถึง ....
พี่เขาก้มาบอกว่ายังไม่ได้อ่านอ่ะ ยังไม่มีเวลาอ่าน งานยุ่งจริงๆ
เราก้แบบอ่านมาเก้อ ก้ได้แต่บอกว่า"พักผ่อนเยอะๆน้ะ ฝันดี"

พอใกล้วันเลือกตั้งพี่เขาก้ยิ่งไม่ตอบไลน์เรา เรานี่แซดมากตอนนั้น 55555555 คือไลน์มันเงียบมากอ่ะแกร มันไม่ชินอ่ะ
  



แต่แล้ววววว

   . ......
ก้มีพระเอกขี่ม้าขาวเข้ามาในโดกิ ตอนที่เราไม่มีใรพอดี (เห้ยงี้ต้องร้องเพลง พี่มุก เธอมาได้ทันเวลาพอดี อย่างกับรู้ใจ)
"กริ๊ง กริ๊ง" เราก้เข้าไปดูตามปกติ
พอเข้าไปเท่านั้นแหละ เชรดดดดดดดดดด! อะไรของมันเนี่ย

"คนอวด ี มาแล้วววว"
เรานี่โครตเงิบอ่ะ เลยตอบกลับไปว่า "ห๊าาาาาาาา ให้พูดใหม่อีกที พิมพ์ใช่ไหมบอกที"
เขาก้ตอบกลับมาว่า "เห้ยใช่ผิดโทดๆ 555555"
"โห้ววววว ใจหายหมดอ่ะ" เราตอบไป
" -0- ก้ ห กับ ผ มันใกล้กันอ่ะ เราขอโทด" (ถึงบรรทัดนี้เข้าใจล้ะช่ะ ว่านางพิมพ์มาว่าไง 55555)
เราก้บอกไปจูนสมองมาดีๆน้ะ แล้วก้แยกย้ายกันไปนอน

โหหห ไม่น่าเชื่อ 5000 กว่าตัวอักษรล้ะหรอเนี่ย 5555555 ย้ายไปพิมพ์ในคอมเม้นท์แบบพี่หมวยเล็กถ้าจะดี^^