ชอบเพื่อนสนิทตัวเองค่ะ
เคยบอกเค้าไปแล้ว ก็ถูกปฎิเสธ บอกคิดแค่เพื่อน
แต่ก็ยังเป็นเพื่อนสนิทกัน (ถึงแม้อาจจะมีห่างกันไปช่วงนึง)
ตอนนี้ก็ยังชอบอยู่ค่ะ แต่ว่าก็ไม่ได้แสดงออกมาเหมือนเมื่อก่อน
ทำให้เค้าเข้าใจว่าเราชอบคนอื่นที่ไม่ใช่เค้าค่ะ เพราะคิดว่าเค้าคงสบายใจกว่า

เราเคยลองตัดใจแล้วค่ะ ตอนช่วงปิดเทอม รู้สึกโอเคขึ้น
แต่พอเปิดเทอมต้องเจอหน้ากันทุกวัน ความรู้สึกมันก็กลับมาค่ะ

แล้วยิ่งตอนเรามีปัญหาแล้วเราไม่มีใคร ก็มีเค้านี่ล่ะค่ะ ที่ช่วยเรา
อยู่เป็นเพื่อนเรา ถ้าไม่มีเค้าเราก็ไม่รู้ว่าเราจะเป็นยังไงในตอนนั้นที่เรามีปัญหา

และเวลาเรารู้สึกไม่พอใจเค้า เราก็นิสัยไม่ดีค่ะ จะเรียกเค้าว่า แก แทนตัวเองว่า เรา
ซึ่งปกติ เราจะแทนตัวเองว่า เค้า และเรียกเค้าด้วยชื่อของเค้า
เค้าเอง ก็แทนตัวเองว่า เค้า และเรียกเราด้วยชื่อของเรา
ส่วนคำว่า แก เรา นี่ จะใช้กับเพื่อนคนอื่นค่ะ

เราเคยถามเค้าว่า เค้าคิดว่าเราเป็นเพื่อนที่โอเคสำหรับเค้าไหม
เค้าตอบกลับว่า เราเป็นเพื่อนที่โอเคที่สุด ไม่เคยมีใครช่วยขนาดนี้
ในใจเราก็คิดนะว่า ถ้าเราไม่ชอบเค้าก็คงไม่ช่วยขนาดนี้หรอก

ในใจลึกๆก็หวังค่ะว่าเค้าจะชอบหรือรู้สึกดีกับเราบ้าง
แต่ เราก็รู้อยู่แล้วล่ะ ว่ามันคงไม่มีวันนั้นหรอก
ถ้าจะต้องเจอหน้ากันทุกวัน นั่งเรียนข้างกันตลอด จะมีวิธีไหนช่วยให้เราเลิกคิดกับเค้าเกินเพื่อนได้บ้างไหมคะ