ขอใช้เเทนตัวเองว่าเรานะคะ เราเป็นเเค่เด็กมัธยมค่ะ ตั้งกระทู้มาเพื่อเตือนใจหลายๆ ท่าน เเม้จะเป็นเรื่องเล็กน้อย เเต่ขอความกรุณาจากใจจริง ได้โปรดอย่าทำร้ายมันเลยค่ะ
ห้องนอนของเราเป็นห้องนอนเล็กๆ ปกติเเล้วไม่มีหนูเลยเเม้เเต่ตัวเดียว เเต่หลังๆ มานี้ จู่ๆ มันก็เริ่มมา จากตัวเดียว กลายเป็น 2-3 ตัว ในตอนนอน มันจะชอบเเทะนู่นนี่ เเละส่งเสียงทั้งคืน ในตอนเเรกก็พยายามทนเเล้วคิดว่ามันคงจะไปเอง เเต่มันก็ไม่ใช่เลยค่ะ มันอยู่เเละเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนทนไม่ไหวหาวิธีที่จะไล่ออกไปโดยไม่ให้มันตาย ในตอนเเรกจะใช้กรง เเต่มันก็ใหญ่เกินไปสำหรับทางเดินของมัน ก็เลยเลือกใช้กาวดักหนู เพราะหาซื้อง่าย เเละพอดีกับทางของมัน เราวางมันไว้ในทางที่มันเดิน ตั้งเเต่หัวค่ำ เเล้วก็นั่งเล่นคอม พอเวลาประมาณ 5 ทุ่ม มันก็มาติดจริงๆ ค่ะ เราจึงรีบลุกไปดู
ในจุดนั้น วินาทีเเรกที่ได้เห็นมันติดกาว ความโกรธทั้งหมดของเราได้หายไป เราเริ่มทำอะไรไม่ถูก มันดิ้น เเละร้องเสียงดัง เราจึงรีบไปเอาไม้กวาดมาเพื่อช่วยเขี่ยมันออก นาทีนั้นน้ำตาก็ไหลออกมาไม่หยุด รู้สึกสงสารมันจับใจ มันก็พยายามดิ้นเพื่อให้ตัวเองรอดเหมือนกัน เราก็ร้องไห้ฟูมฟายพร้อมกับวิ่งหานู่นหานี่ไปช่วยมัน ทั้งๆที่รู้ว่ากาวมันเหนียวมากเเล้วรู้อยู่ในใจว่ามันต้องตาย ในตอนที่วิ่งหาในห้องก็มีน้ำหกอยู่พอดี เราก็ลื่นล้มไปเลยค่ะ เราสงสารมันจนไม่รู้สึกเจ็บอะไรเลย เรารีบหาช่วยเขี่ยมันต่อ ปากพูดเเต่คำว่าขอโทษไม่หยุด จนมันออกมาจากถาดได้ เเต่ในตอนนั้น ตัวกับขาของมันก็เต็มไปกาว มันเดินไม่ได้เพราะกาวมันยังติดอยู่ เราร้องไห้โฮเลยค่ะ รู้ว่ายังไงมันก็ไปไม่รอดอยู่ดี เลยจับมันใส่ถุง เเล้วเดินเอาไปทิ้ง
นี่เป็นเหตุการณ์ที่ของเรา มันอาจจะดูโลกสวยเกินไป เเต่ตัวเรานั้นก็ไม่ใช่ว่าเป็นคนใจบุญอะไรมากมาย เเต่สิ่งที่นี้ มันดูเกินไปจริงๆค่ะ มันเป็นสัตว์ที่ชอบทำลายข้าวของ มันเป็นสัตว์ที่เป็นพาหะนำโรคต่างๆ มันเป็นสัตว์ที่ขยายพันธุ์ได้เร็วเเละมีจำนวนเยอะ เรารู้ค่ะ เเต่เราสามารถหาวิธีอื่นได้โดยที่มันไม่ตาย เช่น การใช้กรงเเล้วนำมันไปปล่อยไกลๆ ก็ได้ค่ะ เเต่อย่าใช้กาวดักหนูเลยมันทรมานมากนะคะกว่ามันจะตาย อาจจะมีคนคิดมาว่า เเล้วทำไมไม่สงสารสัตว์ที่กินเข้าไปบ้างมันทรมานกว่านี้อีก อันนี้เราก็ไม่สามารถที่จะคิดได้จริงๆ ค่ะ เราช่วยได้เท่าที่จะช่วย เราก็กินเจทุกปีพยายามลดบ้างในบางครั้ง เเต่ถ้าถาวรคงไม่ได้ ได้เเค่ใส่เงินไถ่ชีวิตโคกระบือตามวัด เเค่หวังช่วยมันได้บ้าง
เราหวังเพียงว่า กระทู้นี้ จะช่วยชีวิตพวกมันได้บ้างนะคะ ขอบพระคุณค่ะ
ได้โปรดอย่าใช้กาวดักหนูกันเลยค่ะ
ห้องนอนของเราเป็นห้องนอนเล็กๆ ปกติเเล้วไม่มีหนูเลยเเม้เเต่ตัวเดียว เเต่หลังๆ มานี้ จู่ๆ มันก็เริ่มมา จากตัวเดียว กลายเป็น 2-3 ตัว ในตอนนอน มันจะชอบเเทะนู่นนี่ เเละส่งเสียงทั้งคืน ในตอนเเรกก็พยายามทนเเล้วคิดว่ามันคงจะไปเอง เเต่มันก็ไม่ใช่เลยค่ะ มันอยู่เเละเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนทนไม่ไหวหาวิธีที่จะไล่ออกไปโดยไม่ให้มันตาย ในตอนเเรกจะใช้กรง เเต่มันก็ใหญ่เกินไปสำหรับทางเดินของมัน ก็เลยเลือกใช้กาวดักหนู เพราะหาซื้อง่าย เเละพอดีกับทางของมัน เราวางมันไว้ในทางที่มันเดิน ตั้งเเต่หัวค่ำ เเล้วก็นั่งเล่นคอม พอเวลาประมาณ 5 ทุ่ม มันก็มาติดจริงๆ ค่ะ เราจึงรีบลุกไปดู
ในจุดนั้น วินาทีเเรกที่ได้เห็นมันติดกาว ความโกรธทั้งหมดของเราได้หายไป เราเริ่มทำอะไรไม่ถูก มันดิ้น เเละร้องเสียงดัง เราจึงรีบไปเอาไม้กวาดมาเพื่อช่วยเขี่ยมันออก นาทีนั้นน้ำตาก็ไหลออกมาไม่หยุด รู้สึกสงสารมันจับใจ มันก็พยายามดิ้นเพื่อให้ตัวเองรอดเหมือนกัน เราก็ร้องไห้ฟูมฟายพร้อมกับวิ่งหานู่นหานี่ไปช่วยมัน ทั้งๆที่รู้ว่ากาวมันเหนียวมากเเล้วรู้อยู่ในใจว่ามันต้องตาย ในตอนที่วิ่งหาในห้องก็มีน้ำหกอยู่พอดี เราก็ลื่นล้มไปเลยค่ะ เราสงสารมันจนไม่รู้สึกเจ็บอะไรเลย เรารีบหาช่วยเขี่ยมันต่อ ปากพูดเเต่คำว่าขอโทษไม่หยุด จนมันออกมาจากถาดได้ เเต่ในตอนนั้น ตัวกับขาของมันก็เต็มไปกาว มันเดินไม่ได้เพราะกาวมันยังติดอยู่ เราร้องไห้โฮเลยค่ะ รู้ว่ายังไงมันก็ไปไม่รอดอยู่ดี เลยจับมันใส่ถุง เเล้วเดินเอาไปทิ้ง
นี่เป็นเหตุการณ์ที่ของเรา มันอาจจะดูโลกสวยเกินไป เเต่ตัวเรานั้นก็ไม่ใช่ว่าเป็นคนใจบุญอะไรมากมาย เเต่สิ่งที่นี้ มันดูเกินไปจริงๆค่ะ มันเป็นสัตว์ที่ชอบทำลายข้าวของ มันเป็นสัตว์ที่เป็นพาหะนำโรคต่างๆ มันเป็นสัตว์ที่ขยายพันธุ์ได้เร็วเเละมีจำนวนเยอะ เรารู้ค่ะ เเต่เราสามารถหาวิธีอื่นได้โดยที่มันไม่ตาย เช่น การใช้กรงเเล้วนำมันไปปล่อยไกลๆ ก็ได้ค่ะ เเต่อย่าใช้กาวดักหนูเลยมันทรมานมากนะคะกว่ามันจะตาย อาจจะมีคนคิดมาว่า เเล้วทำไมไม่สงสารสัตว์ที่กินเข้าไปบ้างมันทรมานกว่านี้อีก อันนี้เราก็ไม่สามารถที่จะคิดได้จริงๆ ค่ะ เราช่วยได้เท่าที่จะช่วย เราก็กินเจทุกปีพยายามลดบ้างในบางครั้ง เเต่ถ้าถาวรคงไม่ได้ ได้เเค่ใส่เงินไถ่ชีวิตโคกระบือตามวัด เเค่หวังช่วยมันได้บ้าง
เราหวังเพียงว่า กระทู้นี้ จะช่วยชีวิตพวกมันได้บ้างนะคะ ขอบพระคุณค่ะ