สวัสดีจร้า....คนโสด คนที่ไม่มีแฟน ทุกๆ คน
"เรื่องราวของเราน๊"
เราโสดมาได้ 2 ปีล๊ะ จากที่เขาทิ้งเราไป เราก้ไม่รุ้สาเหตุที่แท้จริงหรอกว่าทำไมเขาทิ้งเราไป เริ่มแรกที่คบกันเราเป็นคู่รักที่น่ารัก มีแต่คนอิจฉา เขาดีกับเรา ช่วยเหลือเราทุกอย่าง อยู่ข้างๆ กันเสมอ คอยปลอบ คอยรับฟัง คอยให้กำลังใจ แก่เราเสมอ เราคบกันมาได้ 1 ปี 9 เดือน ถึงจะดูเวลาเหมือนไม่นานนักแต่สำหรับเราสองคน มันนานมาก เพราะเราสองคนไม่เคยคบคัยถึงปีเลย นานสุดก็ 8-9 เดือน เราคบกันเวลาก้ผ่านไปเรื่อยๆ จนมาถึง1เดือนที่เขาจะบอก คำนั้นกับเรา เขาเริ่มไปหาเพื่อน เที่ยวกับเพื่อนบ่อยขึ้นจนไม่เวลาให้เรา ธรรมดาของผู้หญิงเนาะก้งอลเป็นธรรมดา เราโทรไปก้ไม่อยากจะรับ โทรกลับก้ไม่มี เรารุ้สึกได้ถึงการเปลี่ยนไปของเขาแต่เราก้ยอมเสียใจอยุ่คนเดียวเพื่อที่จะประครองความรักครั้งนี้ให้ไปถึงฝั่งที่ฝันกันไว้ แต่วันนึ่งฝันนั้นก้สลายเมื่อเขาบอกกับเราว่า "อ้วนพอเหอะ" แค่ประโยคนี้ประโยคเดียว เราถามสาเหตุจากเขาว่าที่ทิ้งเราเพราะอะไร เขาก้ไม่ตอบ เขาก้ไม่คุย เขาหายเงียบไป เราทำดีกับเขาช่วยเขาทุกอย่าง อยากจะเป้นแฟนที่ดีของเขา แต่เขายิ่งเห้นเราทำดีด้วยเขากลับหนีหน้าไป เขารำคาญเรา เขาไม่อยากเห้นหน้าเรา เราตามง้อเขามา1เดือน แต่เขากลับเป้นฝ่ายเดินหนี เราเหนื่อยมากๆ เสียใจมากๆ ที่อยู่ๆ ก้โดนทิ้งเราคงไปทำอะไรให้เขาไม่ชอบละมั่งถึงทิ้งกันไปแบบนี้หรือไม่ก้หมดรักกันล๊ แต่ชังเหอะที่เล่ามาในข้างต้นมันก้แค่อดีต ที่ผ่านมาแล้ว แต่เวลาหลังจากนี้แหละคือสิ่งที่ต้องเผชิญ คือการอยู่คนเดียวจากที่คุยก้วยกันทุกวัน จากนี้ไม่อีกแล้ว เราท้อมาก พุดถึงเรื่องเขาน้ำตาจะใหลทุกที เราใช้เวลาในการลืมเขา 1ปี คือเราอยู่แบบคนไม่มีชีวิตชีวา ปกติเราเป่นคนร่าเริ่ง คุยเก่งมากในกลุ่มเพื่อนพอเจอแบบนี้เขาไปเราก็จุกเลย เราใช้ชีวิตอยุ่ไปวันๆ จนเวลาก้ผ่านมาถึง2 ปี คือปัจจุบันนี้เอง
ซึ่ง ปัจจุบันนี้เราก้ยังใช้ชีวิตเรื่อยๆ เหนื่อยจากเรียนก้ไม่รุ่จะระบายกับคัย เพราะเราก้ยังไม่มีแฟน วิธีสร้างกำลังใจของเรา ทำไปก้ยังคิดถึงเขาอยุ่ เราอยากรุ้วิธีสร้างกำลังใจให้กับตัวเองโดยลืมเขาไปเลย เพื่อนๆ มาแชร์หรือแนะนำเราได้น่ะ ขอบคุณน่ะ
วิธีการสร้างกำลังใจของคนที่ไม่มีแฟน (โสดนานๆ)
"เรื่องราวของเราน๊"
เราโสดมาได้ 2 ปีล๊ะ จากที่เขาทิ้งเราไป เราก้ไม่รุ้สาเหตุที่แท้จริงหรอกว่าทำไมเขาทิ้งเราไป เริ่มแรกที่คบกันเราเป็นคู่รักที่น่ารัก มีแต่คนอิจฉา เขาดีกับเรา ช่วยเหลือเราทุกอย่าง อยู่ข้างๆ กันเสมอ คอยปลอบ คอยรับฟัง คอยให้กำลังใจ แก่เราเสมอ เราคบกันมาได้ 1 ปี 9 เดือน ถึงจะดูเวลาเหมือนไม่นานนักแต่สำหรับเราสองคน มันนานมาก เพราะเราสองคนไม่เคยคบคัยถึงปีเลย นานสุดก็ 8-9 เดือน เราคบกันเวลาก้ผ่านไปเรื่อยๆ จนมาถึง1เดือนที่เขาจะบอก คำนั้นกับเรา เขาเริ่มไปหาเพื่อน เที่ยวกับเพื่อนบ่อยขึ้นจนไม่เวลาให้เรา ธรรมดาของผู้หญิงเนาะก้งอลเป็นธรรมดา เราโทรไปก้ไม่อยากจะรับ โทรกลับก้ไม่มี เรารุ้สึกได้ถึงการเปลี่ยนไปของเขาแต่เราก้ยอมเสียใจอยุ่คนเดียวเพื่อที่จะประครองความรักครั้งนี้ให้ไปถึงฝั่งที่ฝันกันไว้ แต่วันนึ่งฝันนั้นก้สลายเมื่อเขาบอกกับเราว่า "อ้วนพอเหอะ" แค่ประโยคนี้ประโยคเดียว เราถามสาเหตุจากเขาว่าที่ทิ้งเราเพราะอะไร เขาก้ไม่ตอบ เขาก้ไม่คุย เขาหายเงียบไป เราทำดีกับเขาช่วยเขาทุกอย่าง อยากจะเป้นแฟนที่ดีของเขา แต่เขายิ่งเห้นเราทำดีด้วยเขากลับหนีหน้าไป เขารำคาญเรา เขาไม่อยากเห้นหน้าเรา เราตามง้อเขามา1เดือน แต่เขากลับเป้นฝ่ายเดินหนี เราเหนื่อยมากๆ เสียใจมากๆ ที่อยู่ๆ ก้โดนทิ้งเราคงไปทำอะไรให้เขาไม่ชอบละมั่งถึงทิ้งกันไปแบบนี้หรือไม่ก้หมดรักกันล๊ แต่ชังเหอะที่เล่ามาในข้างต้นมันก้แค่อดีต ที่ผ่านมาแล้ว แต่เวลาหลังจากนี้แหละคือสิ่งที่ต้องเผชิญ คือการอยู่คนเดียวจากที่คุยก้วยกันทุกวัน จากนี้ไม่อีกแล้ว เราท้อมาก พุดถึงเรื่องเขาน้ำตาจะใหลทุกที เราใช้เวลาในการลืมเขา 1ปี คือเราอยู่แบบคนไม่มีชีวิตชีวา ปกติเราเป่นคนร่าเริ่ง คุยเก่งมากในกลุ่มเพื่อนพอเจอแบบนี้เขาไปเราก็จุกเลย เราใช้ชีวิตอยุ่ไปวันๆ จนเวลาก้ผ่านมาถึง2 ปี คือปัจจุบันนี้เอง
ซึ่ง ปัจจุบันนี้เราก้ยังใช้ชีวิตเรื่อยๆ เหนื่อยจากเรียนก้ไม่รุ่จะระบายกับคัย เพราะเราก้ยังไม่มีแฟน วิธีสร้างกำลังใจของเรา ทำไปก้ยังคิดถึงเขาอยุ่ เราอยากรุ้วิธีสร้างกำลังใจให้กับตัวเองโดยลืมเขาไปเลย เพื่อนๆ มาแชร์หรือแนะนำเราได้น่ะ ขอบคุณน่ะ