สวัสดีค่ะทุกคน ช่วยเราเลือกหน่อยค่ะตามหัวข้อและค่ะ

เรื่องมันเป็นแบบนี้ค่ะทุกคนคือตอนนี้เราอยู่ ม4 ค่ะ
เราเพิ่งย้ายโรงเรียนมาค่ะโดยเข้าโรงเรียนรัฐบาลนี้ได้โดย อย่างที่ทุกคนเรียกกันง่ายๆคือการยัดเข้ามาค่ะ หรือเลือกอีกอย่างว่า ยัดเงินใต้โต้ะ ให้กับ ผอ โรงเรียนนั้นค่ะเราขอไม่บอกชื่อโรงเรียนที่เรายัดเข้ามานะค่ะ เข้าใจกันแค่ว่ามันเป็นโรงเรียนที่ดีมีอนาคตเข้ายากใครๆก็อยากเรียนที่นี้ค่ะ  จริงเรื่องนี้เราอยากจะปรึกษาพ่อแม่นะค่ะแต่พอดีว่าเรื่องมันไม่ง่ายแบบนั้นค่ะ แม่เราเสียแล้วค่ะแต่มีแม่ใหม่นะค่ะ ส่วนพ่อไม่อยากให้เราเรียนโรงเรียนนี้ตั้งแต่แรกแล้วค่ะ พ่ออยากให้เราเข้าโรงเรียนสายอาชีพและพ่อก็ไม่อยากให้อยู่โรงเรียนเก่าด้วยค่ะ ที่พ่อให้อยู่โรงเรียนนี้ได้เพราะโรงเรียนนี้มันก็ดีค่ะแค่มันไม่ใช่สายอาชีพ และพ่อก็เข้าใจว่าเราสอบติดเองค่ะ สงสัยใช่มั้ยค่ะว่าทำไมพ่อคิดว่าสอบได้เอง ใช่ค่ะพ่อไม่รู้ค่ะว่าเรายัดเงินเพื่อให้ได้เข้าโรงเรียนนี้เพื่อไม่ต้องเข้าโรงเรียนสายอาชีพที่พ่ออยากให้เข้าค่ะ คือจริงๆที่เราไม่อยากเข้าโรงสายอาชีพที่พ่อหาให้เพราะเรากลัวค่ะเราว่ามันเถื่อนมากค่ะ555555 ดูแบบno name อะค่ะ เพราะเราจบม3จากโรงเรียนที่ก็สังคมมีฐานะระดับหนึ่งค่ะค่าเทอมปีละแสนกว่าค่ะ เราไม่ได้แบบกระแดหรืออะไรนะค่ะ วัยรุ่นหลายคนน่าจะพอเข้าใจนะค่ะว่าถ้าเราเคยอยู่ที่ๆดีขนาดนี้เราจะย้ายไปทั้งทีควรได้ที่ๆดีกว่าที่เก่าสิค่ะ อีกอย่างเราคิดว่าเราคงจะอายด้วยค่ะไปอยุ่โรงเรียนสายอาชีพno nameที่นั้นเวลาเพื่อนถามโรงเรียนไรอ่ะเราก็คงอายเบาๆละอีกอย่างมันเป็นเรื่องของสังคมด้วยค่ะ เหมือนอยู่คนละสังคมค่ะคิดว่าน่าจะไม่โอ

กลับมาเรื่องโรงเรียนรัฐบาลที่เราเรียนอยู่ม4ตอนนี้นะค่ะ ใช่ค่ะพ่อไม่รู้ว่าเราไม่ได้สอบได้ที่นี้เองเรายัดเข้าค่ะด้วยเงิน 100,000 บาทค่ะ หนึ่งแสนบาทค่ะไม่ใช่เงินน้อยๆเลยนะค่ะทุกคน เราไม่มีปัญญาหาเงินได้เยอะขนาดนั้นหรอกค่ะเราพึ่งม4 แต่คนที่ช่วยเราให้ได้เข้าโรงเรียนนี้คือคุณย่าค่ะ คุณย่าอยากให้เราได้อยู่โรงเรียนที่เราอยากเรียนค่ะเลยจัดสินใจยัดเราเข้ามาค่ะ เราดีใจมากค่ะตอนนั้น เรื่องที่เราให้ย่ายัดให้ไม่มีใครรู้ค่ะเรากะย่ารู้กันสองคนค่ะ

ชีวิตเราเกือบดีละค่ะได้เรียนโรงเรียนที่เราอยากเรียนแต่เรื่องมันกลับไม่ได้เป็นแบบนั้นค่ะ
เราเข้ามาเรียนที่โรงเรียนนี้ได้เทอมนึงแล้วค่ะ เพราะอีกหนึ่งเราก็จะปิดเทอมแล้วค่ะแต่โรงเรียนเราแปลกมากค่ะปิดโรงเรียนช่วงตุลาเพียงแค่10วันค่ะ เท่ากับปิดแค่2ถึง12ค่ะ
                                       เรามาเข้าเรื่องกันเลยนะค่ะปัญหาที่เรามีอยู่ตอนนี้คือโรงเรียที่เราชอบตอนนั้นมันไม่ใช่ค่ะ เราหมายความ เราแค่ชอบค่ะแต่ไม่ยังไม่ใช่ค่ะ ใช่ค่ะเราไม่แฮปปี้กับโรงเรียนรัฐบาลแห่งนี้ที่เรากำลังเรียนอยู่ค่ะเรา เราอยากกลับไปเรียนโรงเรียนเอกชนโณงเรียนเดิมของเราค่ะโรงเรียนที่เราอยากตื่นไปเรียนในทุกๆเช้าไปเจอเพื่อนๆเจอะครูเจอโรงเรียน ตื่นโดยไม่ขี้เกียจไม่เคยมีความคิดที่ว่าไม่อยากไปโรงเรียนค่ะ เราเรียนโรงเรียนเอกชนโรงเรียนนั้นมาเป็นเวลา 6ปี ค่ะ เราไม่เคยเบื่อเลยค่ะเราชอบมากเราแฮปปี้มาเรามีความสุขมากค่ะเพื่อนที่นั้นดีกันมากจิงๆค่ะ  แตกต่างกับตอนนีค่ะสังคมโรงเรียนรัฐบาลแห่งนี้มันน่ากลัวมากค่ะ ตรงกันข้ามกับสิ่งที่เราเคยอยู่มาก่อนมากเลยค่ะ เรามาอยู่โรงเรียนๆมันคนเยอะไม่อบอุ่นเหมือนโรงเรียนเอกชนที่เราเคยอยู่เลยค่ะ  เพื่อนที่นั้นเห็นแก่ตัวกันมากเลยค่ะ เราเป็นคนนิสัยดีนะค่ะเป็นคนเฮฮาคุยขำเล่นทั้งวันค่ะเรียกได้ว่าใช่ชีวิตได้แฮปปี้มากค่ะ เราเป็นคนเฟรนลี่สบายๆ ไม่จิงกับชีวิตมากค่ะ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับนิสัยพวกนี้ของเราคือเพื่อนที่โรงเรียนรัฐบาลของเราแบนค่ะ เพื่อนเอาเราไปนิทานเรียนไร้สาระค่ะ ทำให้ทุกวันนี้เรานิ่งเงียบนั้งเรียนไปพร้อมๆกับความเหงาความเงียบความเศร้า และก้น้ำตาคลอไปค่ะ
                                      เพื่อนโรงเรียนนี้แบนเราด้วยเรื่อง 1เราไปโรงเรียนสายจนคะแนนติดลบ10กว่าแต่มันเข้าใจว่าเราติดลบ 100กว่ามันเลยแบน ลองคิดดูบ้ารึป่าวมาสายแล้วทำไมอ่ะก็บ้านเราอยู่ไกลโรงเรียนอ้ะ และเราก้ไม่อยากมาเรียนด้วยเราเบื่อโรงเรียนนี้เบื่อเพื่อนๆที่เห็นแก่ตัว  2เราขี้เกียจ???? ใช่มันให้เหตุผลมาว่าเราขี้เกียจ คือขี้เกียจแล้วทำไมอ่ะเราก้ไม่ทำให้ใครลำบากนิเราแค่ขี้เกียจแต่เราทำทุกอย่างดวยตัวเองเราไม่เคยใช้เพื่อนให้ทำให้เราเพราะขี้เกียจ และเราก้ไม่เคยมีงานค้างจนครูมาตามถึงเราจะขี้เกียจแต่ความขี้เกียจของเราไม่ได้ทำให้ใครลำบากนะ เรามีความรับผิดชอบพอ  3เราเรียนไม่เก่งไม่ตั้งใจเรียน คือเรางงกับเพื่อนโรงเรียนนี้มาก คือเราไม่ตั้งใจเรียนแล้วไงวะเราไม่ได้ไปกวนเวลาพวกเทอเรียนนิ อย่างมาเราก็แค่รบกวนให้เพื่อนช่วยติวให้ก่อนสอลบเล้กน้อยคือถ้าไม่อยากติวให้ก้บอกก้ได้เราก้ไม่ได้ว่าไรอยู่ละแต่นี้คือไรบอกได้จะติวให้แต่กับเอาเราไปด่าให้เพื่อนๆคนอื่นๆมองเราเสียหาย  คื่อที่เราไม่ตั้งใจเรียนไม่ใช่ไรนะคือเราไม่ได้พื้นฐานเลขวิท เราเลยตั้งใจไปก้ไม่รุ้เรื่องเรานี้อยากจะไปเรียนพิเศษข้างนอกเพิ่มจะตายอยุ่แล้วแต่พ่อไม่ให้เลยทำไรไม่ได้ และเราไม่ตั้งใจก็ไม่ใช่ทุกอย่างนิเราก็เก่งอังกฤษไม่เคยสอบอังกฤษตกเพราะเราพื้นฐานดีโรงเรียนเก่าเราสอนมาดีเราและเราเคยโดนพ่อให้เรียนอังกฤษเสริม แต่อยู่พ่อก้ไม่ให้เรียนพิเศษไรเลยเราเลยตั้งใจเรียนในห้องเองป้ะ ดูดิเพื่อนโรงเรียนนี้เราเอาไปพูดไม่รู้จริงก้เอาไปพูดอยู่ได้แต่ช่างเถอะเราไม่สน  ดูเหตุผลของเด็กโรงเรียนนี้แต่ละข้อไร้สาระมาก
                                      นี้คือปัญหาเราส่วนนึงเราอยู่นั้นแล้วไม่มีความสุขนั้งเรียนไปร้องให้ไปมาเป้นเดือนแล้วค่ะเราตั้งใจจะกลับโรงเรียนเก่าให้ได้แต่เราไม่รู้ เราคิดถูกมั้ยเพราะโรงเรียนรัฐที่นั้นอยู่แล้วมีอนาคตกว่าเยอะ แต่เรามาคิดอีกทีไม่เห็นต้องง้อมันเลย มหาลัยดีๆจบจากโรงเรียนไหนก็เข้าได้ค่ะถ้าเราตั้งใจเราเชื่อแบบนั้นค่ะ เราเลยจะอย่างกลับแต่มันดันติดปัญหาเรื่องเงินที่เราเคยยัดเข้าไป มันเป็นจำนวนเงินที่เยอะมากเลยนะค่ะ เราอยากเอาไปคืนย่าก่อนค่ะเราไม่อยากทำให้ย่าผิดหวังค่ะที่เราเลือกจะไม่สู่ต่อกับปัญหาที่อยู่ตรงหน้า แต่ถ้าทุกคนมาเป็นเราจะเข้าใจค่ะว่าเราไม่ได้อยากย้ายจากโรงเรียนเก่าตั้งแต่แรกแล้วค่ะ  เพื่อนคนนึงเราเคยบอกว่าเงินแค่แสนเดียวเองทิ้งมีนไปเถอะไม่ตายก้หาใหม่ได้เราเห็นด้วยค่ะ แต่มันไม่ใช่เงินเราค่ะมันเงินย่าเรา5555555555 แต่ย่าเราเคยพูดไว้ว่าอยากให้เรามีความสุขนะค่ะ ควรทำไงดีค่ะ??????
                                       ฝากเตือนพ่อแม่ทุกคนนะค่ะ อย่าบังคับลูกเรื่องแบบนี้เลยค่ะไม่มีลูกคนไหนอยากให้พ่อแม่ขาดหวังมากหรอกค่ะเพราะลูกก็ไม่อยากทำให้พ่อแม่ผิดหวังแต่ ลูกอาจจะไม่มีความสุขจนเป็นโรคซึมเศร้ามันไม่คุ้มหรอกนะค่ะ