เคยไหม เลิกคุยกับคนๆนึงไป แต่ไม่คิดอยากจะลืมเขาเลย ไม่ว่าเราจะเหงาแค่ไหนก็ตาม

ย้อนกลับไปเมื่อสามเดือนก่อน…
       มีรุ่นพี่คนนึงค่ะ เราขอเรียกเขาว่าพี่ ก ละกันนะคะ พี่ ก เขาเหมือนจะแอบมากุ๊กกิ๊กกะเพื่อนในกลุ่มเราซึ่งเพื่อนเราคนนี้มันมีแฟนอยู่แล้วค่ะ เราขอเรียกมันว่า ป ละกันนะ ด้วยสาเหตุที่เราเป็นคนใกล้ตัวของ ป เลยทำให้พี่ ก  เข้ามาคุยกับเรา แล้วก็เริ่มมาสนิทกัน  
       มีอยู่วันนึงเรากะ ป กำลังเดินขึ้นไปบนห้องเรียนกันสองคนค่ะ แต่ขณะที่กำลังเดินขึ้นไป เราก็เจอกลุ่มพี่ ก กำลังเดินมาทางนี้พอดี แล้วเพื่อนๆของกลุ่มพี่เขาก็แซวๆพี่เขากะไอ ป เพื่อนเราเนี่ยแหล่ะค่ะ แต่ทำไมสายตาเราไปหยุดอยู่ที่พี่คนนึง.. และพี่เขาก็ยิ้มกลับมาเราก็เลยยิ้มตอบไปเป็นมารยาท ซึ่งตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกนะคะ ก็บอกเพื่อนไปว่า เออพี่เขาน่ารักดีว่ะ เพื่อนเรามันก็แซวว่าเราชอบพี่เขา เราก็เลยบอกว่าจะบ้าอ่อ แค่ปลื้มเขาเฉยๆ น่ารักดี เราขอเรียกเขาว่าพี่ ต ละกันนะ  งืมม แต่เรื่องที่น่าแปลกกว่านั้นคือ เรากะพี่เขาเคยรู้จักกันมาก่อนค่ะ เรากะเขาเคยเรียนรร.สมัยประถมด้วยกัน เท่าที่จำได้คือเขาเป็นคนกวนส้นมากกค่ะ เขาเคยแกล้งเรา เคยเล่นกะเรา เราจำได้แม่นเลยว่าเขาเคยทำเราเจ็บตัวด้วยครั้งนึง(ยังจำมาจนถึงทุกวันนี้ #แค้นฝังใจ5555555) จริงๆ ตอนเปิดเทอมเราเห็นพี่ ต แว๊บแรกเราก็ว่าหน้าตาเขาดูคุ้นมากๆ นึกไปนึกมาก็อ๋ออออยาวๆเลยยย แต่ตอนนั้นเราก็ไม่รู้หรอกนะว่าเขาจะจำเราได้เหมือนที่เราจำเขาได้มั้ย…
     วันต่อมาตอนนั้นเรากำลังนั่งเรียนอยู่นี่แหล่ะ และก็กำลังนั่งคุยแชทกะพี่ ก เมามันส์มาก อยู่ดีๆเฟสพี่ ก เขาก็พิมตัวอะไรมาก็ไม่รู้
   พี่ ก : สดำวดสวกหจพำม
   เรา : ห้ะ อะไรนะ
   พี่ ก : บแดลพยำวแ
   เรา : อะไรวะ-.-
แล้วพี่ ก เขาก็ตอบกลับมาว่า ไอ ต มันอยากเล่นด้วยแต่มันไม่กล้า หลังจากนั้นเราก็พอจะรู้ว่าเขาก็คงจะจำเราได้เหมือนที่เราจำเขาได้เหมือนกันแหล่ะ.. เวลาเขาจะคุยกับเราแต่ละครั้งเขาก็จะใช้เฟสพี่ ก โทรศัพท์พี่ ก นี่แหล่ะมาคุยกับเรา โดยที่เขาจะเป็นคนทักเราก่อนตลอดนะ เขาเป็นคนน่ารัก แต่ติดอยู่อย่าง เ ข า มี เ เ ฟ น เ เ ล้ ว ค่ะ  เห้อออทำไงดีล่ะ คำพูดคำจาเอาง่ายๆก็คือหยอดเรานั่นแหล่ะค่ะ เขาชอบให้เราเลี้ยงน้ำแดงค่ะ ไม่รู้จะแ_กไรนักหนา เขาบอกว่ามันหวานดี  เขาชอบมางอนแล้วให้เราไปง้อโดยการเลี้ยงน้ำแดงเขา=.=(โรคจิตมั้ยล่ะ) แต่เราก็พยามปฏิเสธโดยการบอกว่าไม่มีตัง แต่พี่ ต เขาก็มาตื้อนะคะ บอกว่าออกคนละครึ่งก็ได้ เราก็..นะ เออคนละครึ่งก็ได้วะ วันนั้นเราก็ไปซื้อน้ำกับเขา โดยมีพี่คนนึง เราของเรียกว่าพี่ ม ละกัน555555 พี่เขาก็รู้จักกะเรามาก่อนค่ะ แล้วก็อยู่กลุ่มเดียวกับพี่ ก พี่ ต ด้วย(งงมั้ยย) พอซื้อเสร็จพี่ ต เขาก็บอกให้เรากินไปก่อนเลย เสร็จแล้วเขาก็กินต่อเราค่ะ(เพื่อนเราบอกนี่มันจูบทางอ้อมเลยนะ-//////-) เขากินได้ครึ่งแก้วแล้วก็ให้เราลับมากินต่อ เราก็มองหน้าเขาแบบงงๆ ก่อนจะกลับบ้านเขาก็หันมายิ้มหวานแล้วก็บ๊ายบายยยย เราก็ยืนแข็งเขินอยู่พร้อมกับแก้วน้ำกพลาสติกในมือ.. และรู้มั้ยคะหลังจากนั้นตอนเราจะกลับบ้านเราก็เก็บไอแก้วใบนั้นรวมถึงช้อนและหลอดด้วย(เขาชอบกินน้ำแข็งค่ะเลยใช้ช้อน) ถามว่าเราเอาไปเก็บไว้ที่ไหนก็ลงหีบส่วนตัวเลยค่ะ55555555 เขาชอบเอาขนมอย่า'เช่นลูกอม ช็อคโกแลตมาให้ ชอบให้เราซื้อไวท์ช็อคโกแลตให้เขาด้วย หลังจากนั้นพี่ ม ก็รู้ว่าเราแอบคิดอะไรกะพี่ ต แต่เราก็ไม่ยอมจะบอกอย่างจริงๆจังๆนะคะว่าเราชอบพี่เขาน่ะ อาจจะเป็นเพราะเหตุผลที่ว่า เขามีเจ้าของแล้ว มั้ง.. เลยทำให้เราต้องคอยหลอกตัวเองอยู่ตลอด ว่าเราไม่ได้คิดไรกับเขา
     เวลาเรากลับบ้านเราจะกลับพร้อมกับพี่ ม ค่ะ เพราะบ้านเราไปทางเดียวกัน เวลาเราขึ้นรถเมย์พี่ ต ก็ชอบโทรมาหาพี่ ม แล้วขอคุยกับเรา บอกว่ากลับบ้านดีๆนะ เดินระวังสะดุด พูดจาน่ารักๆกวนๆ เป็นแบบนี้หลายวันเลยค่ะ มันทำให้เรายิ่งรู้สึกดีกับพี่เขานะ.. ไปๆมาๆ เวลาเราจะคุยแชทกับเขาเลยคุยกันในไลน์ของพี่ ม ค่ะ เราก็ไม่รู้นะคะว่าทำไมเขาถึงไม่เอาโทรศัพท์เขามาคุยกับเราดีๆ อาจจะเป็นเพราะกลัวเมียมั้ง-.- แต่เพราะอะไรก็ชั่งเถอะ  เราจะคุยกันเฉพาะวันที่มารร.เท่านั้นแหล่ะค่ะ เสาร์อาทิตย์หรือวันหยุดเราไม่ได้คุยกันเลย
     สองเดือนผ่านไปเราเริ่มสนิทกับเขามากขึ้นค่ะ เราคุยกันแบบนี้ทุกวัน เรากำลังเรียนๆอยู่เขาก็ใช้ไลน์พี่ ก ทักมาให้คอลไลน์กับเขา-//////- เขาเป็นคนพูดจาไรไม่ค่อยจะรู้เรื่องเท่าไหร่ แต่ไม่รู้ทำไมนะเราก็ฟังเขาออก คงเพราะเราก็พูดจาไม่ค่อยจะร็เรื่องเหมือนกัน(เพื่อนๆบอกอยู่บ่อยๆ55555)  เวลาเจอกันแต่ละทีเขาก็ชอบมาแกล้ง มาแหย่ มากวนใส่เรา แต่เราเป็นคนแพ้คนกวนๆอะค่ะ นิสัยกวนๆ เรายิ่งชอบเลยย ชอบคนขี้เล่น อบอุ่นนน
     สองสามอาทิตย์ต่อมารร.เราเริ่มจะมีกีฬาสี เลยมีการแข่งขันกีฬา เราเคยเป็นนักกีฬาวิ่งค่ะ เราชอบวิ่งมาก จริงๆก็ไม่ใช่นักกีฬาเก่งอะไรขนาดนั้นหรอก เราแค่เคยวิ่งตอนประถมแล้วได้เหรียญทองแค่นั้นเอง แต่นั่นก็แค่ประถม.. ตั้งแต่เราขึ้นมัธยมมาเรายังไม่เคยแข่งวิ่งเลยยย แต่วันนั้นนักกีฬาสีเราขาดคนพอดีค่ะเราเลยไปลงแข็ง(จริงๆ นักกีฬาที่หายไปก็คือพี่ ต นั่นแหล่ะค่ะ ตอนนั้นเขาไปแข็งกีฬาอีกอย่างนึงแล้วตารางมันชนกัน) เราก็เลยลงเลยค่ะ ไม่ลังเลเลยด้วยเพราะอยากวิ่งมานานนมากกก เปลี่ยนกางเกงเตรียมจะวิ่งพร้อมแล้ว วิ่งรอบแรกบอกเลยขาสั่นมากๆ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรอาจจะเป็นเพราะเราไม่ได้วอมก่อนจะวิ่ง  แต่ประเด็นมันอยู่ตอนที่วิ่งรอบที่สองนั่นแหล่ะค่ะ เราวิ่งไปได้ครึ่งทางรู้สึกเหมือนตัวมันจำเอนๆไปข้างหน้า แล้วด้วยสาเหตุที่เราเป็นตะคริวบ่อยมากค่ะเส้นยึดแรงงส์  นั่นแหล่ะหน้าขมำ.. -.-ถามว่าอายมั้ย ก็อายนะแต่ปวดเท้ามากกว่า แบบกำลังวิ่งๆอยู่แล้วเส้นมันยึด ขาพลิก เพื่อนและก็พี่ๆที่อยู่ตรงนั้นก็ช่ยกันพยุงเราขึ้นจากพื้นแล้วก็ลากเรามานั่งที่เก้าอี้ เพื่อนๆเราก็ไปหาน้ำแข็ง ผ้าเย็น ทุกๆอย่างเลยมาประคบแผลให้เรา แต่พอเรานั่งไปนั่งมาก็เพิ่งจะเห็นแผลที่หัวเข่า คือตอนล้มยังไม่รู้สึกไรเลย แต่ตอนนี้มันแสบค่ะ โคตรแสบเลย แสบมากๆ  จากนั้นพวกพี่ ต เขาก็วิ่งมาหาเรา มาถามว่าวิ่งยังไงล้มท่าไหน แล้วก็ขำกัน โดยเฉพาะอีเพื่อนๆกลุ่มเรานี่แหล่ะ ตัวดีเลยขำเสร็จแล้ววิ่งมาช่วย #ขอเสียงปรบมือให้เพื่อนผมด้วยนะคับบ-3- 5555555555  พี่ ต ก็เดินมาใกล้ๆแล้วก็บอกกับเราว่า “นี่ล้มท่าไหนวะอยากเห็น555555 (คือนางขำสะใจมากเว้ย-.-) ขอโทษนะ ไม่น่ามาลงแทนเค้าเลยย” เราก็ยิ้มๆให้เขานะคะ #ก็คนมันเขินนี่หว่าพูดไรไม่ถูก5555555 เสร็จแล้วพี่เขาก็เดินหายไปในร้านขนมค่ะ เพื่อนเราก็บอกกันว่า “นี่! กูว่าพี่เขาต้องไปซื้อน้ำมาให้แน่ๆ เชื่อดิ” เราก็เลยตอบกลับไปว่า “โว๊ะ เขาจะมาซื้อให้ทำมะ มโนว่ะ” และเพื่อนเราก็เลยตอบกลับมาอย่างมั่นใจทั้งสามคนเลยนะ “ไม่เชื่อพนันกะกูป้ะล่ะ” จังหวะนั้นเราเหลือบตามองไปหาพี่ ต  เขาเดินมาทางเรา พร้อมกับขวดน้ำในมือสองขวด  “อ่ะ! เอาไปกิน ซ้ำมาให้” ขวดน้ำเย็นถูกยื่นมาที่เรา  “เห็นป้ะจ่ายพวกกูมายี่สิบ!” (ดูพวกมัน ดูเพื่อนๆมันสิ-0-) พี่ ต เขาก็ทำหน้างงนะคะว่าอะไร เราก็หันไปยิ้มให้เขาละก็บอกว่า “เค้าไม่ชอบกินน้ำเย็นนะ” ไม่ใช่ว่าจะหักหน้าเขาหรือสตอนะ คือปกติเราเป็นคนไม่กินน้ำเย็นอยู่แล้วเว้ยถ้าเป็นน้ำเปล่าอะ เพราะกินแล้วปวดหัวมากกๆ  พี่เขาเลยตอบเรามาว่า “ก็ถือไว้เดะก็หายเย็น” -.-5555555  สุดท้ายเราก็รับน้ำขวดนั้นจากพี่เขาไว้นะ พอพี่เขาเดินไปกะเพื่อนเขา เพื่อนๆเราก็ให้เราขี่คอไปห้องพยาบาลเลยจ้า ทำแผล คือตอนนั้นไม่ได้สำออยหรือไร เดินไม่ไหวเจรงๆ แสบเข่ามากๆ พอเราทำแผลเสร็จเราก็ต้องกลับบ้านพร้อมพี่ ม เช่นเคยค่ะ  ตอนกลับนี่โคตรลำบากสุดๆเลยคือเราต้องข้ามสะพานไปขึ้นรถอีกฝั่งละยิ้มบับระยะทางลาดชันมาก  กว่าจะก้าวกว่าจะยกเท้าได้ แผลฉีกกก-.-  ตอนเรากำลังยืนรอรถพี่ ต ก็โทรมาหาพี่ ม แล้วก็ให้เราคุยต่อเหมือนทุกๆครั้ง  เขาก็ถามว่าเจ็บมั้ยอะไรยังไง เขาบอกว่า เค้าขอโทษนะ เราไม่น่ามาลงแทนเค้าเลย ดูดิเจ็บตัวเลยเนี่ย  ขี้คอเค้ามั้ย เราก็เลยบอกว่า “น้ำหนักเค้า 50 ละนะ หลังหักไม่รู้ด้วย555555” เขายังบอกอีกว่าถ้าไม่ติดว่าเขากลับบ้านกะเพื่อนเขาจะไปปส่งเราถึงบ้านเลยย คือ…. เราก็พอจะรู้นะคะว่าเขาก็คงจะหยอดเราเหมือนทุกๆ ครั้งที่ทำ  แต่อย่าทำอย่างงี้บ่อยได้มั้ย… ขี้เกียจปฏิเสธใจตัวเองแล้วนะ..
          ผ่านมาสองเดือนกว่าค่ะ มีวันนึงเราก็ไม่รู้หรอกนะคะว่าเขาเหงาหรืออยากคุยกับเรา เขาให้พี่ ม รวมแชทสามคน มีเขา มีเราแล้วก็พี่ ม เสร็จแล้วพี่ ม ก็กดออกจากแชทกลุ่มไลน์ไป ก็เหลือแค่เรากะเขาสองคนค่ะ คืนนั้นเราคุยกันนานมากกกกก เกือบเที่ยงคืนเลยค่ะคืนนั้น เวลาวันไหนที่เขาจะไปหาแฟน เขาก็จะออกจากแชทไป แต่บอกเลยว่าเราไม่เคยคิดจะลบแชทเค้านะ แม้แต่คำเดียวที่เขาพิมมาเราก็ไม่อยากจะกดลบเลย และก็เป็นแบบนี้ไปประมานอาทิตย์นึงค่ะ เราเริ่มรู้สึกว่าแบบนี้มันไม่ถูกอะ คือโดยส่วนตัวเราไม่ค่อยชอบคนที่มีแฟนอยู่แล้วแล้วมาคุยกับคนอื่น แต่เท่าที่เรารู้มา คือพี่ ต ไม่ได้คุยกับใครเลยนอกจากเราอะ คือเราก็ถามคนรอบตัวที่เขาสนิท ก็ตอบเหมือนๆกันนะ งืม.. นั่นแหล่ะ เราเลยบอกเขาไปตรงๆว่า แบบนี้มันไม่ดีนะ พี่เขาก็บอกว่า "พี่ขอโทษ พี่ก็ไม่ได้อยากให้มันเป็นอย่างนี้เหมือนกัน" เราอยากรู้เราเลยถามเขาไปตรงๆว่า "ทำแบบนี้คิดไรอยู่ ที่ทำอยู่รู้สึกยังไง" เขาก็เหมือนจะไม่ตอบเรานะคะ เขาตอบเรามาว่า “อยากรู้ใช่มั้ยว่าคิดอะไร..  บอกก็ได้ ไม่ได้คิดไร..” เท่านั้นแหล่ะค่ะ หน้านี่ชาไปหมดเลยทำไรไม่ถูกใจเต้นตึบตับๆ และเขาก็บอกมาอีกว่า “แต่มีหนึ่งคำ คำเดียวเท่านั้น.. พี่ทำได้เท่านี้ มากกว่านี้ไม่ได้แล้ว…” เราก็งงสิคะ หมายความว่าไง พยายามจะทำให้เขาบอก เขาก็พูดแต่ประโยคนี้ คือเราก็ไม่รู้ว่าเราควรจะรู้สึกยังไง คิดอะไรกับเขา
  เรา : เค้าว่า เราเลิกคุยกันเถอะ
  พี่ ต : โอเค    
  เรา : ไม่ว่าจะยังไงเค้าก็เหมือนเดิมนะ
  พี่ ต : เค้าก็จะไม่เปลี่ยนไป เค้าไปก่อนนะ
     เสร็จแล้วเขาก็ออกจากแชทค่ะ หลังจากนั้นผ่านไปวันนึงบอกเลย เราโคตรคิดถึงเขา อยากจะกลับไปคุย แต่บอกตัวเองไว้เสมอว่าอย่านะ ห้ามนะ แต่แล้วคืนวันนั้น พี่ ม ก็ทักไลน์เรามา “ถามว่าอยากคุยกับ ต มั้ย” เราก็ตอบไปว่า “ก็อยาก แต่มันจะดีหรอ” หึ แต่สุดท้ายเรากับพี่ ต ก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิมนะ คืนนั้นเราจำได้ว่าเรามีความสุขมากเลย คือมันเป็นอารมณ์ที่แบบโคตรมีความสุขเราถามเขาว่าตอนที่เลิกคุยกันไปเหงามั้ย เขาก็บอกว่า “เหงา เราอะ หายไปไหนก็ไม่รู้ แต่พี่ตามหาเราแล้วนะแล้วก็เจอละด้วย”...
  เอาไว้เท่านี้ก่อนนะค่ะเดะมาต่อ ขอบคุณที่เสียเวลามาอ่าน มีเรื่องให้ดราม่ากว่านี้อีกค่ะ5555555555
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่