อาจเขียนไม่ค่อยเก่ง เพราะพึ่งเคยตั้งกระทู้ในพันทิปครั้งแรก T^T''
.........................................................................................................
คือเราเรียนคณะหนึ่ง ใน มช เป็นหนึ่งในคณะ 5FAC เป็น freshy 58 นี่เอง เราไม่ใช่คนเชียงใหม่นะ คือมันเป็นเรื่องที่ผ่านมานานแล้วแหละ เราเจอคนๆหนึ่งเว้ยย คือแบบเห็นครั้งแรกคือเราก็แบบรู้สึกดี คือชอบอ่า เออคือเราก็ไม่รู้จะใช้คำว่าไรนะ ก็ชอบ แหละ ใช้คำอื่นก็ไม่ใช่ แต่คำว่า ชอบ นี้สำหรับเรามันมีมานานแล้วนะ ถึงแม้บางครั้ง เราจะชอบคนอื่นบ้างแต่มันก็แค่สั้นๆ แต่ความรู้สึกสำหรับคนๆนี้ ก็ยังเหลืออยู่ตลอด ไม่ว่าจะกี่วัน กี่เดือน กี่ปี ผ่านไปความรู้สึกนั้นที่มีให้เขา คนนี้ก็ยังเหมือนเดิม ......จนเมื่อเวลาผ่านมา จนถึง ช่วง ม6 นะ เราก็อยากรู้ว่าขาจะเรียนไร ก็ไปถาม แต่ก็ไม่ใช่ที่ที่เดียวกันหรอก
.......... และเวลาก็ผ่านไป เร็วววดั่งสายลมที่ผัดหวนคืนกลับมาอีกครั้งหนึ่งงง
.........................วันเปิดเรียน (วันเข้าหอ) มช อ่ะนะ เราเลยเห็นเขาเช็คอิน ที่ มช คือแบบมันบังเอิญมากกกกก เราก็เริ่มมแบบ พยายามส่องเฟส พยายามค้นนะ ว่าเขาตดคณะไรใน มช ก็หาไป ปรากฏว่า ติด วิดวะเว้ยยย หลังจากนั้นเราก็พยายามหานะว่า เขาเรียนอะไร คือหาแบบทุกอย่างอ่าเออออ หาทุกอย่างง ว่าอยู่ที่ไหนยังไง เหมือนโรคจิต แต่จริงๆไม่ใช่นะ (รึป่าว5555) แต่ที่หานี่ไม่ใช่ว่าจะไปดักรอซุ่มอะไรนะ ก็หาไว้แหละ แค่อยากรู้ แตไม่กล้าเจอหน้า อ่านะ คือทำตัวไม่ถูก ไอ้เราก็ไม่ใช่คนหน้าตาดี อ่ะนะ 5555555 (เศร้าาาาา T^T)
บางวันเราก็ไปหาเดินหน้ามอ หลังมอ ในมอ มั่ง เผื่อซักวันจะได้เจอเขาอีกครั้ง (แอบคิด555) ก็พอและมีความสุข .......และครั้งแรกที่เจอเขาคืองาน ENTANEER CHEER SHOW ที่จัดอยู่คณะวิดวะ อ่า คือเหมือนนนพรหมลิขิต (ไม่ใช่ นี่มันคณะเขาาา -..-'') คือเราก็เจอแบบเห้ยยยย เขาไม่รู้ตัวหรอก ไอ้เราก็ลากเพื่อนไปละ5555 ทำตัวไม่ถูกกก และในงานก็มี คอนเสิร์ตอ่านะ เราก็ไปจอยๆ ก็แอบมองๆบ้างง (ไม่ได้โรคจิตนะ) ก็ขอแค่มีความสุขไปวันอ่า ไม่ได้คิดไรมาก หลังจากนั้นเราก็เจอเขาบ่อยนะ แต่เขาไม่เจอเราหรอก เราก็แอบไปมีความสุขคนเดียวของเรา อย่างน้อยถึงแม้มันจะเป็นแค่ความรู้สึกฝ่ายเดียวแต่มันก็ทำให้เรามีความสุขได้นะ บางทีเราก็คิดนะ เปรียบเขาให้เป็นดั่งแรงบันดาลใจในการเรียน ในการอยู่ มช เหมือนชีวิตที่มีค่า มันเป็นช่วงเวลาที่โคตรมีคาวามสุขเลยอ่าา ไม่ได้ต้องการอะไรหรอกผมแค่อยากเล่าให้ทุกคนฟังงง มันผิดตรงที่.....ผมเป็นผู้ชาย T---T
จริงๆ แอบเศร้าานะ5555555 T---------T'' จะให้ทำไงได้ในเมื่อใจมันรักไปแล้ววอ่าา555
ชอบหนุมวิศวะ มช คนหนึ่ง แต่มันผิดตรงที่ว่า.................
.........................................................................................................
คือเราเรียนคณะหนึ่ง ใน มช เป็นหนึ่งในคณะ 5FAC เป็น freshy 58 นี่เอง เราไม่ใช่คนเชียงใหม่นะ คือมันเป็นเรื่องที่ผ่านมานานแล้วแหละ เราเจอคนๆหนึ่งเว้ยย คือแบบเห็นครั้งแรกคือเราก็แบบรู้สึกดี คือชอบอ่า เออคือเราก็ไม่รู้จะใช้คำว่าไรนะ ก็ชอบ แหละ ใช้คำอื่นก็ไม่ใช่ แต่คำว่า ชอบ นี้สำหรับเรามันมีมานานแล้วนะ ถึงแม้บางครั้ง เราจะชอบคนอื่นบ้างแต่มันก็แค่สั้นๆ แต่ความรู้สึกสำหรับคนๆนี้ ก็ยังเหลืออยู่ตลอด ไม่ว่าจะกี่วัน กี่เดือน กี่ปี ผ่านไปความรู้สึกนั้นที่มีให้เขา คนนี้ก็ยังเหมือนเดิม ......จนเมื่อเวลาผ่านมา จนถึง ช่วง ม6 นะ เราก็อยากรู้ว่าขาจะเรียนไร ก็ไปถาม แต่ก็ไม่ใช่ที่ที่เดียวกันหรอก
.......... และเวลาก็ผ่านไป เร็วววดั่งสายลมที่ผัดหวนคืนกลับมาอีกครั้งหนึ่งงง
.........................วันเปิดเรียน (วันเข้าหอ) มช อ่ะนะ เราเลยเห็นเขาเช็คอิน ที่ มช คือแบบมันบังเอิญมากกกกก เราก็เริ่มมแบบ พยายามส่องเฟส พยายามค้นนะ ว่าเขาตดคณะไรใน มช ก็หาไป ปรากฏว่า ติด วิดวะเว้ยยย หลังจากนั้นเราก็พยายามหานะว่า เขาเรียนอะไร คือหาแบบทุกอย่างอ่าเออออ หาทุกอย่างง ว่าอยู่ที่ไหนยังไง เหมือนโรคจิต แต่จริงๆไม่ใช่นะ (รึป่าว5555) แต่ที่หานี่ไม่ใช่ว่าจะไปดักรอซุ่มอะไรนะ ก็หาไว้แหละ แค่อยากรู้ แตไม่กล้าเจอหน้า อ่านะ คือทำตัวไม่ถูก ไอ้เราก็ไม่ใช่คนหน้าตาดี อ่ะนะ 5555555 (เศร้าาาาา T^T)
บางวันเราก็ไปหาเดินหน้ามอ หลังมอ ในมอ มั่ง เผื่อซักวันจะได้เจอเขาอีกครั้ง (แอบคิด555) ก็พอและมีความสุข .......และครั้งแรกที่เจอเขาคืองาน ENTANEER CHEER SHOW ที่จัดอยู่คณะวิดวะ อ่า คือเหมือนนนพรหมลิขิต (ไม่ใช่ นี่มันคณะเขาาา -..-'') คือเราก็เจอแบบเห้ยยยย เขาไม่รู้ตัวหรอก ไอ้เราก็ลากเพื่อนไปละ5555 ทำตัวไม่ถูกกก และในงานก็มี คอนเสิร์ตอ่านะ เราก็ไปจอยๆ ก็แอบมองๆบ้างง (ไม่ได้โรคจิตนะ) ก็ขอแค่มีความสุขไปวันอ่า ไม่ได้คิดไรมาก หลังจากนั้นเราก็เจอเขาบ่อยนะ แต่เขาไม่เจอเราหรอก เราก็แอบไปมีความสุขคนเดียวของเรา อย่างน้อยถึงแม้มันจะเป็นแค่ความรู้สึกฝ่ายเดียวแต่มันก็ทำให้เรามีความสุขได้นะ บางทีเราก็คิดนะ เปรียบเขาให้เป็นดั่งแรงบันดาลใจในการเรียน ในการอยู่ มช เหมือนชีวิตที่มีค่า มันเป็นช่วงเวลาที่โคตรมีคาวามสุขเลยอ่าา ไม่ได้ต้องการอะไรหรอกผมแค่อยากเล่าให้ทุกคนฟังงง มันผิดตรงที่.....ผมเป็นผู้ชาย T---T
จริงๆ แอบเศร้าานะ5555555 T---------T'' จะให้ทำไงได้ในเมื่อใจมันรักไปแล้ววอ่าา555