เริ่มต้นเรื่องเลยเนอะ
ตอนนั้นเราเรียนอยู่ปวช3. ซึ่งตอนนั้นคือแบบน่าตาก็โอเคงัย(หลงตัวเองรึเปล่า) ก็เลยมีผู้ชายมาชอบอยู่หลายคน คนมาจีบส่วนมากก็ สถาบันเดียวกันนั้นแหละ รุ่นพี่บ้าง รุ่นเดียวกันบ้าง แต่ที่เด็ดเลยเราโดนรุ่นน้องปวช1 มาจีบ ไอเราก็จะไม่อะไรอ่านะ แต่ไอเพื่อนเรานะสิ "เอาเลย กินเด็กแล้วเป็นอมตะนะโว้ยยย" เราก็เนอะเพื่อนเชียร์ขนาดนี้แล้ว เอาก็เอาว่ะ ตกลงให้เบอร์โทรไปเลย (รุ่นน้องทักเรามาในเฟสนะ) แล้วเราก็บน้องเค้าก็คุยกันไปเรื่อยๆได้ประมาณ 3-4 วัน ก็ไปเที่ยวกับน้องเค้าแล้วก็วัยรุ่นอ่านะ ก็เลยเล่นจ้ำจี้มะเขือเปาะกับน้องเค้า(แรดเนอะ)หลังจากนั้นได้ประมาน 1 อาทิตย์ ก็มีคนทักมาหาเราในเฟส "พี่ค่ะ แฟนที่พี่คบอยู่ตอนนี้อ่าค่ะ ผัวหนูค่ะ" เงิบ-สิค่ะ!!! ตอนนั้นคือยังไม่โวยวายอะไรนะ เราก็เลยตอบกลับไปว่า "หรอค่ะ แต่เค้าบอกพี่ว่าเลิกกับแฟนแล้วนะค่ะ" แล้วเด็กคนนั้นก็ออฟไลน์ไปเลย เราก็เลยโทรหาน้องเค้าเลยค่ะ แทนว่าแฟนดีกว่าเนอะเราเริ่มงงแหละ น้องหลายคนเกิน555 เราก็ถามแฟนว่า "เธอยังไม่เลิกกับแฟนเทอหรอ เห็นเค้าทักมาหาเราบอกว่าเธอเป็นผัวเค้า" แฟนเราก็บอกเราว่า"ใช่ เรายังไม่เลิกกับเค้า" หน้านี่แบบ ชาเป็นแถบเลย  อีเชี้ยไม่ยังเลิกกับเค้าแล้วมากรูทำมั้ยยยย เราก็ด่าไปแบบฟังไม่ทันเลย แล้วเค้าก็ตอบกลับมาว่า "เรารักเธอนะ เราไม่อยากเลิกกับเทอ แต่เราก็เลิกกับเค้าไม่ได้เหมือนกัน" เราก็เลยถามว่า "ทำไมไม่บอกเราตั้งแต่แรก ก่อนที่จะมีอะไรกัน ถ้าเรารู้เราคงไม่ทำแบบนี้หรอก" เค้าก็พูดใหญ่เลยว่าเสียใจเค้าก็ไม่อยากให้เป็นแบบนี้ แล้วเค้าก็ยื่นขอเสนอที่ทำให้เราเงิบไป 3 วิคือ "เราก็คบกันอย่าให้เค้ารู้สิ แล้วเด่วเราจะพยายามบอกเลิกเค้าเอง" เวลานั้นรู้สึกเหมือนไปเป็นเมียน้อยเลยอ่า ทำให้ครอบครัวแตกร้าวอะไรประมาณนั้น แต่ก็ไม่รู้อะไรดลใจอีกเช่นกัน คือ เราเผือกตอบตกลง เวรแล้วงัย คงเป็นเป็นเพราะตอนนั้นเรารักเค้าด้วยแหละ จะเลิกก็ยากป่ะว่ะ แล้วหลังจากเหตุการณ์นั้นมาได้สักพัก เราก็ยังคงคบกันมาตลอดโดยที่แฟน(ตัวจริง)เค้าคิดว่าเราเลิกกันแล้ว แต่เราก็ไปไหนด้วยกันบ่อยๆโดยที่แฟน(ตัวจริง)เค้ารับรู้แค่ว่าเราเป็นเพื่อนกัน ไปเที่ยวด้วยกันตามประสาเพื่อน คือเวลาไปเที่ยวที่ไหนเราจะไปกันหลายคน ข้อตกลงที่เค้าให้กับเราไว้ มีแค่เรา2คนเท่านั้นที่รู้ ทั้งเพื่อนเค้า เพื่อนเราไม่รู้เลย พวกเพื่อนๆก็เลยคิดว่าเรายังเป็นแฟนกันปกติทั่วไป เวลาไปเที่ยวค้างคืนที่ไหนก็จะเปิดโรงแรมนอนกันกับเพื่อน แต่เรากับแฟนจะแยกมานอนอีกห้อง(ชั่วเนอะ) เราก็ยังมีอะไรกันปกติ แล้วอยู่มาวันนึ่ง เราเครียดมากเพราะประจำเดือนเราไม่มาประมาณ 1 เดือน เราก็เลยมาปรึกษากับแฟนว่าจะเอายังไงดี ถ้าเราท้องขึ้นมาจะทำยังงัย แล้วเค้าก็พูดกลับมาว่า "ถ้าท้องเธอต้องเอาออก เรายังเรียนไม่จบเลย เราอายุแค่นี้เอง เราเลี้ยงดูเค้าไม่ไหวหรอก แล้วถ้าแฟน(ตัวจริง)รู้ล่ะ จะทำยังงัย" ปรี๊ดเลยค่ะ ตอนเอาไม่เห็นพูดแบบนี้อ่า เห็นไม่บอกอ่าว่าอายุแค่นี้จะเอากันกันทำไม เราก็เลยบอกเค้าว่า "ok ถ้าท้องเราเลี้ยงเอง เราดูแลลูกเอง ส่วนเธอจะไปตายที่ไหนก็ไป ลูกกรูคนเดียว กรูเกิดเอง เลี้ยงเอง แล้วก็จะเป็นพ่อและแม่เอง ถ้าให้มีพ่อเลวๆแบบที่ไม่คิดว่าเอาเค้าไว้ตั้งแต่แรก อย่ามีซะดีกว่า ต่างคนต่างไป จบ ไปอยู่กับเมียไม่ต้องมายุ่งกะกรู " ตอนนั้นคืออยากร้องนะ แต่ร้องไม่อิกจริงๆ ไม่อยากจะเชื่อว่าจะได้ยินคำพูดที่ให้เอาเด็กออกหลุดออกมา แล้วเค้าก็ตอบกลับมาว่า "เด่วเราเอาเงินให้ แล้วเด่วเราจะพาเธอไปเอาลูกออกเอง แล้วหลังจากนั้นเราก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ความสัมพันธ์ยังเหมือนเดิม ตกลงมั้ย" เราก็พูดกลับไปว่า "กรูคิดว่าที่กรูพูดเมื่อกี้คงจะฟังรู้เรื่องแล้วนะ ต่างคนต่างไป จบ"

เรื่องยังไม่จบนะ แต่เราขอนอนก่อนเด่วพรุ่งนี้เรามาต่อนะ