สวัสดีชาวพันทิปทุกคนนะค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของมนุษย์แม่ของดิฉันที่อยากจะถ่ายทอดความรู้สึกลงในพื้นที่โซเชี่ยวให้เพื่อนๆอ่านหลังจากที่เพิ่งลงตัวจากการเลี้ยงเจ้าตัวน้อย หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยค่ะ
เริ่มเรื่องเลยดีกว่าเนอะ
การเริ่มเป็น single mom ของดิฉันมาจากจุดเริ่มต้นจากการคบผู้ชายคนนึง ดิฉันทำงานเป็นพนักงานออฟฟิต ซึ่งเริ่มทำงานหลังจากเรียนจบทันทีโดยมีคนรู้จักในบริษัทแห่งนี้เป็นผู้ฝากงานเข้าให้ตั้งแต่วันแรกที่เข้าทำงานจนมาถึงระยะปีกว่าก็ไม่เคยมีปัญหาใดๆ จนกระทั่งทำงานเข้าปีที่ 2 ก็เริ่มสนิทกับคนในออฟฟิตมากขึ้นมีการคุยหรือเล่นกันมากขึ้น การคุยกันมากขึ้นทำให้มีแลกไลน์ มีเบอร์โทรศัพท์กันในออฟฟิต ทำให้การติดต่อสื่อสารง่ายขึ้น ขอให้ตัวย่อกับชื่อผู้ชายคนนี้ว่า ต. นะคะ ต. ทำงานมาก่อนดิฉันหลายปีแล้วเหมือนกัน อ่อ!!! เราสองคนอายุห่างกันราว 7-8 ปีนะคะ วันนั้นเป็นวันจันทร์สัปดาห์แรกของการทำงานทุกคนในออฟฟิตดูวุ่วายไปหมดพอดิฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเป็นชื่อ ต. ทักมา มอนิ่ง ก็ตอบกลับไปด้วยความที่ไม่ได้คิดอะไรมากกว่าการเป็นเพื่อนร่วมงานกัน ก็คุยกันเหมือนทั่วไปคือ วันนี้งานเยอะไหม กินข้าวเช้ายัง เที่ยงกินข้าวที่ไหน บลาๆๆ ไปตามประสา หลังจากคุยกันมาได้ประมาณอาทิตย์นึงเราก็รู้สึกโอเคนะเหมือนเขารู้อะไรเกี่ยวกับเราเยอะดี มันจึงเกิดเป็นความรู้สึกลึกๆว่าเรารู้สึกดีนะที่มีเขาคุยด้วยแต่ก็ยังไม่ได้บอกเขาไปก็โดนเขาแซงหน้ามาบอกความรู้สึกเราก่อน วันนั้นเราเข้าไปเก็บเอกสารในห้องเก็บของ ต. เดินเข้ามาพร้อมหูฟัง โทรศัพท์ แล้วเอาหูฟังเสียบเข้าหูเราพร้อมเปิดเพลง ไม่บอกเธอ นาทีนั้นเขิลจนฟังเนื้อเพลงแทบไม่รู้เรื่อง แต่รู้ความหมายของเพลงดีว่ามันเป็นยังไง ซึ่งหลังจากฟังเพลงจบ ต. ก็เดินออกจากห้องเก็บของ พร้อมกับไลน์มาบอกว่ามันถึงเวลาที่จะบอกแล้ว หลังจากนั้นความสัมพันธ์เราก็กลายเป็นมากกว่าเพื่อนร่วมงาน ก็เลื่อนสถานะมาเป็นแฟนกันแบบเต็มใจ คุยกันมาได้เกือบปีก็มีโมเม้นเสียตัวไปตามระเบียบ บอกก่อนนะคะว่า ต. เป็นผู้ชายที่รู้ทุกความรู้สึกเรา รู้ว่าเราเป็นอะไร คิดอะไรอยู่ตอนนี้ คือใส่ใจเราดีมากจนเรารู้สึกว่าเขาเป็น ผู้ชายที่เราอยู่ด้วยแล้วมีความสุขตลอดเวลาไม่เคยไม่มีความสุขเลย แต่เรากับเขาไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันนะคะ ในระหว่างที่คบกันก็ไม่มีคนในออฟฟิตรู้เลยเพราะออฟฟิตนี้ค่อนข้างจะปากจุ๊บจิ๊บกันพอสมควรก็เลยไม่เคยบอกให้ใครรู้เลยสักคนอยู่ในออฟฟิตเราจะคุยกันในไลน์แล้วก็ไปเจอกันนอกออฟฟิตเอา คบกันมาได้เกือบ 2 ปี ดิฉันก็ตั้งครรภ์ นาที่แรกที่เรารู้ว่าเราท้อง เราไม่รู้สึกว่ามันพลาดหรือว่าเสียใจเลยเพราะเราคิดว่า ต. ต้องเป็นพ่อที่ดีของลูกกได้เพราะในระหว่างที่คบกัน ต. ก็เป็นแฟนที่ดีมาโดยตลอด เราจึงตัดสินใจบอก ต. อย่างไม่ลังเลใจหรือคิดมากเลย เพราะด้วยวุฒิภาวะของเราด้วยที่เรียนจบมีงานทำแล้ว
เดี๋ยวมาต่อนะคะ ตัวเล็กเรียกแล้ว
เมื่อฉันกลายเป็นมนุษย์ Single MOM
เริ่มเรื่องเลยดีกว่าเนอะ
การเริ่มเป็น single mom ของดิฉันมาจากจุดเริ่มต้นจากการคบผู้ชายคนนึง ดิฉันทำงานเป็นพนักงานออฟฟิต ซึ่งเริ่มทำงานหลังจากเรียนจบทันทีโดยมีคนรู้จักในบริษัทแห่งนี้เป็นผู้ฝากงานเข้าให้ตั้งแต่วันแรกที่เข้าทำงานจนมาถึงระยะปีกว่าก็ไม่เคยมีปัญหาใดๆ จนกระทั่งทำงานเข้าปีที่ 2 ก็เริ่มสนิทกับคนในออฟฟิตมากขึ้นมีการคุยหรือเล่นกันมากขึ้น การคุยกันมากขึ้นทำให้มีแลกไลน์ มีเบอร์โทรศัพท์กันในออฟฟิต ทำให้การติดต่อสื่อสารง่ายขึ้น ขอให้ตัวย่อกับชื่อผู้ชายคนนี้ว่า ต. นะคะ ต. ทำงานมาก่อนดิฉันหลายปีแล้วเหมือนกัน อ่อ!!! เราสองคนอายุห่างกันราว 7-8 ปีนะคะ วันนั้นเป็นวันจันทร์สัปดาห์แรกของการทำงานทุกคนในออฟฟิตดูวุ่วายไปหมดพอดิฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเป็นชื่อ ต. ทักมา มอนิ่ง ก็ตอบกลับไปด้วยความที่ไม่ได้คิดอะไรมากกว่าการเป็นเพื่อนร่วมงานกัน ก็คุยกันเหมือนทั่วไปคือ วันนี้งานเยอะไหม กินข้าวเช้ายัง เที่ยงกินข้าวที่ไหน บลาๆๆ ไปตามประสา หลังจากคุยกันมาได้ประมาณอาทิตย์นึงเราก็รู้สึกโอเคนะเหมือนเขารู้อะไรเกี่ยวกับเราเยอะดี มันจึงเกิดเป็นความรู้สึกลึกๆว่าเรารู้สึกดีนะที่มีเขาคุยด้วยแต่ก็ยังไม่ได้บอกเขาไปก็โดนเขาแซงหน้ามาบอกความรู้สึกเราก่อน วันนั้นเราเข้าไปเก็บเอกสารในห้องเก็บของ ต. เดินเข้ามาพร้อมหูฟัง โทรศัพท์ แล้วเอาหูฟังเสียบเข้าหูเราพร้อมเปิดเพลง ไม่บอกเธอ นาทีนั้นเขิลจนฟังเนื้อเพลงแทบไม่รู้เรื่อง แต่รู้ความหมายของเพลงดีว่ามันเป็นยังไง ซึ่งหลังจากฟังเพลงจบ ต. ก็เดินออกจากห้องเก็บของ พร้อมกับไลน์มาบอกว่ามันถึงเวลาที่จะบอกแล้ว หลังจากนั้นความสัมพันธ์เราก็กลายเป็นมากกว่าเพื่อนร่วมงาน ก็เลื่อนสถานะมาเป็นแฟนกันแบบเต็มใจ คุยกันมาได้เกือบปีก็มีโมเม้นเสียตัวไปตามระเบียบ บอกก่อนนะคะว่า ต. เป็นผู้ชายที่รู้ทุกความรู้สึกเรา รู้ว่าเราเป็นอะไร คิดอะไรอยู่ตอนนี้ คือใส่ใจเราดีมากจนเรารู้สึกว่าเขาเป็น ผู้ชายที่เราอยู่ด้วยแล้วมีความสุขตลอดเวลาไม่เคยไม่มีความสุขเลย แต่เรากับเขาไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันนะคะ ในระหว่างที่คบกันก็ไม่มีคนในออฟฟิตรู้เลยเพราะออฟฟิตนี้ค่อนข้างจะปากจุ๊บจิ๊บกันพอสมควรก็เลยไม่เคยบอกให้ใครรู้เลยสักคนอยู่ในออฟฟิตเราจะคุยกันในไลน์แล้วก็ไปเจอกันนอกออฟฟิตเอา คบกันมาได้เกือบ 2 ปี ดิฉันก็ตั้งครรภ์ นาที่แรกที่เรารู้ว่าเราท้อง เราไม่รู้สึกว่ามันพลาดหรือว่าเสียใจเลยเพราะเราคิดว่า ต. ต้องเป็นพ่อที่ดีของลูกกได้เพราะในระหว่างที่คบกัน ต. ก็เป็นแฟนที่ดีมาโดยตลอด เราจึงตัดสินใจบอก ต. อย่างไม่ลังเลใจหรือคิดมากเลย เพราะด้วยวุฒิภาวะของเราด้วยที่เรียนจบมีงานทำแล้ว
เดี๋ยวมาต่อนะคะ ตัวเล็กเรียกแล้ว