มีลูกคนแรกค่ะ  ตอนนี้น้องอายุ 10 เดือนละคะ
เป็นแม่ที่ต้องทำงานนอกบ้าน ลาคลอดได้ 3 เดือนค่ะ เลี้ยงลูกเองตลอด 3 เดือน น้องเป็นเด็กนมแม่ค่ะ ไม่เคยกินขวดเลยจนกระทั้งถึงวันที่เราต้องไปทำงานต้องเอานมแม่ที่ปั้มไว้มาให้ลูกกินผ่านขวดนม ซึ่งตอนนั้นเราต้องต่อสู้กับลูก กับแม่เรา ซึ่งให้เขามาเลี้ยงลูกให้ ที่บอกว่าต้องต่อสุ้กันก็เพราะลูกเราไม่ยอมกินขวด ส่วนแม่ก็ไม่เข้าใจคิดว่าที่ลูกไม่ยอมกินเพราะเราไม่ให้เขากินขวดมาตั้งแต่แรก (เราก้แอบน้อยใจที่แม่ไม่เข้าใจว่าเราต้องการให้ลูกกินจากเต้า) พยายามให้น้องกินขวดอยู่สักพักและแล้วก็สำเร็จ.....(ใช้เวลาประมาณ 3-4 วันกว่าจะยอม) แต่น้องก็ยังกินน้อยมากค่ะ ช่วงนั้น 3 เดือน ยังกินครั้งละ 2-3 ออนซ์ กินวันละ 6 ครั้งในเวลา 24 ชม. ค่ะ ซึ่งกินแบบนี้มา ตลอดจน 6 เดือน ได้อาหารเสริม อิแม่อย่างเราก็หวังว่าลูกจะกินเยอะขึ้นและมีเนื้อเพิ่มขึ้น ได้อาหารเสริมไปลูกสาวสุดสวยของแม่ กินได้ 2 คำ ก็เม้มปาก และเล่นอย่างอื่นโดยไม่แยแสอาหารที่อิแม่ทำไว้อย่างตั้งใจ....(แอบเศร้า) นมที่มีก้กินน้อยเราปั้มจนจะล้นตู้แช่ ผ่านไป 8 เดือน ลูกก็ยังกินนมไม่เกิน 5 ออนซ์สักที แม่ของเราก็จะพูดอยู่เรื่อยๆ ให้เปลี่ยนเป็นนมผง  ซึ่งเราเองก็สุดแสนจะเสียดายนมที่ปั้มไว้เต็มตู้ สุดท้ายต้องยอม...ลองเอานมแม่ผสมนมผงให้ลูกกินซึ่งช่วงแรกกินน้อยมาก ไม่เกิน 3 ออนซ์ และค่อย ๆ เพิ่มมาเป็น 4 ออนซ์ จนวันนึง...เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูก อยู่ ๆ ไม่ยอมกินนมเลย...เม้มปากพอเอาขวดนมเข้าไปใกล้ ๆ ก้ร้องตลอด ทุกวันนี้ต้องรอจนน้องหลับแล้วค่อย ๆ เอานมยัดปาก ต้องยัดกันอยู่หลายรอบกว่าจะยอมดูด กินทีก็เยอะนะคะ 7 ออนซ์ค่ะ แต่วันนึงจะกินแค่ 4 ครั้ง (24ชม.) กลางคนก็ไม่กินค่ะ เอานมยัดปากจะร้องไห้ทุกครั้ง ส่วนข้าวก็กินน้อยมาก ครั้งละ 3-4 คำ ตอนนี้คิดว่าน้องคงมีปัญหาเรื่องกินแล้วเครียดมากค่ะ...ไม่รุ้จะทำอย่างไงดีอยากปรึกษาแม่ ๆ หรือใครเคยประสปปัญหานี้มาแชร์กันนะคะ