คลิกอ่านของเก่าก่อน จะได้ต่อเนื่องนะครับ http://ppantip.com/topic/34241290
ต่อกันเลยนะครับ สองบาท (บรรทัด) แรกเอามาจากเมื่อวาน ใช้เพื่อส่งกลอนต่อมาวันนี้นะครับ

...........
พ่อก็หาย ไปหลายเดือน เยือนเพื่อนเก่า  และแล้วเขา กลับเข้ามา หน้าสดใส
แกแบกหีบ หนักอึ้ง มาหนึ่งใบ                ของข้างใน เป็นไรเล่า เดาว่าทอง

เมื่อเห็นหีบ ลูกทั้งห้า ตาเป็นมัน             ต่างแย่งกัน เลี้ยงท่านพ่อ ขอสนอง
ขอทดแทน บุญคุณท่าน ฉันรับรอง         แต่ในใจ แค่ใฝ่ปอง ครองทองคำ
จากนั้นมา ชายชรา แสนสบาย               ลูกเลี้ยงดู ปูเสื่อชาย ได้อิ่มหนำ
ลูกทุกคน ต่างสนใจ พินัยกรรม              ที่มันทำ เพราะจำใจ ใช่กตัญญู

ช่วงสุดท้าย ปลายชีวิต ชายชรา             ลูกห้อมล้อม เลี้ยงบิดา อย่างหราหรู
พินัยกรรม พ่อทำไว้ ตายค่อยดู              พ่อเก็บอยู่ ในหีบใหญ่ ใส่กุญแจ
พอพ่อตาย ลูกชายหญิง ก็วิ่งวุ่น             พ่อสิ้นบุญ ไปทั้งที ซี้แหงแก๋
ไม่มีใคร น้ำตานอง ร้องงอแง                 ต้องการแค่ กุญแจหีบ รีบหากัน

ลูกทั้งห้า มาห้อมล้อม รอบหีบใหญ่        กุญแจไข ได้แล้วหนา พากระสัน
เปิดฝาได้ กลายเป็นอึ้ง ตะลึงงัน            หีบใบนั้น บรรจุหิน เหนือจินตนา !!!
ไม่มีทอง หรือของดี มีค่าใด                  แต่มีใบ พินัยกรรม ทำกังขา
เขียนก่อนตาย ด้วยลายมือ สื่อความมา  หินพวกนี้ เลี้ยงบิดา ค่ามากมาย

บิดาเฝ้า เลี้ยงเจ้ามา ทั้งห้าคน              จากขัดสน จนเศรษฐี มีมากหลาย
แบ่งให้เจ้า ทั้งห้าไป ไม่เสียดาย           หวังก่อนตาย ได้พวกเจ้า เฝ้าเลี้ยงดู
หลังสมบัติ จัดให้เจ้า เอาไปหมด          ก็ทิ้งพ่อ ทรยศ น่าอดสู
น่าแค้นใจ เมื่อไร้ทรัพย์ กลับหมิ่นกู       อกตัญญู ไม่รู้คุณ ไร้คุณธรรม

หินไร้ค่า เอามาใส่ หีบสมบัติ                สามารถวัด ละโมบได้ ให้น่าขำ
พวกเจ้าติด คิดเอาเอง ว่าทองคำ          จึงยอมทำ จำใจเลี้ยง เพียงหวังทอง
หินพวกนี้ จึงมีค่า กว่าสิ่งใด                  เหมือนทรัพย์สิน หินนี้ให้ ได้ทั้งผอง
เห็นความโลภ ในตาเจ้า ที่เฝ้ามอง        แบ่งกันครอง สนองตัณหา มาเอาไป !

ของไร้ค่า แต่ถ้าเรา เอามาเล่น             ให้คนอื่น เขาตื่นเต้น เห็นสดใส
ไม่ต้องบอก หลอกให้ฟิน จิ้นไปไกล     หินข้างใน คิดไปว่า ค่าดั่งทอง
เปรียบกับหุ้น คุณไม่รู้ ดูไม่ออก            จ้าวไม่บอก หลอกให้คิด จิตผยอง
ด้วยโลภไป จึงใฝ่ฝัน มันคือทอง          พอได้ครอง ทองเป็นหิน สิ้นค่าเอย



จบแล้วนะครับ เรื่อง 'มรดกในหีบเหล็ก'
ดัดแปลงมาจาก 'นิทานคุณธรรม' โดยคุณ 'นิทัศน์ ธีระวิทย์' ต้องให้เครดิตท่านด้วยนะครับ
เป็นไงบ้างครับ ชายชราคนนี้เก่งมั้ยครับ แม้สมบัติจะถูกลูกผลาญหมด
แถมลูกเนรคุณ อกตัญญู เลี้ยงดูแกด้วยความจำใจเหมือนหมูเหมือนหมา
แต่แกก็สามารถเล่นกับความโลภของลูกได้อย่างฉลาดและเจ็บแสบสะใจจริงๆ

หลังตายไปไม่นาน เขากลับชาติมาเกิดแล้ว...
เป็นเจ้าของบริษัทในตลาดหุ้นไทยนี่เองแหละครับ !
แกร่วมมือกับจ้าว ปั่นหุ้นของแกที่มีค่าแค่หิน ให้แมงเม่าเห็นว่าเป็นทอง
โดยเฉพาะเม่าสายจินตนาการ จิ้นกันสนุกสนาน เข้าไปหวังครอบครองหีบทองคำ
ตอนแรกก็ 555  แต่ตอนหลัง 444 ( ซี้ ซี้ ซี้ ) ตายกันหมด เมื่อทองกลายเป็นหิน

โทษทีที่วันนี้มาช้าหน่อยนะครับ เผอิญมีงานเข้ามาตอนเช้า
แค่นี้ก็แล้วกัน โชคดีนะครับ

Nobby อีกหน่อยจะเป็นซุปตาร์ แล้วก้อจะเป็นลูกกตัญญู จะเลี้ยงดูปะป๊าหม่าม้าเอง
ให้ปะป๊าหม่าม้าเกาะ Nobby กินได้ตามสบายเบยนะฮ้าฟฟฟฟ