งี่เง่า....เอาแต่ใจ.....ต้องให้ตามใจทุกอย่าง
ไม่ได้ดั่งใจอะไรก็ตัดพ้อไม่จบสิ้น....

พอบอกว่าเราเป็นแค่พี่กับน้อง.....ก็ไปประเด็นว่าเค้าไม่มีรอะไรดีหรอกในสายตาเรา

พอหายไปก็รับไม่ได้ร้องไห้....ไม่ปล่อย.....บอกใจร้าย....ร้ายที่สุด....

บางทีก็ไม่เข้าใจในความสัมพันธ์นี้........

พอจะไปมีใครก็บอกว่าไปซิ้....เสียงสูงเกินไป....

จะส่งรูปตัวเองมาให้....ก็ต้องบอกให้เราทักไปก่อน.....

โทรมาหาเรานะแต่บอกว่าวางแล้วให้เราโทรกลับ....พอเราถามว่ามีอะไร...ก็บอกว่าทำไมหรอ...โทรไปต้องมีธุระหราาาาาา

ล่าสุด....นางไปรับปริญญา....อยากให้เราไปด้วยแต่เราไม่ไปเพราะติดงาน....นางงอนน้อยใจ....ถ้าเจอกันเราต้องเตรียมของขวัญให้....ไม่งั้นนางจะวีนเรา


เราเป็นทาสของนางใช่มั่ย...แล้วเมื่อไรเราจะออกห่างจากความสัมพันธ์นี้...

เราเคยบอกนางว่า....ถ้านางอยากได้พี่สาวที่ดีกับนาง...ก็มีตั้งหลายคนที่ดีกว่าเรา....ปล่อยเราไปเถอะ....นางบอกไม่เหมือนกัน....แล้วอะไนคือไม่เหมือนกัน....

เพราะตั้งแย่เริ่มคบกันมา...นางมีพี่น้อง5คนรวมนาง
นางเป็นคนกลาง พี่น้องชายหมด นางอยากมีพี่สาว

ตอนนี้นางมีพี่ที่ทำงานสนิทเป็นผู้หญิงตั้งหลายคน....นางยังไม่พออีกหรือไง