หนีเที่ยวไปนอนคนเดียวทริปที่ 2

ทริปนี้ได้ inspire มาจากหนังฟรีแลนซ์ฉากพี่ยุ่นนั่งมองพระอาทิตย์ตกริมทะเล
คืออยากไปนั่งมองทะเลแบบนั้นบ้างอ่ะ
แผนการไปทะเลจึงเกิดขึ้น

อยากไปทะเล อยากเหยียบทราย อยากฟังเสียงคลื่น
อยากนั่งมองพระอาทิตย์ริมทะเล ดูทะเลดูพระอาทิตย์ง่ายๆ

โจทย์แค่นี้ ‪‎ฟูเลเกสท์เฮาส์‬ ก็เด้งขึ้นมาในหัวเลย
เคยไปนอนที่นี่นานมากแล้ว จำได้ว่าไม่แพง อยู่ริมทะเลหัวหิน
มีระเบียงให้นั่งดูทะเลสบายๆ และ นอนบนเตียงก็ได้ยินเสียงคลื่นแล้ว
โอเค.....ไปที่นี่ล่ะ

หัวหินเป็นทะเลใกล้ๆที่คุ้นเคย เป็นทะเลที่ไปบ่อยที่สุดละ
เปิดอากู๋ก็เจอรูปสถานีรถไฟหัวหิน
เออ....นั่งรถไฟไปหัวหินดีกว่า วิธีนี้ยังไม่เคย ต้องลอง

เสาร์ที่แล้วเลยแวะไปจองตั๋วรถไฟที่หัวลำโพง เจ้าหน้าที่ให้ข้อมูลดีเชียว
แป๊บเดียวก็ได้ตั๋วไปกลับหัวหินด้วยรถด่วนพิเศษ กรุงเทพ-สุราษฏร์ ราคาตั๋วไปกลับ 800 กว่าบาท
แพงกว่ารถตู้เกือบ 3 เท่า แต่ก็ถือว่าซื้อประสบการณ์ จัดไป


คืนวันศุกร์ระหว่างเก็บกระเป๋าก็เห็นข่าวหัวหินฝนตกหนักน้ำท่วม อุ๊ต๊ะ!!! เอาไงดี
แต่ตั้งใจแล้วอ่ะยังไงก็จะไปทะเล ไปๆเก็บกระเป๋าต่อ

ตั๋วรถไฟเที่ยวไป 8 โมงเช้าวันเสาร์ เป็นรถแอร์ขบวน 43 รถออกช้ากว่ากำหนดครึ่งชม.กว่า
คนไม่เยอะนั่งคนเดียวสบายๆ ระหว่างทางวิวต้นไม้กับทุ่งนาสวยเชียว
ขาไปไม่ได้หลับเลยนั่งมองข้างทางเพลินมาก


รถไฟเสิร์ฟกาแฟ ของว่าง และ อาหารด้วยนะ โอเคอยู่


บนรถด่วนจะไม่มีพ่อค้าแม่ค้าเอาของขึ้นมาขาย แต่พนักงานบนรถไฟก็จะบริการสั่งให้
ทั้งของฝากเมืองเพชร และ ก๋วยเตี๋ยวปากท่อไอเทมในตำนาน
จัดก๋วยเตี๋ยวมา 1 กล่อง เบาๆ


รถไฟด่วนไม่ได้วิ่งด้วยความเร็วสูงหรอกนะ
แต่เป็นรถที่จอดแค่บางสถานีเลยใช้เวลาเดินทางเร็วกว่ารถธรรมดาแค่นั้นล่ะ ‪#‎เพิ่งเข้าใจ‬

ถึงหัวหินเที่ยงกว่าๆเลทไป 40 กว่านาที เราไม่รีบชิลๆไป


หัวหิน แดดแรง ฝนไม่ตก ร้อนเชียว


ด้วยความที่เราไม่รีบและดูแผนที่แล้วพอจะเดินไหว
ส่วนใหญ่ทริปนี้จะไปไหนมาไหนก็จะเดินเอา (ยกเว้นไป cicada ที่ไกลเลยใช้บริการพี่วิน)

มื้อแรกของทริปนี้ดูจากลายแทงที่กินที่หัวหินใกล้สถานีรถไฟก็จิ้มไปที่ ครัวกรรณิการ์ เมนูไก่ล้วนๆ


อิ่มแล้วก็ไป...เดินต่อ ที่หมายต่อไปคือ ชายหาดหัวหิน
อยากจะเห็นทะเล เหยียบทราย ฟังเสียงคลื่น มาถึงแล้วต้องรีบจัด


ดูทะเลสบายใจแล้วก็เดินไปที่พักห่างจากชายหาดนิดเดียว
ระหว่างทางก็จัด ข้าวเหนียวมะม่วงป้าเจือ หิ้วกลับไปกินที่ห้องดีกว่า
ป้ากะลุงยังใจดีเหมือนเดิม น่ารักดี


ที่นอนเราอยู่ห่างร้านป้าเจือเดินไม่กี่ก้าวก็ถึงละ ฟูเล เกสท์เฮ้าส์


เข้าห้องพักเก็บของในห้องแล้วก็หิ้วข้าวเหนียวมะม่วงออกมานั่งกินที่ระเบียงริมทะเล
โอ๊ยยยยย คือวิวดี ลมดี เย็นกว่าแอร์ในห้องอีก


เข้าห้องนอนบนเตียงก็ได้ยินเสียงคลื่นด้วย ตรงตามที่อยากได้ทุกอย่าง ดี๊ดี

นอนฟังเสียงคลื่นในห้องรอจนแดดร่ม ก็เรียกพี่วินไปเดินเล่นที่ cicada
ว่าจะแค่เดินเล่นแล้วก็หาของกิน ว่าจะไม่ช๊อป แต่ก็เสียตังซื้อเสื้อยืดตั้งแต่ร้านแรกที่เจอเลย ‪#‎แพ้เสื้อยืดจริงๆ‬


ระหว่างเดินเล่นก็เห็นเค้าแจกบัตรดูมายากลฟรี เรามีเวลาไม่รีบ ก็จัดไปสิ


โชว์จบประมาณสองทุ่มครึ่ง บายการไปเดินตลาดโต้รุ่งแล้วกลับไปนอนพักขาดีกว่า


ตื่นเช้ามายังไม่หกโมงฟ้าเริ่มสว่างแล้ว ก็ออกมานั่งดูพระอาทิตย์ขึ้น ‪#‎พี่ยุ่นโมเม้น‬ ตามความตั้งใจ


นั่งอยู่เกือบชั่วโมง จนฟ้าสว่างจ้า แสงแดดเริ่มร้อน ท้องเริ่มหิว เลยขยับตัวออกไปเดินตลาดหาของกินดีกว่า

ร้านดังคนเพียบเลย เราเลยเดินเลยไปตลาด เห็นร้านไหนพอมีคนก็จัดไป


ตอนเดินกลับเห็นคนต่อคิวซื้อปาท่องโก๋ก็ลองต่อบ้าง
ยืนรอไป 20 นาทีก็ไม่รีบไง ได้มา 1 ชุด อร่อยดีนะคุ้มค่าการยืนรอ


กลับห้องมานอนเล่นเก็บของอาบน้ำแล้วก็เช็คเอาท์ตอน 11 โมง
ตั๋วรถไฟเที่ยวกลับสี่โมงเย็น มีเวลาอีก 5 ชม. เดินไปหามื้อกลางวันริมทะเลดีกว่า
เปิดอากู๋หาร้านก็สนใจร้าน ‪living room‬ อยู่ริมทะเล ซ. 51 ร้านน่านั่งดี ไปๆ
เดินจาก ซ.57 ไป ซ.51 เกือบ 2 km แดดแรง เหงื่อเปียกเลย

เดินมาเรื่อยๆก็ถึง ร้าน ‪living room‬


สั่งซี่โครงหมู BBQ พอมาเสิร์ฟก็เฮ้ย!!! ใหญ่มากอ่ะ

นั่งเล็มอยู่เกือบ 2 ชม. เพิ่งจะกินไปได้ครึ่งเดียว สปีดการกินต่ำมาก
คงเพราะเมื่อเช้ากินไปเยอะ และ ซี่โครงชิ้นใหญ่มากกกก กินน้ำมะนาวไป 2 แก้ว ยังเล็มไปได้ไม่ถึงไหนเลย
‪‎อิ่มจุกถึงคอ‬ ‪‎ยอมแพ้ต่อซี่โครงมื้อนี้‬
ปัญหาใหญ่ของการเที่ยวคนเดียวคือ‬ ‪‎กินไม่หมด‬ (อันนี้ซีเรียสนะ....แฮร่!!!!)

ออกจากร้านกะว่าจะเรียกพี่วินไปส่งที่สถานีรถไฟ
แต่เดินมาเกินครึ่งทางแล้วเพิ่งจะเจอพี่วิน ไหนๆก็เดินมาไกลขนาดนี้แล้ว อีกนิดเดียวเองเอาให้สุด
เลยเดินต่อจนถึงสถานีรถไฟ รวมๆแล้วทริปนี้น่าจะเดินไปกว่า 5 kmเลย
‪#‎เมื่อยเชียวอยากจะแวะเข้าไปนวดเท้าสักชั่วโมงก่อนกลับ หึหึ‬

เดินมาถึงสถานีรถไฟยังมีเวลาเหลืออีกชั่วโมงนิดๆ เลยไปนั่งตากแอร์รอรถไฟที่ ‪huahin coffee station‬
ร้านกาแฟติดสถานีเลย อร่อยดีนะ แอร์เย็นด้วย


ออกจากร้านกาแฟมารอรถไฟก่อนเวลาประมาณ 5 นาที
ขากลับเป็นรถขบวน 40 เวลาถึงหัวหินตามหน้าตั๋วคือ 4 โมงเย็น


รถไฟมาเลทประมาณ 5 นาที รถไฟขากลับคนเยอะเชียว


พอขึ้นรถไฟนั่งที่ปุ๊ปก็เคลิ้มหลับเลย มาตื่นอีกทีคือได้กลิ่นก๋วยเตี๋ยวปากท่อ
ตอนแรกก็ว่าจะไม่กินแล้วเพราะยังอิ่มอยู่
แต่ก็มาคิดว่าเราไม่ได้มีโอกาสจะได้กินบ่อยๆนะ กินๆไปเหอะ
เลยจัดไป 1 กล่อง เบาๆเหมือนเดิม


กินหมดแล้วก็พยายามจะเคลียร์ของเพื่อลุกเอากล่องไปทิ้ง
คุณลุงที่นั่งข้างๆคงเห็นเราเก้ๆกังๆก็เลยเอากล่องไปทิ้งให้
ขอบคุณคุณลุงไปหลายที‪#‎เจอคนใจดีอีกแล้ว‬


แสงสุดท้าย


รถไฟมาถึงหัวลำโพงเลทไปเกือบ 40 นาที เพราะขากลับแวะจอดรอสับรางบ่อยและนานหลายครั้ง
จากหัวหินถึงบ้านใช้เวลาเดินทาง 5 ชม. ปิดทริปเรียร้อย


หัวหินเป็นทะเลเฉพาะกิจ ทะเลช่วยชีวิตอยู่บ่อยๆ
คิดถึงทะเลแบบด่วนๆจะนึกถึงหัวหินอยู่เสมอ แล้วก็ช่วยได้ทุกที...ดีจัง
ฟินสุดของทริปนี้คงเป็นการนอนฟังเสียงคลื่นบนเตียง แฮ๊ปปี้จริงจัง