เรื่องนี้เกิดขึ้น เมื่อปีที่เเล้ว ครับ ผมเป็นคนไปกินบุฟเฟ่บ่อย เเล้วชอบกลับบ้านค่ำๆครับ
..............คืนนั้นผมก็กลับบ้านหลังจากไปกินบุฟเฟ่มา ผมเห็นพี่กานมานอนหน้าบ้านผม เหมือนทุกที เอ้อ พี่กาน เป็นคนจรจัดเเต่ไม่จรจัดครับ งงไหม เเกไปทำงานที่นั่นที่นี่บ้าง เเต่ไม่ค่อยอยู่ได้นาน เพราะเเก ชอบกินเหล้า ไม่ชอบใส่รองเท้า ไม่น่าจะมีบ้าน เลยไม่มีคนจ้าง เเต่เเกชอบมานอนหน้าบ้านตรงเก้าอี้หินอ่อนผม เเต่เเกก็ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ ผมเลยไม่ได้ว่าอะไร
.............ผมก็กำลังจะเปิดประตูบ้านปกติ อยู่ๆ พี่กานก็บอก  
พี่กาน:น้อง...ขอเข้าไปในบ้านหน่อยได้ไหม พี่หนาว
ผม:เป็นไรรึเปล่าพี่
พี่กาน:พี่ขอเข้าไปในบ้านนะ
ผม:ไม่ได้หรอก เดี๊ยวผมไปหาผ้าห่มมาให้นะ
ผม:ไม่สบายหรอพี่
พี่กาน:......................................................
ผมรีบเดินเข้ามาหาผ้าห่มให้ เพราะ จะได้รีบๆปิดบ้าน บอกตามตรงเลยว่าไม่ไว้ใจ พอเอาออกไปให้ พี่เเกก็หายไปเเล้ว เเต่ผมก็วางผ้าห่มกับพารากับน้ำไว้ให้นะ ผมดึงประตูบ้านลง กำลังจะเดินขึ้นบ้าน ก็ได้ยินเสียง พี่กานพูดเป็นเสียงเบาๆ ว่า น้อง.....เปิดประตูหน่อยย เปิดประตู  ผมเเกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน เพราะตัวเองเป็นคนใจอ่อน อีกอย่างก็วางผ้าห่มไว้ให้เเล้วด้วย ผืนหนามาก ผมก็นอนปกติ  วันรุ่งขึ้น ผมตื่นลงมา เเม่มาบอกว่า  รู้ยังพี่กานตายเเล้วนะ  ผมซืดเลยครับ โทดตัวเอง ว่าเป็นความผิดของตัวเอง เมื่อคืนน่าจะให้เข้ามาในบ้าน ผมถามเเม่ว่าพี่กานเป็นอะไรตาย เเม่บอก หัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน ผมถามต่อว่า ตายที่ไหน เเม่บอกว่าข้างถนน ใกล้ๆโรงบาล สงสัยกำลังเดินไปหาหมอ ผมขึ้นห้องมา ร้องไห้หนักเลยครับ โทดเเต่ตัวเอง เย็นวันนั้นผมลงมา เพราะหิวข้าว
เห็นคนเยอะเเยะกำลังไปวัด
ผม: เค้าไปไหนกัน
เเม่: ไปงานศพ พี่กาน
ผม: อออออ เเล้วเเม่จะไปฟังพระสวดไหม
เเม่: บ้า วันนี้เค้าเผาเเล้ว
ผม:อ้าวคนจรจัดเค้าทำพิธีวันเดียวหรอเเม่
เเม่: บ้าาา พี่กานตายมาหลายวันเเล้ว
ผมซืดหนักกว่าเก่าเลยครับ เเล้วไอ่คนเมื่อคืนนี่ใครว่ะ ผีใช่ไหม
คืนนั้น เป็นวันเกิดเพื่อน พอดี เเต่ผมบอกไม่อยากไป เพราะกลัวผี เเต่เพื่อนบอกไม่เป็นไรเดี๊ยวมาส่ง ผมเลยตัดสินใจที่จะไป เเต่ก็พลาด เพราะเพื่อนเมาทุกคน ยกเว้นผม เลยต้องกลับบ้านมาคนเดียว พอขี่มาถึงบ้าน ผมเห็นเงาดำๆ ยืนอยู่หน้าบ้าน พอตั้งใจมอง เงา ผก็หายไป เลยคิดว่าตัวเองตาฝาด ผมรีบเปิดประตูเข้าบ้าน ด้วยความกลัว พอปิดบ้านเสร็จ เดินหันหลังกำลังจะก้าวขาเดิน ได้ยินเสียง
เปิดประตู....................................................
เปิดประตูหน่อย ..........................................
เเล้วก็เงียบ คราวนี้ผมตั้งใจฟัง
ตึ้มๆๆๆๆๆๆๆ กูบอกให้เปิดประตู ไอ่..... เปิดเร็วๆ เปิดประตู
เป็นเสียงคนกระเทกประตูพร้อมกับตะโกน
เคาะได้ซักพักก็หยุด พ่อเเม่ไม่ได้ยิน ไม่รู้ทำไม เเต่ผมไมไ่ด้หูฝาดเเน่ๆ เป็นอย่างงี้  3-4  วัน เเล้วก็หายไปเลย