หวัดดีค่ะ เรามีเรื่องร้อนใจอยากถามทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ ช่วยตอบหน่อยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า เราพึ่งได้ทำงานเป็น PG ที่ผับแห่งหนึ่ง เราไปทำงานวันแรก ไม่รู้จักไครเลยในร้าน ได้แต่นั่งนิ่งๆ คอยถามPR ในร้านว่าต้องทำอะไรยังไง เพราะpg คนอื่นๆ เขาไม่ค่อยเชียร์สินค้ากัน เราก้อเลยทำตัวไม่ถูก เราเปนแบบนี้มา 3-4 วัน ระหว่างนี้มีพี่คนนึงเขาเป็นกัปตัน ในร้าน บุคลิก นิ่งๆเงียบๆ (ดูจากสายตานะคะ) พี่เค้าหน้าตากลางๆค่ะ แทนชื่อว่าพี่น้ำละกันนะคะ พี่น้ำเค้าขอไลน์เราไป ตอนแรกเราไม่ไห้เพราะ เรามีแฟนแล้ว (ไม่อยากยุ่งกับไคร ) 2-3 วันต่อมาพี่น้ำก้อไห้ pr ในร้านมาขอไลน์อีก เราก้อยังไม่ไห้ นะคะ ตอนนั้นไม่คิดอะไรเลยตั้งหน้าตั้งตา ทำงานอย่างเดียว แต่พี่เค้าก็ยังมาทำดีกับเราคอยช่วยเหลือเวลาเราทำงาน (ส่งลูกค้า ชงเหล้า ) พี่เค้ามองเราตลอด ในผับทั้งเสียงดังและมึด เราเดินไม่ค่อยถนัดพี่น้ำก้อคอยส่องไฟฉายไห้ บางครั้งพาเราไปส่งลูกค้าลงโต๊ะ เราก้อยังไม่คิดอะไรวันหลังๆมา พี่เค้าก้อเอาไฟฉายมาไห้แล้วบอกเราว่า "พี่เห็นเราเดินชนนุ่น นี่บ่อยเอาไว้ใช้ " อืมมม!!! เราก้อเอามาใช้ค่ะ เพราะมันจำเปนต้องใช้ เราไม่มีเวลาไปซื้อ เพราะกลางวันเราก้อทำงาน เราทำงาน 2 ที่ ค่ะลืมบอก
จนวันต่อมา พี่เค้าขอไลน์ ด้วยความที่พี่เค้าน่ารักกับเรา เราไม่รีรอค่ะ เรา@ ไลน์กับพี่น้ำ แล้วพี่น้ำก้อทักมาบอกรัก บอกว่าชอบเรา เราเลยบอกพี่เค้าไป ว่า เรามีแฟนแล้ว เปนพี่เปนน้องดีกว่า พี่น้ำตอบกลับแบบเซงๆ แต่เราก้อคุยด้วยนะคะ คุยกันปกติ หลังจากเป็นเพื่อนกันในไลน์ เราก้อคุยกัน แทบจะตลอดเวลาค่ะ แม้ตอนทำงาน พี่น้ำก้อ ถาม-ตอบกับเราเลื่อยๆ จนเราเลิกงาน กลับห้องนอน พี่น้ำก้อยังคุยกับเราอยู่ (เราเลิกงานก่อนพี่น้ำ 1.30 ชม.) ช่วงนี้เรา happy มากค่ะ มีความสุขมาก ได้คุยกับพี่น้ำก่อนนอน และตอนตื่น ช่วงนั้นไม่รู้เปนเพราะอะไรค่ะ รู้สึกอบอุ่นและอุ่นใจตลอดเวลา แม้แต่ตอนทำงานกลางวัน นึกถึงหน้าพี่น้ำทีไร ก้ออมยิ้ม ทุกที เราจะบอกว่าในช่วงนั้นก้อมี ผช. คนอื่นๆ เข้ามาจีบ มาแซว แต่เรากลับไม่สนใจ ถึงแม้ว่าจะหน้าตาดีกว่าพี่น้ำ ก้อเถอะ
แต่แล้วความสุขก้ออยู่กับเราไม่นานค่ะ มันถึงจุดเปลี่ยน เมื่อวันหนึ่งเราทำงานปกติ  คุยกะพี่น้ำปกติ แต่คืนนั้นเราดื่มหนักไปหน่อย เราเมาแต่ไม่มากนะคะ ได้สติ ทุกอย่าง แค่หน้าเราแดงมากแดงไปทั้งตัวเลย แล้ววันนั้นผับปิดเร็วกว่าปกติค่ะ ประมารเที่ยงคืน เลยกลายเปนว่า เรากับพี่น้ำเลิกงานพร้อมกัน พี่น้ำเห็นว่าเราเมา ก้อหาน้ำมาไห้กิน มีพี่ PR หาข้าวมาไห้กิน พอเราส่างบ้างแล้วเราก้อ กลับห้องนอนค่ะ ถึงห้องพี่น้ำไลน์ ตามมาบอกว่าจะมาส่งเราที่ห้องแต่เราไม่ไห้มาค่ะ เกรงใจ.
แล้วพี่น้ำก้อพูดมาว่า เราไม่ค่อยมีเวลาอยู่ด้วยกันเลย ไม่อยากเจอที่ร้าน คนเยอะ (ไม่มีไครรู้ว่าเราคุยกัน) อ้าว!!! นัดเราออกมาสิคะ ตอนแรกจะไม่ไป เพราะง่วงมาก แต่ด้วยความที่เรา อยากนั่งคุยกับพี่เค้า ตามประสา เราก็เลย ออกมาค่ะ ตอนคุยนี่บอกเราว่าจะพาไปนั่งชิวๆ อืมมม! เราเชื่อค่ะ ณ ตอนนั้นพี่น้ำพูดอะไรออกมาเราเชื่อสนิทใจ ไม่ระแวงอะไรเลย จนพี่เขาขับรถมารับเรา ตอนแรกคิดว่าจะพาไปกินข้าว  !!! แล้วไง ดูทางแล้วมันไม่ใช่อ่ะค่ะ ทางนี้มันไปไหนอ่ะ เราไม่คุ้นเลย พอมาถึงที่แค่นั้นล่ะค่ะ ร้องไม่ออก อึ้งไปพักนึง คุมสติไม่อยู่ เราใจสั่น ตัวสั่น กลัวไปหมด คิดในใจ กรูว่านี่มันไม่ชิวแล้ว!!!! (พี่น้ำพาเราเข้า ม่านรูด) พอรถหยุด เรานั่งนิ่งไม่พูดอะไร กลัวมาก!
จนพี่น้ำถามว่า เปนไร เงียบทำไม?
ตอนนั้นเราพยามตั้งสติ แล้วพูดกับพี่น้ำว่า พี่พาหนูมาที่นี่ทำไม หนูว่ามันไม่ใช่แล้วอ่ะ
พาหนูกลับเถอะ .
พี่น้ำก้อบอก ไม่ต้องกลัวพี่หลอก พี่ไม่ทำอะไร ไปนั่งพักข้างในไป ไม่ง่วงหรอ? พอพี่น้ำพูดแบบนี้ เราก้อหายกลัวไปนิดนึง แล้วเราก็เข้าไปในห้อง นั่ง จิ้มโทรสัพ ที่เหลือแบตแค่ 8% ทั้งมือสั่น ไม่รู้จะทำอะไร ก้มหน้าก้มตา พี่น้ำเดินตามเข้ามา เอามือลูบหัวแล้วถามเราว่า ง่วงไหม? หิวไหม? เหนื่อยไหม? ไม่ต้องกลัวหรอก! แล้วพี่น้ำก้อบอกว่า พี่อาบน้ำก่อนนะ  (คิดในใจ ไอ้นี่พากรูมาซั่ม แน่ๆ) พี่น้ำเปลี่ยนผ้าเข้าไปอาบน้ำ เรารู้สึกผ่อนคลายไม่เกรง ความรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียว ณ ตอนนั้น แล้วก้อเผลอล้มหัวลงนอน สดุ้งมาอีกที พี่น้ำก็มานั่งข้างเรา แล้วเขาก็เริ่มแผนร้าย พี่น้ำขืนใจเรา แต่เราสู้นะคะ ทั้งขอร้อง ทั้งน้ำตาไหล  ทั้งใช้กำลัง พี่น้ำก้อไม่ละความพยายาม  เราหยิกพี่น้ำเลือดออกเต็มแขนเลย แต่พี่น้ำไม่ทำร้ายร่างกายเรานะคะ แค่กดแขน กดไหล่  หลังจากที่ต่อสู้กันมาประมา 40 นาทีได้  เราหมดแรง เราเลยตั้งสติ ไม่วีน กลั้นน้ำตา  แล้วต่อรองกัน ****เข้าใจว่านี่คือความไคร่ แต่เราเชื่อและไว้ใจเขาเกินไป ทั้งๆ ที่เราพึ่งรู้จักกัน **** เราบอกพี่น้ำว่า เราจะช่วยไห้ แต่อย่าทำเรา  
พี่น้ำยอมให้เราช่วยค่ะ สรุป คืนนั้นเรารอด แต่ต้องอะไร ที่มัน.... ยี้!!! ขนลุก. เสร็จธุระ
แล้วพี่น้ำมาส่งเราที่ห้องค่ะ พี่น้ำถามเราว่า จะคุยกันต่อไหม เราบอกไม่รู้ แล้วพี่น้ำก็ทักไลน์ มาอีก ว่าอย่าคิดมากนะ ยังไงก้อเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกเราตอนนั้นไม่เหมือนเดิมค่ะ
วันต่อมา เราหยุดงาน แต่ก้อรอไลน์พี่น้ำทักมาหาเรา สุดท้ายเงียบค่ะเรารอแล้วรอเล่า จนถึง ตีสอง นอนไม่หลับด้วย พี่น้ำ ก้อไม่ทักมาสักที ทั้งเสียใจ และน้อยใจ จนวันถัดไป เราทักเขาไปก่อน ปรากฎว่า พี่เค้าไม่อ่านไม่ตอบ เลยค่ะ เราคิดว่ามันคงจบตั้งแต่คืนนั้น สุดท้าย พี่เค้าอ่านและตอบเราค่ะ บอกว่า ลูกค้า เยอะ ขอโทษเราด้วย เราก้อเชื่อนะคะ เพราะวันนั้นเปนวันอาทิตย์ แล้วหลังจากนี้พี่เค้าก้อคุยบ้าง เงียบบ้าง ไม่เหมือนแรกๆที่คุยกันจนเราคิดว่าเขาคงไม่สนใจเราแล้ว เราเจ็บมากค่ะความรู้สึกเหมือนคนถูกทิ้ง  ยอมรับว่ารักเขาเข้าแล้วค่ะ ถอนตัวออกมาก้อไม่ทันแล้ว แต่ทำอะไรได้ไม่มาก นอกจาก นิ่งๆ เฉยๆและ มองดูพี่น้ำ บริการ ลูกค้า ผู้หญิงคนอื่น คอยมองและหึง อยู่ตลอดเวลา
เราเจ็บทุกครั้งที่พี่เค้าทำเปนมองข้ามเรา เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น แต่บางเวลาที่ลับตาคน พี่เค้าก้อทำเป็นเหมือนรักเรา คุยกะเราดี แต่ไลน์เงียบไปเลยนะคะ เงียบแบบยาวๆ
เราอยากรู้ว่า พี่เค้าคิดยังไงกับเรา อาการแบบนี้ เหมือนคนหลอกฟันค่ะ (รู้สึก) แต่เขาก้อยังคุยกับเราอยู่นี่สิ เราควรทำยังไงต่อไป ดีคะ
อ้อ! ลืมบอกไปว่า แฟนเราเขาไปทำงานต่างจังหวัด เราเจอกันแค่สัปดาห์ละ 2 วัน เราและแฟนทำงานหนักทั้งคู่ค่ะ แฟนเราเขาเปนคนไม่ค่อยสนใจอะไร แม้แต่เรานะคะ เหมือนกับว่าเหนื่อยกับงานแค่อย่างอย่างเดียวก้อพอแล้ว และอีกอย่างแฟนเราเขาเป็นคนติดเกมส์ค่ะ ว่างไม่ได้ เล่นเกมส์ อย่างเดียว