เราเป็นเด็กผู้หญิงคนนึ่ง การตั้งกระทู้ครั้งนี้แค่อยากระบายความรู้สึกที่มีมา  เราเป็นเด็กคนนึ่งที่ถูกเลี้ยงแบบลูกคุณหนูแต่ไม่ได้คุณหนูจ๋าาที่อยากทำอะไรก็ได้ เร่โดนเลี้ยงอยู่ในกรอบระเบียบของบ้านมากตั้งแต่ประถม เลิกเรียนเสร็จเราต้องไปเรียนพิเศษจน3ทุ่มตลอด เราถือว่าเป็นเด็กที่ค่อยข้างเรียนดี ้เกรดไม่ต่ำกว่า 3.90 ตั้งแต่เด็กเลย แต่พอเราขึ้นม.4เราได้มาอยู่มนห้องเรียนใหม่มีสังคมใหม่มีเพื่อนที่มากหน้าหลายตา ทำให้เราอยากไปเที่ยวนั้นนี้กะเพื่อนเพราะไม่เคยไปไหนมาไหนกะเพื่อนเลย แต่เราก็ไม่ใช่ว่าทิ้งการเรียนนะ พิเศษเราก็โดดบ้าง จนทำให้เกรดเทอมนี้เราได้แค่3.69 ซึ่งพ่อเราด่าเรามากกว่าติดเพื่อนไม่ตั้งใจเรียน ต่อไปห้ามยุ่งกะเพื่อนกลุ่มนี้อีก เราว่ามันผิดที่เราเองแหละไม่เกี่ยวกะใครเลย โดนกดดันเเบบนี้ไม่ได้ทำให้เรามีกะจิตกะใจเรียนเลย # หนูขอโทษค่ะพ่อ