ออกตัวก่อนว่า มักจะมาทีหลัง ไม่ค่อยทันกะใครเขา อย่างปริศนานี่ ก็เพิ่งรู้จัก เพิ่งรู้ว่าเขานำเอากลับมาทำใหม่ ของใคร ค่ายไหน ไม่เคยสนใจค่ะ ดูนักแสดงอย่างเดียว แล้วหลังจากนั้นค่อยมาตามดูว่าอะไรยังไง (เป็นคนแบบนี้ค่ะ) แล้วพักหลังไม่ค่อยได้เปิดทีวีด้วย ยิ่งตามไม่ทันใหญ่เลย

พอมีโอกาสก็เลยมานั่งโหลดดู ฉากเปิดตัวปริศนา คือไม่รู้จักว่านางเอกเป็นใคร รู้แต่ว่าจะเหมาะมั้ย ก็ดู ๆ ไป แรก ๆ ก็เฉย ๆ เพราะนางเอกไม่ได้สวย น่ารักมาก(อย่างที่คิด) แต่พอดู ๆ ไป กลับหลงรักเธอเสียอย่างนั้น เป็นการดำเนินเรื่องที่เรียบง่าย แต่กลับรู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนหนึ่งในละครด้วย (คืออินมาก 555) บางคอมเม้นบอกว่านางเอกยิ้มมากไป ยิ้มเลี่ยน แต่เรากลับรู้สึกว่า นั่นคือ ปริศนา เธอมองโลกในแง่บวกเสมอ แม้กระทั่งตอนที่ประวิทย์มาสนิทสนม เธอก็สนิทสนมในฐานะเพื่อน แม้คนอื่น ๆ จะมองว่าไม่ใช่ แต่เรามองในมุมปริศนา เราก็ให้ความสนิทสนมได้แค่ความเป็นเพื่อนจริง ๆ แต่พอประวิทย์งอน เพราะคิดไปเองอยู่ฝ่ายเดียว เธอก็ต้องไปง้อ ขอโทษตามคำเตือนของผู้ใหญ่

ไหนจะเรื่องราวความรักของรุ่นพ่อแม่ พี่สาวทั้งสอง ที่ดูเหมือนคนหนึ่งจะสมหวังแน่ แต่สุดท้ายก็กลับต้องผิดหวังจนชีวิตแทบจะพัง กับอีกคนที่เจียมตัวมาตลอด เฝ้ารักและห่วงใยเขาโดยที่เขาไม่เคยรู้ ก็กลับมาสมหวังแบบสายฟ้าแล่บ ทำให้ได้ข้อคิดว่า ชีวิตคนเรามันไม่แน่นอนจริง ๆ

และฉากที่ท่านชายพูดจาประชดประชัน ตอนเอาผ้ามาให้จากเชียงใหม่ ปริศนาโกรธและเอาผ้าปาใส่ท่านชาย เพราะถ้ารับไว้ ก็จะหาว่าปริศนาให้ท่า ส่วนตัวชอบฉากนี้ค่ะ รู้สึกว่า ท่านชายไม่ทรงเข้าพระทัยเลย ว่าปริศนาเป็นคนเช่นไร หรืออาจจะทำไปเพราะประชดประชัน ก็สุดแล้วแต่ แต่ในฐานะผู้หญิงด้วยกัน เราสงสารปริศนามาก หลังจากนั้นความสัมพันธ์ของทั้งคู่ของเหินห่าง เพราะภารกิจ เพราะอะไรหลาย ๆ อย่าง (รู้สึกอึดอัดบ้าง ที่ท่านชายไม่ชัดเจน เป็นผู้ชายซะเปล่า อิอิ) แต่สุดท้ายก็มาลงเอยกันอย่างมีความสุข

จากที่เคยโหลดมาดูวันละตอนสองตอน จนจบ รู้สึกชีวิตเหมือนขาดอะไรไป ก็เลยไปโหลดเจ้าสาวของอานนท์มาดู ตอนแรกก็เฉย ๆ (อีกนั่นล่ะ 555) เพราะคิดว่าไม่น่าจะมีเรื่องอะไรมากมาย แต่พอดู ๆ ไป เออ เรื่องราวมันเยอะแยะไปหมด จนมาเจอคู่ของตระกลกับนงลักษณ์ ที่ตอนแรกก็เหมือนไม่มีอะไร เป็นคู่ที่ธรรมดามาก ๆ แต่กลับมีเรื่องให้ต้องพลิกผัน และรอลุ้น จนตอนนี้เราไม่ค่อยสนใจคู่ของอานนท์เท่าไหร่ เพราะเขาเคลียร์ตัวเองได้แล้ว ทำไรก็ทำเหอะ !!! ที่กล่าวแบบนี้ เพราะเคืองอานนท์ค่ะ >

เราชอบคู่ของนงลักษณ์กับตระกล  เพราะรู้สึกว่าจับต้องได้ เป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นได้กับคนเรา  รักกัน แต่มีเรื่องเข้าใจผิดทำให้ต้องเสียใจด้วยกันทั้งคู่ ทั้งนี้ทั้งนั้น เป็นเพราะอีตาอานนท์คนเดียว มาคิด ๆ ดู อานนท์ไม่เคยสนใจเรื่องของใครนอกจากตัวเอง ดีแต่บอกเล่าเรื่องของตัวเอง ทั้งกลุ่มเพื่อน ไม่พอ ไปถึงปริศนา ที่วังศิลาขาว เพื่อให้ทุกคนรับรู้ถึงเรื่องราวความรักแต่ละครั้งของเขา ....ถ้าเขาสังเกตคนรอบข้าง คนในครอบครัว เรื่องคงไม่ยุ่งแบบนี้ ทั้งเพื่อน  ทั้งน้องสาว แล้วไหนจะแม่เสาวนิตอีก ส่งยิ้มหวานมองนางตาค้างงี้  ถ้าเราเป็นนางก็คิดค่ะ 55555 (แล้วนักแสดงทั้งสองท่านนั้น"ตระกล" และ "นงลักษณ์" ก็แสดงได้ดีมาก ๆ ด้วย ขอชื่นชมค่ะ)

ยิ่งตอนที่พยายามยัดเยียดวนิดาให้ตระกล ตอนแรกเราก็ไม่คิดอะไรนะคะ คิดว่าหวังดีกับเพื่อนอย่างที่เขาบอกจริง ๆ แต่เรากลับรู้สึกว่า ลึก ๆ แล้ว อานนท์รู้สึกผิดกับวนิดา ที่ทำร้ายจิตใจเธอ (ถึงกับซึมเลยนี่ช่วงนั้น) พอนึกขึ้นได้ก็เลยแนะนำตระกลให้ ซึ่งอาจทำให้เขารู้สึกผิดกับเธอน้อยลง (เหมือนคนที่เห็นแก่ตัว) แล้วก็จัดแจงพาเพื่อนใส่พานไปถวายเขาถึงบ้าน พอไปถึง ก็ทิ้งเพื่อนไปหาสาวทันที เนี่ยเหรอคนหวังดีกับเพื่อน !!  (เราคิดมากไป อินไปใช่มั้ยคะ 5555)

ไม่รู้ล่ะ วันนี้จะเป็นวันที่ฉันมีความสุข เพราะนงลักษณ์ของฉันจะได้มีความสุขเสียที หลังจากเศร้าเสียใจมานาน ส่วนอานนท์ เธอคงสมหวังอยู่แล้วล่ะ สุชาดาและครอบครัวเป็นคนดี เธอโชคดีที่ได้เกิดมาในครอบครัวที่ดี และได้เจอครอบครัวภรรยาที่ดี ....แต่หัดสนใจคนอื่นบ้างนะ ชิส์

(ขออภัยแฟนคลับอานนท์ด้วยนะคะ อินจัดค่ะ 5555)

ปล. 1 ไม่เคยอ่านนิยาย แต่แอบหวังให้น้องตุ๊ของฉันพบเจอคนที่ดี มีการศึกษาและเหมาะกับเธอ เธอแข็งกับมารดาและพี่สาวได้ใจฉันมาก น้องตุ๊ สมแล้วที่เธอสอบได้ที่ 1  ^_^

ปล. 2 ขอบคุณค่ายศรีคำรุ้ง กับละครพีเรียด โปรดักชั่นเลิศ เลอค่ามากค่ะ

ปล. 3 ดูมา 2 เรื่อง จนรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนในครอบครัวสุทธากุลไปเสียแล้วววว เสียอย่างเดียว เขาไม่รู้จักเรา อิอิ