แยกมณฑลคงยากครับ บางทีมลฑลนึงยังพูดหลายภาษาเลย
เอาที่อยู่ในไทยเยอะๆ ถ้าไล่ตำแหน่งที่อยู่+ภาษา
ฮกเกี้ยน หรือฝูเจี้ยน
จีนแคะหรือฮักกา - อยู่ทางใต้ของฮกเกี้ยนทางเหนือของกวางตุ้ง ใช้ภาษาฮักกา
ฮกเกี้ยนใต้ - หลักๆใช้ภาษาถิ่นเรียก ภาษา หมิ่นหนาน สำเนียงฮกโล๋ (บ้านเราเรียกจีนฮกเกี้ยน)
เท่าที่ผมรู้สำเนียงแต้จิ๋วคือภาษาหมิ่นหนานอย่างนึงนี่ล่ะ ใกล้เคียงแต่ไม่ถึงกับเหมือน
กวางตุ้ง
แต้จิ๋ว ซัวเถา - อยู่ตะวันออกของกวางตุ้งติดทางใต้ฮกเกี้ยน พูด แต้จิ๋ว กลุ่มนี้เยอะสุด ราวๆครึ่งนึงของคนจีนในไทย
ส่วนภาษากวางตุ้ง(เยว) - มีทางภาคใต้ไทยเราเรียก กวางไส หรือ กวางสี ที่พูด แต่สำเนียงไม่เหมือนกวางตุ้งปกติ
ส่วน ไหหลำ - มาจากเกาะไหหลำทางใต้กวางตุ้ง ใช้ ภาษาฉุงเหวิน เดิมเป็นภาษาหมิน เหมือนฮกเกี้ยนและแต้จิ๋ว แต่สำเนียงต่างไป

คนที่มีการศึกษามักจะพูดจีนกลางได้ เลยพอสื่อสารกันได้ครับ ส่วนตัวหนังสือใช้เหมือนกันแต่ออกเสียงต่างกัน

ในมุมมองผมที่เป็นคนแต้จิ๋ว ที่พูดไม่ได้ ฟังพอรู้เรื่องมั่งไม่รู้มั่ง  ผมว่ามันคงเป็นคนบางกลุ่มที่อคติกับคนพูดต่างภาษามากกว่า
- เคยอยู่บ้านใกล้ๆ คนพูดสำเนียงไหหลำฟังดูแล้วโหวกแหวกโวยวาย สำหรับคนแต้จิ๋วที่สำเนียงดูเนิบๆ
- สังคมจีนเป็นสังคมอุปถัมภ์ขั้นรุนแรง แน่นอนว่าต้องช่วยพวกพูดภาษาเดียวกันไว้ก่อน บางทีผมก็ว่าคนแต้จิ๋วเห็นแก่พวกพ้องเกินอะนะ
- ผมเคยไปเรียนจีนกลาง(แต่ไปไม่รอด)ที่สมาคมไหหลำ ผมว่าคนที่นั่นก็ดีนะ
สนใจอะไรลองถามดูครับผมว่าชัวร์สุด http://www.thai-hainan.com/