กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก อาจจะเล่าไม่เก่ง พิมพ์ผิดเว้นวรรคผิด ขออภัยด้วยนะค่ะ
         
หนูอยู่ม.5แล้วเรียนในโรงเรียนรัฐบาล หนูอยู่โรงเรียนนี้มาตั้งแต่ม.1 หนูมีเพื่อน3คน คือ กานโยแล้วก็เปิ้ลเราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมีอะไรก็ช่วยกัน หนูสนิทกับกานมาก โยก็สนิทกับเปิ้ล     
แต่พอขึ้นม.5มาเปิ้ลก็เปลี่ยนไปชอบว่าพวกเรา3คนขาดเรียนบ่อยงานก็ไม่ส่งชอบพูดคนเดียว เรา3คนก้เลยตัดสินเลิกคบกับเปิ้ล แต่กลับกลายเป็นว่า กานกับโยไปสนิทกันแทน หนูก็เลยกลายเป็นเศษที่ไม่มีเพื่อนสนิท

อาจจะเป็นเพราะกานกับโยคงมีอะไรที่ชอบเหมือนกันไปไหนมาไหนด้วยกันได้ซึ่งหนูจะไม่ค่อยออกจากบ้าน หนูรู้สึกว่า เวลาโยกับกานพูดอะไรที่ใส่อารมณ์สีหน้าออกใส่หนู หนูจะไม่มีสิทธิ์ไปโกรธหรือทำท่าทางไม่พอใจ แล้วหนูก็จะทำคืนไม่ได้ เพราะหนูทำไป 2คนนีก็ไม่สนใจ เขาอยู่กัน 2คนก็ได้ ไม่จำเป็นต้องมาแคร์หนู

เวลามีงานอะไรก็อยู่กลุ่มเดียวกันแต่เราเรียนสายวิทย์แล้วหนูเรียนไม่เก่งสู้2คนนี้ไม่ได้ เขาก็จะไม่ค่อยสนใจหนู หนูพูดอะไรก็ไม่ค่อยมีคนฟังไม่ค่อยเชื่อ

มีงานนึงหนูเป็นผู้จัดการแล้วมันต้องทั้งขายของกิน แล้วก็ของใช้ หนูก็แบ่งๆงานกันกับเพื่อนอีก10คนรวม2คนนั้นแล้ว หนูก็บอกให้ทุกคนหาของใช้มาขายแต่ทุกคนไม่มีใครเอามาเลย บอกว่าไม่มี หนูก็ต้องเอามาคนเดียวเพราะหนูเป็นผู้จัดการไม่อยากโดนอาจารย์ว่าอีกแล้ว(เคยโดนมาครั้งนึง)

อาจารย์เรียกผู้จัดการไปประชุมว่าหน้าร้านตั้งจัดยังไง ทำยังไงให้ออกมาดูดี เชื่อไหม พอไปบอกเพื่อน เพื่อนกลับบอกว่า จะเอาดีอะไรนักหนา ไม่สนหรอก หนูก็คิดในใจ ก็ใช่สิ พอเวลาอาจารย์เขาด่าไม่ได้มานั่งฟังด้วยกันหนิ เวลามีปัญหาฉุกเฉินซึ่งหนูรู้อยู่แล้วว่ามันต้องเกิด ก็แก้กันไม่เป็น เพราะหนูบอกให้เตรียมตัว ป้องกัน แต่ก็ไม่มีใครทำตาม หนูไปเล่าให้พ่อฟัง พ่อบอกว่าไม่เป็นไรหรอก คนฉลาดเขาจะเก็บปัญหาตรงนี้ไปเป็นประสบการณ์ อาจารย์เขาให้ต้องการให้เราเจอสถาณการณ์แบบนี้แหละ


**เดี๋ยวมาต่อนะคะ**