เริ่มจากแฟนเรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงรู้จักกันมานานม๊ากกกหลายสิบปีแล้ว เค้ามีปัญหาเรื่องเงินก็เลยมายืมเงินเรากะแฟนค่ะ ซึ่งเราก็ให้ยืมไปด้วยความสงสารทั้งที่ตัวเราก็ไม่ได้มีเงินเก็บนะ (เราไปกดบัตรเครดิตมาให้เค้านะ) ตอนแรกก็มีบอกว่าจะใช้คืนวันไหน อะไร ยังไง หลังจากนั้นก็อ้างว่าตัวเองมีปัญหานู่น นี่ นั่น ผลัดบ้างไรบ้างเพราะเค้าบอกว่าไม่มี ไอ้เราก็พยายามเข้าใจนะ แล้วก็ไม่เคยทวงเงินมันอีกเลย นานจนเราคิดว่าเป็นหนี้สูญไปแล้วได้แต่ทำใจ และตัวมันก็คงลืมไปว่าเราก็กดบัตรมาเหมือนกันต้องผ่อนจ่าย ต้องเสียดอกอยู่เหมือนกัน ทำไมไม่เข้าใจเราบ้าง (เราไม่ได้คิดดอกเค้านะ เพราะคิดว่ายืมแป๊บเดียว) ใช้คืนมาทีละหน่อย จนตอนนี้เกือบ2ปีได้แล้ว เหลือค้างอยู่อีกหมี่นนึง เราอยู่แบบหมุนเงินมาตลอด หลังๆเราให้แฟนทวงบ้าง เพราะเราก็แย่เหมือนกัน เค้าก็มีเหตุผลตลอด (ลืมบอกไปว่าทุกครั้งที่เราได้เงินมา นั่นคือเค้ามีเงินเหลือใช้ เราถึงได้นะ เรื่องทวงเงินนับได้เลยว่าเราทวงกี่ครั้ง น้อยมากกกกกกกกกกกกกกก) ซึ่งตอนนี้มันเหลืออยู่อีกหมื่นนึง แต่เราไม่เข้าใจตรงที่ว่า....ตอนนี้คนที่ยืมเงินเรานะ มีรถป้ายแดงขับ เปิดร้านขายของ มีสร้อยทองใส่ทั้งผัวทั้งเมีย มีไอโฟนรุ่นใหม่ล่าสุดใช้ คือเราแบบว่าพูดไม่ออก ได้แต่บ่นกับแฟน แฟนก็ได้แต่เงียบเพราะเป็นเพื่อนสนิทเค้า ส่วนหนึ่งเราก็โทษแฟนน่ะ ว่าปล่อยให้เราลำบาก ในขณะที่เพื่อนมันคนที่ยืมเงินเราไป แบบว่าใช้เงินกินเที่ยว สบายใจ เรางงแค่ว่า พอเวลาที่ตัวเองมีแล้ว ทำไมไม่คิดจะใช้หนี้บ้างวะ เราก็ไม่ได้รวยเลย ทุกวันนี้ยังขี่มอไซเก่าๆอยู่ แบบนี้มันหมายความว่าไง ??????????? อยากระบายบ้าง (อาจจะพิมพ์วกวนไปบ้าง เนื่องจากอยู่ในอารมณ์โมโห)
ปล. ทุกวันนี้แฟนเรากับเพื่อนมันก็ยังสนิทซี้ปึ๊กกันเหมือนเดิม ไปไหนมาไหนด้วยกัน กินเที่ยวด้วยกัน (แต่เราไม่ได้ไปนะ) เราก็เลยไม่เข้าใจว่าทำไมมันไม่ใช้หนี้ห่ะ