กระทู้แรกของชีวิต

เราเป็นคนนึงที่ติดตามผลงานพระเอกผิวเข้ม เกรท วรินทร มาสักระยะ เริ่มติดตามจริงจังจากละครรักต้องอุ้ม เริ่มตามไอจี

ทวิตเตอร์แบบจิงจัง(เล่นทวิตเพราะวรินทร) ชอบตัวตน การใช้ชีวิต รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ นัยตาที่ยิ้มได้ หลังจากการคลั่งทางโลกโซเชียล

หน้าจอทีวี นำมาสู่การอยากเจอตัวเป็นๆ แล้วโอกาสก็อำนวย 20 กันยายน เราเริ่มปฏิบัติการติ่งครั้งแรก

ใจเต้นรัวเพราะไม่รู้จะเจอกับอะไร(ไปคนเดียว) จาก ตจว.(ไม่ได้บ้าใช่มั๊ย) ถึงในงานเดินเข้าไปแบบเอ๋อๆ


ยังได้มีส่วนร่วมทำโน่นนี่กะเค้า  มันรู้สึกเป็นทีมเดียวกันสุด(ทีมเกรท) เราหัวใจพองโตมากยิ้ม รู้สึกมีความสุข ณ เวลานั้น
และทันทีที่เกรทเข้ามาในงาน แว๊บเดียวที่เห็น โหหหหหหหหหห หล่อมากกกกกกกก ออร่าสุดๆ ส่งยิ้มทักทายแฟนคลับ ตายสิคะ
แทบจะละลายหายไปกะสแตนเชียร์ (เว่อ) วรินทรออร่าแรงมาก ยืนไกลเป็นร้อยเมตรสีผิวไม่มีผล เพราะออร่าพุ่งฝุดๆ อริยาบถต่างๆที่เห็น
เกรทขี้เล่น น่ารัก ขณะเตะบอลหันมามอง ส่งยิ้มให้แฟนคลับตลอด ดูใส่ใจแฟนคลับมาก หลังเตะบอลเสร็จก็มาถ่ายรูปกับแฟนคลับทุกคน เราปลื้มจนบรรยายไม่ถูก ยืนมองหน้าวรินนิ่งๆ ช่วงเซลฟี่กับแฟนคลับ คือน่ารักมากกกกกกกก มันเป็นการพบกันครั้งแรกที่โคตรประทับใจ
เราบ้ามากไปหรือเปล่าไม่รู้ แต่มันอัดอั้นจนอยากระบาย จะมีใครเป็นเหมือนเรามั๊ยน๊า...
ปล.วันนั้นเป็นวันเกิดเราด้วย รูปคู่กับวรินทรคือของขวัญที่ยอดเยี่ยมมากกกกกกกกก