สวัสดีครับทุกท่าน ขอบอกก่อนนะครับว่าการใช้ภาษาของผมอาจจะไม่ได้สวยและถูกต้องเท่าไรนักนะครับ เพราะห่างหายจากการพิมพ์เรียงความภาษาไทยมาเกือบสิบปีได้แล้วครับ

จุดประสงค์ของการตั้งกระทู้นี้มาเพื่อจะบอกเล่าประสบการณ์ทำงานของอาชีพที่เรียกว่าใครๆก็อยากเข้ามาทำกันมาก อาชีพที่หลายคนบอกว่าดูสบาย หาเงินได้เยอะ ได้บุญจากการสอนเด็กๆ และมีเวลาที่สามารถ Slow Life ได้ด้วย อาชีพติวเตอร์เนี่ยแหละครับ จริงๆแล้วในวงการติวเตอร์นั้นมีหลายรูปแบบมากเลยครับ ไม่ว่าจะเป็น ติวเตอร์รับสอนตามบ้าน/ตามศูนย์อาหาร ติวเตอร์รับสอนตามโรงเรียนกวดวิชา หรือ ติวเตอร์ที่สอนเป็นวิทยากรรับเชิญให้กับโรงเรียนต่างๆทั่วประเทศและตามงานอีเวนท์มหกรรมติวต่างๆ

ในกระทู้นี้ขอพูดถึงติวเตอร์อย่างหลังสุดนะครับ คือการรับหน้าที่เป็นวิทยากรติวตามโรงเรียนและมหกรรมติวต่างๆ เพราะนี่คืออาชีพที่ผมทำมานานได้ประมาณ 7 ปีแล้ว

ย้อนหลังไปเมื่อกว่าห้าปีที่เเล้ว ติวเตอร์รูปแบบนี้ยังไม่ได้แพร่หลายมากเท่าไรนะครับ เนื่องจากว่าบุคลากรที่มีความพร้อมทางการติวแบบนี้ค่อนข้างมีจำกัด เพราะว่าในหนึ่งคลาสที่พวกผมสอนกันมีตั้งแต่ 100 - 1,000 คน โดยเฉลี่ยครับ และการสอนแต่ละครั้งเราจะต้องทำการกระชับเนื้อหาที่นักเรียนต้องใช้สอบกันให้ได้เยอะที่สุด ภายในเวลาที่จำกัดเพียง 6 ชั่วโมง เท่านั้น ยกเว้นบางโรงเรียนจะแจ้งความประสงค์ขอการติววิชาละ 12 ชั้วโมง เพราะฉะนั้น การสอนในรูปแบบนี้พวกเราจะต้องใช้พลังเยอะสุดๆครับ คนสอนห้ามป่วย ห้ามสอนน่าเบื่อ จะต้องทำให้นักเรียนตื่นตัวตลอดเวลา

ตอนที่ผมเรื่มการสอนใหม่ๆ บอกตรงๆว่าประหม่ามากๆครับ สอนช่วงเทอมแรกต้องเรียกว่าโดนคอมเพลนท์กระจายเพราะเรายังคุมการสอนได้ไม่ดีเท่าไรนัก (แต่ทุกวันนี้จัดเต็มครับ อุปกรณ์ มุกตลก ทริค)  ยิ่งเราสอนมากขึ้นๆ ไปหลายๆโรงเรียน เราจะยิ่งจับจุดนักเรียนถูกครับ ว่าควรจะเริ่มตรงไหนก่อน เน้นตรงไหน และช้าตรงไหน

ปล. เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อนะครับ