เราท้องก่อนเเต่งค่ะ โชคดีที่เค้ายังเเต่งตามประเพณีไม่ได้จัดใหญ่โต  ไม่ได้จดทะเบียนสมรส ย้ายเข้ามาอยุ่บ้านสามี ก่อนหนเานี้เราทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยปีสามเเล้ว เเต่ด้วยคณะที่เรียนเกี่ยวกับการแพทย์เราก้อกำลังมีปัญหาเรื่องผลการเรียนอยู่ แม่สามีเลยบอกให้ลาออกสะ  เเล้วคลอดเเล้วค่อยกลับไปเรียนต่อ เเต่พอคลอดลูกออกมาเราได้ลูกชายค่ะ เราเลี้ยงลูกเอง โดยมีเเม่สามีคนรอบข้างๆกำกับ ออกคำสั่ง ชึ่งเราก้อมั่นใจในวิธีของเราระดับ เครียดมาค่ะเรื่องเลี้ยงลูก เราได้ลาออกจากงานก่อนที่จะคลอดค่ะเพราะงานที่ทำเกี่ยวเชื้อ กลัวติดเชื้อค่ะ พอครบ 6 เดือนเราสมัยเรียนต่อจ่ายตังค่าเทอม เเล้วก้อไปเรียนโดยไม่เข้าร่วมกิจกรรมลงเรียนน้อยมา 4 ตัวค่ะ เราทะลาะกับเเฟนเค้าบอกว่าเราเห็นเเก่ตัวทิ้งลูกไปเรียน เเล้วบ้านญาติสามีก้อบอกให้เราเลี้ยงลูกไป เดียวลูกโตไม่มีปัญหาเดี่ยวหางานให้ทำ  สามีก้อทำงาน ปกติค่ะ เสียใจเป็นที่สุดเมื่อรุ้ว่าสามีแิบคุยกับคนอื่น  คุยกันถึงขนาดวางแผนอนาคต ผุ้หญิงบอกเราว่าเเฟนเราบอกเค้าว่าเราหนีไป เค้าเลี้ยงลูกคนเดียว  เราเสียใจมาก เค้าไม่เเคร์เราเเล้ว  เเต่เค้ารุ้ว่าเราลำบาก เราไม่มีที่ไป  เค้าบอกให้เราอยุ่เลี้ยงลูกค่ะ ส่วนเเม่สามีก้อยังค่อยบงการ  ด่าเราไม่ไว้หน้าเลย เราต้องรอลูกหลับเราค่อยทำงานบ้าน เค้าเลี้ยงเราดีเเลว เลี้ยงลูกเราด้วย  เค้าด่าเราเเรงมาก  เราอยากแก้ปัญหาด้วยการเดินออกไปจากตรงนี้เเต่เราก้ยังเรียนไม่จบ สามีไม่รัก เเม่สามีก็ไม่ปลื้ม  อยากจะหายตัวไปสักวันละร้อยรอบบบบบบบบบค่ะ