เคยจากคนรักทั้งที่ยังรักไหมคะ??
ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่าปัจจุบันเราอายุ 24 แล้ว ส่วนตัวเรียนโรงเรียน ญ ล้วนมาตลอดตั้งแต่อนุบาลยันจบม.6 เนื่องจากพ่อเราเป็นคนดุ และเข้มงวดในการคบเพื่อนผู้ชายมากๆ เวลาเราคุยทักทายกับเพื่อนผู้ชาย พ่อเห็นพ่อเราจะเดินไปด่าทันที แม้กระทั่งคนที่เป็นเกย์เป็นกระเทยพ่อเราก็ไม่ให้คบเพราะถือว่าเป็นผู้ชาย
สาเหตุพวกนี้มันเลยทำให้เรากดดันกลัวการไม่มีเพื่อนคบ ไปไหนก็ไม่ได้ ยิ่งช่วงอยู่ม.4-6 เป็นวัยที่วัยรุ่นโคตรฮิตการเดินสยาม เราเลยประชดพ่อโดยการเป็นทอม ให้เค้าเห็นว่าเรามีแฟนเป็นผู้หญิง มีรุ่นน้องตามให้ขนม เขียนจดหมายรักมาให้เป็นโหล เวลาผ่านไปนานๆ เลยรู้สึกว่าวิธีนี้มันก็ไม่เวิค ไม่เป็นตัวเอง.. พออยู่ม.6 เราก็ไว้ผมยาวเป็นผู้แบบเดิม
จนขึ้นมหาลัยปี1.. อย่างที่ทุกคนรู้ว่าเรียนมหาลัยคงไม่มีมหาลัยไหนที่มีแต่ ญ ล้วน!!!! พ่อเราเข้มงวดกับเรามากขึ้นไปรับไปส่งจนไม่มีเวลาได้เข้าสังคมกับเพื่อน คือในใจ
โคตรอึดอัดนะ มีผู้ชายเข้ามาแต่ก็ไม่กล้ายุ่งเพราะไม่ได้สนเรื่องความรัก แค่อยากมีอิสระไปไหนมาไหนกับเพื่อนบ้างแค่นั้น อีกอย่างกลัวเค้าจะถุกพ่อเราตามด่าที่มายุ่งกับเราด้วย จนไม่รู้จะทำวิธีไหนตันไปหมด
เลยมีวันนึงมี ทอม เข้ามาจีบตอนแรกก็คิดจะคบทอมประชดพ่อนี้แหละ แต่แบบโตแล้ว กลัวไม่ใช่ เลยไม่คิดจะเล่นกับความรู้สึกใคร ตอนแรกก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร คือพอรู้ๆมาว่าพวกทอมรักจริง เอาใจเก่ง เราก็เจอทอมแบบนี้จริงๆที่ตามจีบ จิงใจ รักเรามากๆ ดูเป็นคนดี เลยตกลงยอมคุยแบบดูใจ..
หลังจากนั้นเดือนนึง มีผู้ชายคนนึงเข้ามาจีบ พร้อมๆกับทอมที่เราคุย ละแบบอะหื้ม..😳 หน้าตาดี หุ่นดี หน้าคมคิ้วเข้ม ดูจิงใจ นิสัยเหมือนทอมที่เราคุย ด้วยความที่ใจเราชอบผู้ชายอยู่แล้ว เราเลยรู้สึกดีกับผู้ชาย จนเวลานานขึ้นก็เกิดรู้สึกว่าหึงหวงเค้า เพราะ ผญ เข้าหาเค้าเยอะ มันเลยทำให้เรารู้ว่าความจริงเราชอบผู้ชาย แต่ติดที่คบไม่ได้เพราะพ่อเราไม่ชอบผู้ชาย ส่วนตัวก็คิดว่านิสัยผู้ชายส่วนมากเจ้าชู้ด้วย ยิ่ง ผญ. เข้าหามากขนาดนี้ โอกาสคบกันนานๆไม่น่าเป็นไปได้ !!!! เราเลยตัดสินใจจะห่างจากผู้ชายเพื่อไม่ให้รู้สึกดีไปมากกว่านี้ แล้วตกลงเป็นแฟนกับทอมทั้งที่ใจเราอยู่กับอีกคน
เราคบกับทอมได้ 2 ปีกว่าเกือบ 3ปี ที่พิเศษไปกว่านั้นคือ ผู้ชายที่เรากล่าวมาก็ยังตามจีบเราอยู่ตลอด คอยโทรหา คอยถามหาเราจากเพื่อน ตามจนเคยมีปัญหากับทอมที่เราคบอยู่หลายรอบมาก เอาจริงๆที่บอกเราก็รักเค้าแต่ติดหลายๆเหตุผลที่ไม่เลือกเค้า เราดีใจนะที่เค้าตามหาเราตลอด แต่เรามีแฟนเพื่อความสบายใจเลยเปลี่ยนเบอหลายรอบมากเค้าก็ยังหาเบอเราได้จากคนรอบข้างเรา!!
พอปีกว่าๆ เค้าก็ยังคอยตามเราเรื่อยๆ บอกจะรอเรา แฟนเรารู้ว่ามายุ่งกับเราหลังๆ ไม่ตามเคียกับผู้ชาย แต่กลับหึงหวงกลัวเราจะเล่นด้วย รักเราแบบวิธีผิดๆ เวลาโมโห ทะเลาะกันเลิกกันก็คิดว่าเราจะไปอยู่กับผู้ชายคนนี้ เลยลงไม้ลงมือ ตบตี จากที่เราไม่เคยรักอยู่แล้วทำให้เคยตัดสินใจเลิกแบบจริงจังไปรอบนึง! พอเราโสดก็ไม่ได้บอกใครมากนะ ผู้ชายคนนี้ก็ยังตามเรารู้เรื่องเราทุกอย่างว่าทะเลาะ ว่าถูกตบตี เราเลยตัดสินใจคุยกับเค้าเพราะใจเราก็รักเค้าด้วย แล้วเค้าก็บอกรักเรา จะรอเราเสมอ...ช่วงระหว่างที่คุยกัน แฟนทอมที่ก็ตามง้อเรานะ ตามทุกวิถีทาง สัญญากับเราว่าจะไม่ทำร้ายเราอีก แล้วคือแบบ ก็อย่างที่บอกว่าผู้ชายที่คุยเค้าหน้าตาดี คนเข้าหาเยอะ ซึ่งเราไม่ชอบ ละก็ไม่มีผญ.คนไหนชอบถูกปะ?! คือทอมมันก็มีคนมาจีบนะแต่เราไม่ได้รักด้วยมั่งอยุ่ด้วยเลยรู้สึกไม่หึงหวงอะไร ที่ต่างจากผช.ที่เราเจ็บตลอดเวลาใครมาวุ่นวาย คือรับไม่ได้..
สุดท้ายก็ตัดสินใจกับไปคบทอมอีก ใครๆก็คอยถามว่าไม่รักแล้วคบทำไม มันอาจเป็นเพราะความผูกพัน เค้าดูแลเราดีด้วย ไม่บ่อยเราลำบาก เราติดสบาย ติดหรู ชอบเที่ยวเค้าก็ตามใจเราหมด และอีกอย่างคบกันใครเข้าหาเราก็ไม่ต้องหึง ไม่ต้องรู้สึกเจ็บหรือกลัวเสียเค้าไปอะ เราไม่เคยบอกรัก ไม่เคยเอาใจ ไม่หวานใส่เลยนะ เค้าเคยน้อยใจแต่ก็ไม่ว่าอะไร แต่เรื่องยังไม่หมดแค่นั้น!!!
ผู้ชายคนที่เรารักก็ยังคอยห่วง คอยติดต่อเราแบบนี้เดิมๆ เคยคิดในใจว่าจะมีผู้ชายที่ไหนวะ เลือกได้ขนาดนี้แต่ก็ยังคอยตาม เหตุการณ์แบบนี้วนเวียนอยู่ 2-3 ปี นับไม่ถ้วน เวลาทอมจับได้ว่าโทรมาก็จะตบตีเราเเรงขึ้น ต้องหนีกับบ้านตลอด แล้วทุกๆครั้งที่มีปัญหาแบบนี้ผู้ชายคนนั้นก้มักจะเข้ามาช่วยเราเสมอ มาคอยดูแลเราเสมอ
มีครั้งนึงที่ทอมตามเรายันบ้าน เค้าก็พาเราหนีไปบ้านเค้า ด้วยความที่เรารักเค้าด้วย ความรู้ที่แบบเรามีปัญหาละที่คนเราอยากอยุ่ด้วยมาอยู่กับเรา
โคตรหวั่นไหวเลยรัก จนแบบบบบบบ.. 18+ **
เค้าเป็นคนพูดจาหวานๆ ใจเราก็อ่อนจนวันนั้นบรรยากาศเป็นใจทำให้เรามีอะไรกับเค้า เป็นผู้ชายคนแรก แต่ทุกครั้งที่อยุ่ด้วยเค้าให้เกรียติเราไม่ทำไรเราเลย เค้าไม่เคยขอเรื่องจะมีอะไรกัน พุดเสมอว่าให้เราดูใจเค้าก่อนว่าเค้าไม่ได้ต้องการหลอก พอวันนี้มาถึง ซึ่งตื่นเช้ามาเครียดละว่าเค้าจะทิ้งเราไปปะวะ? จะหลอกฟันเราป่าว? สิ่งที่เค้าพูดแค่พูดลอยๆไหม ?
แต่คือหลังจากนั้นเค้าก็ยังเหมือนเดิม ที่ตามดูแลเราตลอด กับห่วงเรามากขึ้นกว่าเดิม ( คือ
ในใจโคตรรักแรกชัด ) วันนั้นก็มีความสุขดี เราคุยกับเค้ามาตลอด จนแบบเคยจะบอกกับพ่อด้วยว่าขอเลือกชีวิตรักเอง !!! สักพักไม่นาน ทอม ก็โทรมาขู่เราว่าถ้าไม่กลับไปคบ จะใส่ไฟ เอาเรื่องไปบอกพ่อเราว่าเราไปคบผู้ชาย
พ่อเราเป็นทหารด้วยนะลืมบอก แล้วคือดุแบบมากๆ ด้วยความที่ไม่อยากให้มีปัญหา พ่อเรารู้คือตามตัวละไม่ปล่อยไว้แน่ๆอะ ทำอะไรไม่ได้นอกจากนอนร้องไห้อย่างเดียวเลย จนเราก็กลับไปคบกับทอมด้วยความจำเป็น ผู้ชายเค้ารู้เรื่องก็ตามเรานะ ก็ยังทำแบบเดิมคือติดต่อเราไม่ว่าเราจะเปลี่ยนเบอหนี เราหนีไปคบทอมเพราะหลายรอบเพราะกลัวเค้ามีปัญหากับพ่อ
จนวันนึง ผู้ชายคนนี้หายไป 4-5 เดือนที่ไม่ติดต่อไม่สนใจเราแบบแต่ก่อน ในใจเราคิดถึงวันที่เรามีอะไรกับเค้า คิดว่าเค้าคงได้เราไปจากเราจริงๆ พอคบกับทอมไปเรื่อยๆ จนเราก็ไม่ได้มีความสุขเพราะคิดถึงอีกคนตลอดเวลา อีกอย่างทอมยิ่งอยู่ยิ่งโมโหร้ายมากขึ้น ไปเรียนมหาลัยก็ตามไปเฝ้า วันไหนเราทำกิจกรรมกับดึกหน่อยก็ระเเวงจนตบตี คือไม่ไหว วันนึงเลยหนีออกมาแบบจริงๆ มันก็คอยขู่ว่าจะตามบอกเรื่องกับพ่อเรา แต่คือไม่สนใจแล้ว มันก็มาบอกพ่อเราถึงบ้านเลยนะ เราเลยบอกกับพ่อเราไปว่า เราเลิกกันทุกๆครั้ง เพราะถูกตบตีมาตลอด บางทีถูกต่อยจนตาปูดจนเข้าโรงบาลก็มี สุดท้ายกลายเป็นพ่อเราที่สั่งให้เลิกเด็ดขาด แต่มันก็ไม่หยุดตามตื้อ จนต้องไปทำที่โรงพักว่ามีคนขู่จะทำร้ายร่างกายเรา มันไม่เชื่อว่าเราแจ้งตำรวจจริงๆ ก็ยังตาม พ่อเรารู้ก็ส่งคนไปคุยด้วยความที่มันเป็นทอมก็คือ ผญ เลยทำไรมากไม่ได้ แต่ก็สั่งสอนจนมันเลิกยุ่งกับเราไปจริงๆ หลังจากเรื่อง
เงียบก็ติดต่อมาหาบ้าง แต่ขอไม่ให้บอกพ่อ ขอเป็นเพื่อนคอยห่วงปกติ เราเลยเออ โอเค แค่อย่าวุ่นวายกับเราแบบเดิมอีก !
*** และแล้วเมื่อเราโสด เราก็ตามหาผู้ชายคนนั้นที่เรารักนะ จนได้ไปคุยกับเพื่อนมันว่ามันหายไปไหน เลยรู้ความจริงว่า "ตอนที่เราคบทอม ทอมเคยให้พี่ชายจะมากระทืบมันให้เลิกยุ่งกับเรา เพราะถ้ายังโทรไปอีกเราก็จะถูกตบตีเดิมๆ ทำให้มันต้องทำใจไม่ติดต่อเรา เพื่อนมันบอกอีกว่า มันเคยรักเรามากๆจนไม่เคยรอหรือร้องไห้ ให้ใครเลย คนชอบมันเยอะแต่มันก็เลือกที่จะรอเรา มันถูกเราทิ้งไปหาทอมบ่อยๆ จนไม่คิดถึงจิตใจมัน ประมาณนี่ "
คือฟังเพื่อนมันพูดแล้วน้ำตาไหลเลย เราไม่คิดว่าผู้ชายคนนึงจะรักเราได้ขนาดนี้เหมือนกัน พอย้อนคิดวันเก่าๆ มันก็จริงที่เราปล่อยมันรอ ไม่ยอมชัดเจนกับมันเพราะกลัวพ่อบ้าง กลัวว่ามันจะเจ้าชุ้แบบผู้ชายทั่วไปบ้าง
เราไม่รู้จะทำไงดี ในใจคือเสียใจมากๆ อยากขอโทษอยากอธิบายด้วยซ้ำว่าที่เราทำไปก็เป็นเพราะปกป้องเค้า และก็รักเค้ามากเช่นกัน
แต่ในวันที่เราจะกลับมาหาเค้ามันสายไปแล้ว เราขอเบอติดต่อจากเพื่อนเค้าโทรบอกเค้าทุกอย่าง ขอโทษเค้า ขอโอกาสเค้าว่าจะไม่กลับไปอีก แต่สิ่งที่ออกจากปากเค้าคือ
- คิดว่าเค้าเป็นตัวอะไรจะไปก็ไป จะมาก็มา?
- เราเจ็บกลับเธอมามากพอแล้ว เจ็บจนกลายเป็นคนโง่คนนึงที่รอคนๆนึง แต่ก็ไม่อยุ่กับเค้าแบบจิงๆจังๆ
- เค้าต้องถุกคนว่าสารพัดว่าไปแย่งแฟนทอมบ้างอะไรบ้าง ทั้งที่เรารักกันแต่ตัวเธอไปอยุ่กับอีกคน
- เค้าทน ละปิดกั้นตัวเค้ามา 2-3 ปี ที่หายไปเพื่อต้องการทำใจ จะตัดใจ มันวนเวียนสุดท้ายเค้าก็ต้องเจ็บที่เห็นเราอยู่กับคนอื่น!
หลายๆ ประโยคเราฟังแล้วเราเสียใจจริงๆนะ ละก็ขอนัดเจอเค้าก็มาเจอให้เราได้พูดคำขอโทษ ได้อธิบายว่าทำไปเพื่ออะไร เค้าบอกกับเราว่า ทำไมกลับมาในวันที่มันสายไป เค้ามีคนเข้ามาจีบละรุ้สึกว่าน่าจะเป็นคนดี มีการมีงานทำแต่เค้าพึ่งจะเปิดใจคุยได้ 3 วัน ก่อนที่เรากลับนิดเดียวเอง เราบอกกับเค้าว่า ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะไม่กลับไปหาใครอีก ไม่หลอกหัวใจตัวเองอีก เราขอโทษเค้าหลายรอบเพราะรู้สึกผิดมากจริงๆ
ผิดที่ทำร้ายเค้า ผิดที่มองเค้าผิดไปว่าจะเจ้าชุ้ ผิดที่เลือกคนผิด ผิดที่กลัวพ่อมากไปจนไม่คิดถึงจิตใจเค้า
แล้วเค้าก็ขอโทษละบอกกับเรานะว่า มันสายไปละจิงๆ เพราะเค้ากลัวว่ามห้โอกาสแล้วเราจะกับไปแบบเดิมอีก เค้าเหนื่อยมา 2-3 ปีเเล้ว เค้าเชื่อคำว่าครั้งสุดท้ายจากปากเราแต่ก็ไม่เคยเป็นจริง
คือเค้าก็บอกยังคิดถึงเรานะ แล้วก็ไม่มีวันลืม อนาคตเค้าจะคบกับใครไหมไม่รู้ แต่เค้าก็จะไม่ลืมเรื่องของเรา แต่ขอไม่กลับไปรอเราอีกเพราะกลัวจริงๆ กว่าจะผ่านจุดที่ทำใจมาหนักๆ มันยากมาก
เราฟังก็ไม่รู้จะพูดอะไรเลย พุดได้แต่คำว่าขอโทษ แต่ในใจคิดนะว่าจะกลับมาจิงๆ เพราะเรารักเค้าละก็วนเวียนกับเค้าอยุ่ตลอด แต่เราเข้าใจว่าเค้าคงกลัวอย่างที่พูด วันนั้นเราแกนอนกอดเค้า นอนร้องไห้กอดกัน นอนพุดคำขอโทษซ้ำๆ เรากอดเค้าละรุ้สึกว่ามันคงจะเป็นกอดสุดท้าย
โคตรเจ็บเลย ร้องจนเช้าแบบพูดอะไรไม่ออก เลยเข้าใจเลยว่าทำว่าสายไปมันมีจริงๆ ครั้งสุดท้ายมันไม่มีสัญญาณเตือนจริงๆ
พอเราเเยกจากกันวันนั้นก็คอยโทษตัวเองตลอดนะที่โง่เองที่เลือกเดินทางแบบนี้เอง แต่ก็คิดในแง่ดีคือ อย่างน้อยเราก็ได้ขอโทษ ได้อยุ่กับเค้าในวันสุดท้าย ได้รุ้ว่าเค้ารักเรามากแค่ไหน ได้รู้จักคำว่ารักก็ตอนนี้
สุดท้ายก็ทำไรไม่ได้เหมือนกรรมตามสมองป่าวไม่รุ้ 55555 แต่เราก็ยอมรับทุกอย่างนะเพราะเลือกเอง ผิดเอง แค่ได้เจอคนดีๆ ได้รักได้มีความสุขเวลาอยุ่ด้วยก็พอแล้ว เราก็คุยกับเค้าตลอดมาสักพัก จนปัจจุบันเริ่มห่างๆมาได้ 2-3 เดือน คือว่าเป็นความทรงจำที่ไม่เคยลืมเลย
บาดแผลที่เคยเจ็บครั้งนั้นตอนนี้กลายเป็นแผลเป็น ถึงความเจ็บจะหายไป แต่รอยแผลยังคงอยู่..
ปล.ถ้าอดีตย้อนกลับไปได้เราจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้เลย
ปล2.เจ็บดีนะที่ต้องจากกับคนที่เรารักทั้งที่ยังรัก
ปล3.ถ้าใครอ่านจนจบขอบคุณมากจริงๆ เพราะมันคงยาวไปแต่อยากระบายมาก และก็ขอโทษด้วยถ้าใช้คำพูดวนไปวนมาหรือป่าว เพราะพึ่งเขียนกระทู้ครั้งแรก แห่ๆ ^^
ทำไงดีเลือกคบคนไม่รักจนเสียรักแท้ไป
ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่าปัจจุบันเราอายุ 24 แล้ว ส่วนตัวเรียนโรงเรียน ญ ล้วนมาตลอดตั้งแต่อนุบาลยันจบม.6 เนื่องจากพ่อเราเป็นคนดุ และเข้มงวดในการคบเพื่อนผู้ชายมากๆ เวลาเราคุยทักทายกับเพื่อนผู้ชาย พ่อเห็นพ่อเราจะเดินไปด่าทันที แม้กระทั่งคนที่เป็นเกย์เป็นกระเทยพ่อเราก็ไม่ให้คบเพราะถือว่าเป็นผู้ชาย
สาเหตุพวกนี้มันเลยทำให้เรากดดันกลัวการไม่มีเพื่อนคบ ไปไหนก็ไม่ได้ ยิ่งช่วงอยู่ม.4-6 เป็นวัยที่วัยรุ่นโคตรฮิตการเดินสยาม เราเลยประชดพ่อโดยการเป็นทอม ให้เค้าเห็นว่าเรามีแฟนเป็นผู้หญิง มีรุ่นน้องตามให้ขนม เขียนจดหมายรักมาให้เป็นโหล เวลาผ่านไปนานๆ เลยรู้สึกว่าวิธีนี้มันก็ไม่เวิค ไม่เป็นตัวเอง.. พออยู่ม.6 เราก็ไว้ผมยาวเป็นผู้แบบเดิม
จนขึ้นมหาลัยปี1.. อย่างที่ทุกคนรู้ว่าเรียนมหาลัยคงไม่มีมหาลัยไหนที่มีแต่ ญ ล้วน!!!! พ่อเราเข้มงวดกับเรามากขึ้นไปรับไปส่งจนไม่มีเวลาได้เข้าสังคมกับเพื่อน คือในใจโคตรอึดอัดนะ มีผู้ชายเข้ามาแต่ก็ไม่กล้ายุ่งเพราะไม่ได้สนเรื่องความรัก แค่อยากมีอิสระไปไหนมาไหนกับเพื่อนบ้างแค่นั้น อีกอย่างกลัวเค้าจะถุกพ่อเราตามด่าที่มายุ่งกับเราด้วย จนไม่รู้จะทำวิธีไหนตันไปหมด
เลยมีวันนึงมี ทอม เข้ามาจีบตอนแรกก็คิดจะคบทอมประชดพ่อนี้แหละ แต่แบบโตแล้ว กลัวไม่ใช่ เลยไม่คิดจะเล่นกับความรู้สึกใคร ตอนแรกก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร คือพอรู้ๆมาว่าพวกทอมรักจริง เอาใจเก่ง เราก็เจอทอมแบบนี้จริงๆที่ตามจีบ จิงใจ รักเรามากๆ ดูเป็นคนดี เลยตกลงยอมคุยแบบดูใจ..
หลังจากนั้นเดือนนึง มีผู้ชายคนนึงเข้ามาจีบ พร้อมๆกับทอมที่เราคุย ละแบบอะหื้ม..😳 หน้าตาดี หุ่นดี หน้าคมคิ้วเข้ม ดูจิงใจ นิสัยเหมือนทอมที่เราคุย ด้วยความที่ใจเราชอบผู้ชายอยู่แล้ว เราเลยรู้สึกดีกับผู้ชาย จนเวลานานขึ้นก็เกิดรู้สึกว่าหึงหวงเค้า เพราะ ผญ เข้าหาเค้าเยอะ มันเลยทำให้เรารู้ว่าความจริงเราชอบผู้ชาย แต่ติดที่คบไม่ได้เพราะพ่อเราไม่ชอบผู้ชาย ส่วนตัวก็คิดว่านิสัยผู้ชายส่วนมากเจ้าชู้ด้วย ยิ่ง ผญ. เข้าหามากขนาดนี้ โอกาสคบกันนานๆไม่น่าเป็นไปได้ !!!! เราเลยตัดสินใจจะห่างจากผู้ชายเพื่อไม่ให้รู้สึกดีไปมากกว่านี้ แล้วตกลงเป็นแฟนกับทอมทั้งที่ใจเราอยู่กับอีกคน
เราคบกับทอมได้ 2 ปีกว่าเกือบ 3ปี ที่พิเศษไปกว่านั้นคือ ผู้ชายที่เรากล่าวมาก็ยังตามจีบเราอยู่ตลอด คอยโทรหา คอยถามหาเราจากเพื่อน ตามจนเคยมีปัญหากับทอมที่เราคบอยู่หลายรอบมาก เอาจริงๆที่บอกเราก็รักเค้าแต่ติดหลายๆเหตุผลที่ไม่เลือกเค้า เราดีใจนะที่เค้าตามหาเราตลอด แต่เรามีแฟนเพื่อความสบายใจเลยเปลี่ยนเบอหลายรอบมากเค้าก็ยังหาเบอเราได้จากคนรอบข้างเรา!!
พอปีกว่าๆ เค้าก็ยังคอยตามเราเรื่อยๆ บอกจะรอเรา แฟนเรารู้ว่ามายุ่งกับเราหลังๆ ไม่ตามเคียกับผู้ชาย แต่กลับหึงหวงกลัวเราจะเล่นด้วย รักเราแบบวิธีผิดๆ เวลาโมโห ทะเลาะกันเลิกกันก็คิดว่าเราจะไปอยู่กับผู้ชายคนนี้ เลยลงไม้ลงมือ ตบตี จากที่เราไม่เคยรักอยู่แล้วทำให้เคยตัดสินใจเลิกแบบจริงจังไปรอบนึง! พอเราโสดก็ไม่ได้บอกใครมากนะ ผู้ชายคนนี้ก็ยังตามเรารู้เรื่องเราทุกอย่างว่าทะเลาะ ว่าถูกตบตี เราเลยตัดสินใจคุยกับเค้าเพราะใจเราก็รักเค้าด้วย แล้วเค้าก็บอกรักเรา จะรอเราเสมอ...ช่วงระหว่างที่คุยกัน แฟนทอมที่ก็ตามง้อเรานะ ตามทุกวิถีทาง สัญญากับเราว่าจะไม่ทำร้ายเราอีก แล้วคือแบบ ก็อย่างที่บอกว่าผู้ชายที่คุยเค้าหน้าตาดี คนเข้าหาเยอะ ซึ่งเราไม่ชอบ ละก็ไม่มีผญ.คนไหนชอบถูกปะ?! คือทอมมันก็มีคนมาจีบนะแต่เราไม่ได้รักด้วยมั่งอยุ่ด้วยเลยรู้สึกไม่หึงหวงอะไร ที่ต่างจากผช.ที่เราเจ็บตลอดเวลาใครมาวุ่นวาย คือรับไม่ได้..
สุดท้ายก็ตัดสินใจกับไปคบทอมอีก ใครๆก็คอยถามว่าไม่รักแล้วคบทำไม มันอาจเป็นเพราะความผูกพัน เค้าดูแลเราดีด้วย ไม่บ่อยเราลำบาก เราติดสบาย ติดหรู ชอบเที่ยวเค้าก็ตามใจเราหมด และอีกอย่างคบกันใครเข้าหาเราก็ไม่ต้องหึง ไม่ต้องรู้สึกเจ็บหรือกลัวเสียเค้าไปอะ เราไม่เคยบอกรัก ไม่เคยเอาใจ ไม่หวานใส่เลยนะ เค้าเคยน้อยใจแต่ก็ไม่ว่าอะไร แต่เรื่องยังไม่หมดแค่นั้น!!!
ผู้ชายคนที่เรารักก็ยังคอยห่วง คอยติดต่อเราแบบนี้เดิมๆ เคยคิดในใจว่าจะมีผู้ชายที่ไหนวะ เลือกได้ขนาดนี้แต่ก็ยังคอยตาม เหตุการณ์แบบนี้วนเวียนอยู่ 2-3 ปี นับไม่ถ้วน เวลาทอมจับได้ว่าโทรมาก็จะตบตีเราเเรงขึ้น ต้องหนีกับบ้านตลอด แล้วทุกๆครั้งที่มีปัญหาแบบนี้ผู้ชายคนนั้นก้มักจะเข้ามาช่วยเราเสมอ มาคอยดูแลเราเสมอ
มีครั้งนึงที่ทอมตามเรายันบ้าน เค้าก็พาเราหนีไปบ้านเค้า ด้วยความที่เรารักเค้าด้วย ความรู้ที่แบบเรามีปัญหาละที่คนเราอยากอยุ่ด้วยมาอยู่กับเรา โคตรหวั่นไหวเลยรัก จนแบบบบบบบ.. 18+ **
เค้าเป็นคนพูดจาหวานๆ ใจเราก็อ่อนจนวันนั้นบรรยากาศเป็นใจทำให้เรามีอะไรกับเค้า เป็นผู้ชายคนแรก แต่ทุกครั้งที่อยุ่ด้วยเค้าให้เกรียติเราไม่ทำไรเราเลย เค้าไม่เคยขอเรื่องจะมีอะไรกัน พุดเสมอว่าให้เราดูใจเค้าก่อนว่าเค้าไม่ได้ต้องการหลอก พอวันนี้มาถึง ซึ่งตื่นเช้ามาเครียดละว่าเค้าจะทิ้งเราไปปะวะ? จะหลอกฟันเราป่าว? สิ่งที่เค้าพูดแค่พูดลอยๆไหม ?
แต่คือหลังจากนั้นเค้าก็ยังเหมือนเดิม ที่ตามดูแลเราตลอด กับห่วงเรามากขึ้นกว่าเดิม ( คือในใจโคตรรักแรกชัด ) วันนั้นก็มีความสุขดี เราคุยกับเค้ามาตลอด จนแบบเคยจะบอกกับพ่อด้วยว่าขอเลือกชีวิตรักเอง !!! สักพักไม่นาน ทอม ก็โทรมาขู่เราว่าถ้าไม่กลับไปคบ จะใส่ไฟ เอาเรื่องไปบอกพ่อเราว่าเราไปคบผู้ชาย
พ่อเราเป็นทหารด้วยนะลืมบอก แล้วคือดุแบบมากๆ ด้วยความที่ไม่อยากให้มีปัญหา พ่อเรารู้คือตามตัวละไม่ปล่อยไว้แน่ๆอะ ทำอะไรไม่ได้นอกจากนอนร้องไห้อย่างเดียวเลย จนเราก็กลับไปคบกับทอมด้วยความจำเป็น ผู้ชายเค้ารู้เรื่องก็ตามเรานะ ก็ยังทำแบบเดิมคือติดต่อเราไม่ว่าเราจะเปลี่ยนเบอหนี เราหนีไปคบทอมเพราะหลายรอบเพราะกลัวเค้ามีปัญหากับพ่อ
จนวันนึง ผู้ชายคนนี้หายไป 4-5 เดือนที่ไม่ติดต่อไม่สนใจเราแบบแต่ก่อน ในใจเราคิดถึงวันที่เรามีอะไรกับเค้า คิดว่าเค้าคงได้เราไปจากเราจริงๆ พอคบกับทอมไปเรื่อยๆ จนเราก็ไม่ได้มีความสุขเพราะคิดถึงอีกคนตลอดเวลา อีกอย่างทอมยิ่งอยู่ยิ่งโมโหร้ายมากขึ้น ไปเรียนมหาลัยก็ตามไปเฝ้า วันไหนเราทำกิจกรรมกับดึกหน่อยก็ระเเวงจนตบตี คือไม่ไหว วันนึงเลยหนีออกมาแบบจริงๆ มันก็คอยขู่ว่าจะตามบอกเรื่องกับพ่อเรา แต่คือไม่สนใจแล้ว มันก็มาบอกพ่อเราถึงบ้านเลยนะ เราเลยบอกกับพ่อเราไปว่า เราเลิกกันทุกๆครั้ง เพราะถูกตบตีมาตลอด บางทีถูกต่อยจนตาปูดจนเข้าโรงบาลก็มี สุดท้ายกลายเป็นพ่อเราที่สั่งให้เลิกเด็ดขาด แต่มันก็ไม่หยุดตามตื้อ จนต้องไปทำที่โรงพักว่ามีคนขู่จะทำร้ายร่างกายเรา มันไม่เชื่อว่าเราแจ้งตำรวจจริงๆ ก็ยังตาม พ่อเรารู้ก็ส่งคนไปคุยด้วยความที่มันเป็นทอมก็คือ ผญ เลยทำไรมากไม่ได้ แต่ก็สั่งสอนจนมันเลิกยุ่งกับเราไปจริงๆ หลังจากเรื่อง
เงียบก็ติดต่อมาหาบ้าง แต่ขอไม่ให้บอกพ่อ ขอเป็นเพื่อนคอยห่วงปกติ เราเลยเออ โอเค แค่อย่าวุ่นวายกับเราแบบเดิมอีก !
*** และแล้วเมื่อเราโสด เราก็ตามหาผู้ชายคนนั้นที่เรารักนะ จนได้ไปคุยกับเพื่อนมันว่ามันหายไปไหน เลยรู้ความจริงว่า "ตอนที่เราคบทอม ทอมเคยให้พี่ชายจะมากระทืบมันให้เลิกยุ่งกับเรา เพราะถ้ายังโทรไปอีกเราก็จะถูกตบตีเดิมๆ ทำให้มันต้องทำใจไม่ติดต่อเรา เพื่อนมันบอกอีกว่า มันเคยรักเรามากๆจนไม่เคยรอหรือร้องไห้ ให้ใครเลย คนชอบมันเยอะแต่มันก็เลือกที่จะรอเรา มันถูกเราทิ้งไปหาทอมบ่อยๆ จนไม่คิดถึงจิตใจมัน ประมาณนี่ "
คือฟังเพื่อนมันพูดแล้วน้ำตาไหลเลย เราไม่คิดว่าผู้ชายคนนึงจะรักเราได้ขนาดนี้เหมือนกัน พอย้อนคิดวันเก่าๆ มันก็จริงที่เราปล่อยมันรอ ไม่ยอมชัดเจนกับมันเพราะกลัวพ่อบ้าง กลัวว่ามันจะเจ้าชุ้แบบผู้ชายทั่วไปบ้าง
เราไม่รู้จะทำไงดี ในใจคือเสียใจมากๆ อยากขอโทษอยากอธิบายด้วยซ้ำว่าที่เราทำไปก็เป็นเพราะปกป้องเค้า และก็รักเค้ามากเช่นกัน
แต่ในวันที่เราจะกลับมาหาเค้ามันสายไปแล้ว เราขอเบอติดต่อจากเพื่อนเค้าโทรบอกเค้าทุกอย่าง ขอโทษเค้า ขอโอกาสเค้าว่าจะไม่กลับไปอีก แต่สิ่งที่ออกจากปากเค้าคือ
- คิดว่าเค้าเป็นตัวอะไรจะไปก็ไป จะมาก็มา?
- เราเจ็บกลับเธอมามากพอแล้ว เจ็บจนกลายเป็นคนโง่คนนึงที่รอคนๆนึง แต่ก็ไม่อยุ่กับเค้าแบบจิงๆจังๆ
- เค้าต้องถุกคนว่าสารพัดว่าไปแย่งแฟนทอมบ้างอะไรบ้าง ทั้งที่เรารักกันแต่ตัวเธอไปอยุ่กับอีกคน
- เค้าทน ละปิดกั้นตัวเค้ามา 2-3 ปี ที่หายไปเพื่อต้องการทำใจ จะตัดใจ มันวนเวียนสุดท้ายเค้าก็ต้องเจ็บที่เห็นเราอยู่กับคนอื่น!
หลายๆ ประโยคเราฟังแล้วเราเสียใจจริงๆนะ ละก็ขอนัดเจอเค้าก็มาเจอให้เราได้พูดคำขอโทษ ได้อธิบายว่าทำไปเพื่ออะไร เค้าบอกกับเราว่า ทำไมกลับมาในวันที่มันสายไป เค้ามีคนเข้ามาจีบละรุ้สึกว่าน่าจะเป็นคนดี มีการมีงานทำแต่เค้าพึ่งจะเปิดใจคุยได้ 3 วัน ก่อนที่เรากลับนิดเดียวเอง เราบอกกับเค้าว่า ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะไม่กลับไปหาใครอีก ไม่หลอกหัวใจตัวเองอีก เราขอโทษเค้าหลายรอบเพราะรู้สึกผิดมากจริงๆ
ผิดที่ทำร้ายเค้า ผิดที่มองเค้าผิดไปว่าจะเจ้าชุ้ ผิดที่เลือกคนผิด ผิดที่กลัวพ่อมากไปจนไม่คิดถึงจิตใจเค้า
แล้วเค้าก็ขอโทษละบอกกับเรานะว่า มันสายไปละจิงๆ เพราะเค้ากลัวว่ามห้โอกาสแล้วเราจะกับไปแบบเดิมอีก เค้าเหนื่อยมา 2-3 ปีเเล้ว เค้าเชื่อคำว่าครั้งสุดท้ายจากปากเราแต่ก็ไม่เคยเป็นจริง
คือเค้าก็บอกยังคิดถึงเรานะ แล้วก็ไม่มีวันลืม อนาคตเค้าจะคบกับใครไหมไม่รู้ แต่เค้าก็จะไม่ลืมเรื่องของเรา แต่ขอไม่กลับไปรอเราอีกเพราะกลัวจริงๆ กว่าจะผ่านจุดที่ทำใจมาหนักๆ มันยากมาก
เราฟังก็ไม่รู้จะพูดอะไรเลย พุดได้แต่คำว่าขอโทษ แต่ในใจคิดนะว่าจะกลับมาจิงๆ เพราะเรารักเค้าละก็วนเวียนกับเค้าอยุ่ตลอด แต่เราเข้าใจว่าเค้าคงกลัวอย่างที่พูด วันนั้นเราแกนอนกอดเค้า นอนร้องไห้กอดกัน นอนพุดคำขอโทษซ้ำๆ เรากอดเค้าละรุ้สึกว่ามันคงจะเป็นกอดสุดท้ายโคตรเจ็บเลย ร้องจนเช้าแบบพูดอะไรไม่ออก เลยเข้าใจเลยว่าทำว่าสายไปมันมีจริงๆ ครั้งสุดท้ายมันไม่มีสัญญาณเตือนจริงๆ
พอเราเเยกจากกันวันนั้นก็คอยโทษตัวเองตลอดนะที่โง่เองที่เลือกเดินทางแบบนี้เอง แต่ก็คิดในแง่ดีคือ อย่างน้อยเราก็ได้ขอโทษ ได้อยุ่กับเค้าในวันสุดท้าย ได้รุ้ว่าเค้ารักเรามากแค่ไหน ได้รู้จักคำว่ารักก็ตอนนี้
สุดท้ายก็ทำไรไม่ได้เหมือนกรรมตามสมองป่าวไม่รุ้ 55555 แต่เราก็ยอมรับทุกอย่างนะเพราะเลือกเอง ผิดเอง แค่ได้เจอคนดีๆ ได้รักได้มีความสุขเวลาอยุ่ด้วยก็พอแล้ว เราก็คุยกับเค้าตลอดมาสักพัก จนปัจจุบันเริ่มห่างๆมาได้ 2-3 เดือน คือว่าเป็นความทรงจำที่ไม่เคยลืมเลย
บาดแผลที่เคยเจ็บครั้งนั้นตอนนี้กลายเป็นแผลเป็น ถึงความเจ็บจะหายไป แต่รอยแผลยังคงอยู่..
ปล.ถ้าอดีตย้อนกลับไปได้เราจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้เลย
ปล2.เจ็บดีนะที่ต้องจากกับคนที่เรารักทั้งที่ยังรัก
ปล3.ถ้าใครอ่านจนจบขอบคุณมากจริงๆ เพราะมันคงยาวไปแต่อยากระบายมาก และก็ขอโทษด้วยถ้าใช้คำพูดวนไปวนมาหรือป่าว เพราะพึ่งเขียนกระทู้ครั้งแรก แห่ๆ ^^