ตอนที่ 1 http://ppantip.com/topic/34142328
ตอนที่ 2 http://ppantip.com/topic/34153921
ตอนที่ 3 http://ppantip.com/topic/34182480         


         วัฒนธรรมความเชื่อของไทยนับแต่โบราณ นิยมใช้วิชาโหราศาสตร์หาฤกษ์ยามสำหรับทำการมงคล ไม่ว่าจะเป็นฤกษ์ปลูกสร้างถาวรวัตถุ ฤกษ์ทำการต่างๆ ฤกษ์ในพิธีทั้งพิธีมงคลและพิธีอวมงคล โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ชนชั้นสูงซึ่งจะเคร่งครัดในพิธีการต่างๆมาก การจะประกอบกิจกรรมใด ก็ต้องกำหนดฤกษ์ยามให้เหมาะกับกิจกรรมนั้นๆเสมอ

    แต่มีกิจกรรมหนึ่งที่ชนแทบทุกระดับชั้นจะให้ความสำคัญเหมือนกัน นั่นคือการสมรส ในตำราฤกษ์ของโหรไทยนั้น มีหลักการเกี่ยวกับการวางฤกษ์ในงานมงคลสมรสนี้ไว้หลายประการ ซึ่งอาจจะเรียกได้ว่ามีกฎเกณฑ์มากที่สุด มากกว่าบรรดาฤกษ์ของกิจกรรมอื่นๆทั้งปวง ซึ่งน่าจะมาจากสาเหตุสำคัญประการหนึ่งก็คือ การครองคู่ของหญิงชายนั้นก็เพื่อจุดประสงค์สำคัญที่สุดตามธรรมชาติ คือการมีลูกเพื่อดำรงสายพันธ์ของตนให้ยาวนานต่อไป

    ในพิธีมงคลสมรสนับแต่โบราณมาจนถึงปัจจุบันนี้ มีขั้นตอนหลายขั้นตอน หลายพิธีกรรมซึ่งสืบทอดกันมาจากหลายวัฒนธรรม เช่น การหมั้น การสู่ขอ การสวมแหวน การตักบาตรร่วมขัน การยกน้ำชา การรดน้ำสังข์หรือการซัดน้ำ การทำบุญ การเลี้ยงรื่นเริง การปูที่นอน และการส่งตัวคู่บ่าวสาวเข้าหอ ซึ่งในทางโหราศาสตร์ไทยนั้นถือว่า ฤกษ์ที่สำคัญที่สุดในพิธีมงคลสมรสนี้คือ ฤกษ์ส่งตัวคู่บ่าวสาวเข้าหอ

    มีคติความเชื่อที่ทราบกันดีเกี่ยวกับการส่งตัวคู่บ่าวสาวเข้าหอว่า เมื่อทำพิธีส่งตัวเสร็จแล้ว ห้ามคู่บ่าวสาวออกจากห้องหอโดยเด็ดขาด จนกว่าจะถึงเวลาเช้าของอีกวันหนึ่ง ซึ่งอันที่จริงแล้วทั้งฤกษ์ส่งตัวและคติความเชื่อเรื่องการห้ามออกจากห้องหอนั้น มีจุดประสงค์เพื่อการเดียวกัน คือต้องการให้คู่บ่าวสาวได้ทำกิจกรรมของชายหญิงอันเกี่ยวกับการสืบทอดสายพันธ์ให้สำเร็จเรียบร้อยภายในเวลาฤกษ์ที่กำหนด

    ไม่เพียงพิธีมงคลสมรสตามปกติเท่านั้นที่ต้องหาฤกษ์ส่งตัว ในหลายวัฒนธรรมความเชื่อของชนชั้นสูงในหลายประเทศ การที่จะส่งตัวสตรีเข้าห้องหอร่วมกับบุรุษนั้น จะต้องหาฤกษ์ยามที่เหมาะสม หากแต่วิธีนี้มิได้ใช้กับสตรีทุกนาง จะใช้เพียงแต่สตรีชั้นสูงที่จะมีทายาทสำหรับสืบสกุลเท่านั้น ในราชสำนักยุคโบราณของหลายประเทศ โหรหลวงจะเป็นผู้กำหนดช่วงเวลาดังกล่าว ทั้งนี้ก็เพื่อให้รัชทายาทผู้จะสืบสกุลที่จะเกิดมาจากกิจกรรมตามเวลาฤกษ์ยามนั้น มีความเพียบพร้อมสมบูรณ์อย่างเต็มที่

    เป็นที่ทราบกันดีมาแต่สมัยโบราณแล้ว ถึงกำหนดการคลอดของทารกหากทราบวันที่ถือปฏิสนธิ กำหนดคลอดในระยะเวลาประมาณสองร้อยสี่สิบถึงสองร้อยเก้าสิบสามวัน หรือประมาณเก้าเดือนทางจันทรคติ ดังนั้นการคำนวณล่วงหน้าไปถึงวันคลอดและนับวันถอยหลังมาจนถึงวันปฏิสนธิเป็นสิ่งที่สามารถกระทำได้ ด้วยภูมิปัญญาเช่นนี้เองที่โหราจารย์สมัยโบราณใช้กำหนดดวงชะตาของทารกได้ ทั้งๆที่การคลอดนั้นจะต้องเป็นไปตามธรรมชาติ

    โหราจารย์ที่มีความรู้ทางโหราศาสตร์ดี จะรู้ถึงกำหนดเวลาการโคจรของดาวสำคัญที่ส่งผลต่อดวงชะตา เช่นดาวตรีเทพ กฎเกณฑ์สำคัญทางโหราศาสตร์บางอย่างเช่น ข้อห้าม ข้อยกเว้น ข้อพึงหลีกเลี่ยง และสิ่งที่ควรเลือก ทั้งหมดทั้งปวงนี้สามารถใช้กำหนดรูปของดวงชะตา และคำนวณหาดวงชะตาดังกล่าวได้ล่วงหน้า

    สำหรับในปัจจุบันซึ่งวิทยาการในด้านต่างๆก้าวหน้าทันสมัย การคำนวณหาเวลาที่ดีเหมาะสมสำหรับการเกิด เพื่อกำหนดระยะเวลาการตั้งครรภ์นั้นจึงมิใช่เรื่องยาก แม้จะต้องการคลอดด้วยวิธีปกติ ก็สามารถหาช่วงเวลาคลอดที่ดวงชะตาโดยรวมมีสภาพที่ดีมากกว่าที่เสียได้

    แผนภูมิหรือกราฟที่แสดงดังต่อไปนี้ เป็นการคำนวณดวงชะตาล่วงหน้าในระยะเวลาหนึ่งปี บนพื้นที่หนึ่ง นำผลการคำนวณทุกนาทีของทุกวันในระยะหนึ่งปีมาวิเคราะห์ดวงชะตา ตามแบบที่ได้นำเสนอไปแล้วในตอนที่ 1 ตอนที่ 2 และ ตอนที่ 3 และนำผลการวิเคราะห์นั้นมาสร้างแผนภูมินี้



โปรดติดตามต่อในตอนที่ 5