ตามหัวข้อเลยค่ะ คือตอนนี้เราเรียนอยู่ที่ ม.เอกชนแห่งหนึ่งที่น้ำท่วมบ่อยมาก
เทอมนี้เป็นเทอมที่ทำงานกลุ่มเยอะมาก เราก็ไม่ได้เป็นคนหัวดีอะไร
แค่อาศัยขยัน ส่งงานตรงเวลา ไม่ขาดเรียน และพยายามทำงานให้เต็มที่
จนมาเทอมนี้ มีวิชานึง ที่ทำงานกลุ่ม ต้องทำงานกับเพื่อนในสาขาที่เราไม่รู้จัก
สาขาเรานั้น ถือว่าเป็นแหล่งรวมตัวปัญหาของมอเลยแหล่ะ วิชานี้ค่อนข้างเครียดพอสมควร
เพราะเป็นวิชาที่ยาก อาจารย์โหด และ F มากที่สุดของสาขา
เราต้องไปอยู่กับกลุ่มที่เป็นคนหมู่มาก ด้วย เราเป็นส่วนเล็กๆ แต่บังเอิญได้เป็นหัวหน้ากลุ่ม
เพราะคะแนนและความรู้มากจะวิชาก่อนๆ เพราะเวลาเรามีอะไรไม่เข้าใจเราจะถามรุ่นพี่
เราเป็นคนที่สนิทกับรุ่นพี่ในสาขาเยอะมาก เวลาพี่เค้าทำงานกัน เราว่างๆ ก็จะไปนั่งอยู่ด้วยเสมอ
เลยพอรู้ว่าการทำงานแบบนี้ ต้องทำอะไรยังไง เพื่อนเลยให้เรามาเป็นหัวหน้า
วิชานี้ อาจารย์บอกว่า หัวหน้าต้องคอยสแกนงานทุกอย่าง มีอำนาจการตัดสินใจทุกอย่าง
กระจายงาน พรีเซนต์งาน และเวลาโดนอาจารย์คอมเม้นมาคือ หัวหน้าโดนด่าคนเดียว
ปัญหามันเกิดขึ้นตรงที่ว่า เพื่อนในกลุ่มคนนึง ที่ค่อนข้างไม่ลงรอยกับเรา
คือเราจะมีไลน์ไว้คุยงาน เวลาเราถามงานไป ไม่มีใครตอบเลยจ้า
อ่านกันแล้วไม่ตอบ ด้วยความเป็นหัวหน้า เวลางานมันกระชั้นชิดมากๆ ต้องตัดสินใจคนเดียว
เราก็ตัดสินใจไป เพื่อนคนนั้น มาบอกเราว่า เราเผด็จการ ไม่ฟังเพื่อน เวลาเพื่อนเสนองานก็ชอบเบรคเพื่อน
คือ !!! เราไม่ได้ตั้งใจเบรคเพื่อน แต่การทำงานมันต้องเป็นมืออาชีพ เสนอความเห็นมา พอโดนวิจารณ์ก็ต้องรับให้ได้ดิ
งานมันดีเราก็เห็นด้วย งานมันห่วยก็ต้องช่วยกันแก้ เพราะคนโดนด่าคือเรา เราเคยถามว่ามาเป็นหัวหน้าแทนเรามั้ย
จะได้รู้ว่ายืนอยู่จุดนี้มันกดดันมากแค่ไหน
แล้วเวลาแบ่งงานกันทำ มันก็รับไปทำเองคนเดียว ทั้งงานที่จะนำเสนอ เล่ม เสื้อ
เพื่อนคนอื่นก็เออออตาม เพราะเสียงส่วนมาก งานทุกชิ้นเราทั้งกลุ่มขะเห็นวันพรีเซนต์พน้อมกันทั้งกลุ่ม
เผางาน ไม่มีเวลาแก้ อาจารย์ด่างานแบบเละเทะมาก สไลค์มหาลัยอะ มีรูปลูกโป่งลอยเต็มสไลค์เลย
นี่งานมหาล้ยนะ เวลานัดถ่ายรูปทีม ก็มาสาย เลทไป 2-3 ชั่วโมง คนอื่นต้องรอค่ะ
วันพรีเซนค์งานเราพรีเซนต์เป็นกลุ่มสุดท้ายเพื่อนคนนี้มันมาช้า แบบออกไปยืนรอกันหน้าห้อง อาจารย์ก็มองหน้า
กดดันมาก น้ำตาจะไหล
แล้ววันที่ต้องแตกหักก็มาถึง ซึ่งก็คือวันนี้ เมื่อตอนเที่ยงนี่เอง
คือเรานัดถ่ายรูปกันตอนเที่ยง เพราะมีเรียนต่อ เพื่อนนางนี้เนี่ย ก็มาเรียนตอนเก้าโมง
ซึ่ง 11 โมงนางกลับหอจ้า คือ ?!! ตอนเที่ยงนางกลับมาไม่ทันไง
เรา
ไม่ไหวแล้วหว่ะ เลยด่าไปชุดใหญ่ ว่าถ้าไม่มีความรับผิดชอบ อย่ารับงานไปทำ
งานออกมาแบบเละเทะมาก โดนด่าเยอะมากกกกกก !!!! ถึงขั้นจะตบกันเลยอ่ะ
เรานี่ตัวเล็กแต่ใจใหญ่มาก พร้อมลุยมาก (คือเพื่อนนางนี้นางเป็นตุ้ด ตัวใหญ่ๆ หน้าเถื่อนๆ ประหนึ่งว่าถ้าล้มทับเรา เราก็ตายอ่ะ)
รุ่นพี่ที่อยู่แถวนั้นก็เข้ามาห้าม แล้วด่านางนั้นไปว่า ลองลุกขึ้นมาดิ ! ไรประมาณนี้
สุดท้าย เราก็รับงานนำเสนอกลับมาทำเอง เพราะงานเละมาก ไม่ไหว
ให้ใครดูเค้าก็บอกงานอนุบาลมาก เราไม่ได้บอกว่าเราเก่ง
แต่อย่างน้อยเราก็มีความรับผิดชอบ และขยันพอ
เพื่อนๆ ว่าเราผิดมากป่ะ ที่เป็นหัวหน้าแล้วแค่บรีฟงาน แต่เรื่องกลับใหญ่โตถึงขนาดนี้
เคยทำงานกลุ่มในมหาลัยไหม ?
เทอมนี้เป็นเทอมที่ทำงานกลุ่มเยอะมาก เราก็ไม่ได้เป็นคนหัวดีอะไร
แค่อาศัยขยัน ส่งงานตรงเวลา ไม่ขาดเรียน และพยายามทำงานให้เต็มที่
จนมาเทอมนี้ มีวิชานึง ที่ทำงานกลุ่ม ต้องทำงานกับเพื่อนในสาขาที่เราไม่รู้จัก
สาขาเรานั้น ถือว่าเป็นแหล่งรวมตัวปัญหาของมอเลยแหล่ะ วิชานี้ค่อนข้างเครียดพอสมควร
เพราะเป็นวิชาที่ยาก อาจารย์โหด และ F มากที่สุดของสาขา
เราต้องไปอยู่กับกลุ่มที่เป็นคนหมู่มาก ด้วย เราเป็นส่วนเล็กๆ แต่บังเอิญได้เป็นหัวหน้ากลุ่ม
เพราะคะแนนและความรู้มากจะวิชาก่อนๆ เพราะเวลาเรามีอะไรไม่เข้าใจเราจะถามรุ่นพี่
เราเป็นคนที่สนิทกับรุ่นพี่ในสาขาเยอะมาก เวลาพี่เค้าทำงานกัน เราว่างๆ ก็จะไปนั่งอยู่ด้วยเสมอ
เลยพอรู้ว่าการทำงานแบบนี้ ต้องทำอะไรยังไง เพื่อนเลยให้เรามาเป็นหัวหน้า
วิชานี้ อาจารย์บอกว่า หัวหน้าต้องคอยสแกนงานทุกอย่าง มีอำนาจการตัดสินใจทุกอย่าง
กระจายงาน พรีเซนต์งาน และเวลาโดนอาจารย์คอมเม้นมาคือ หัวหน้าโดนด่าคนเดียว
ปัญหามันเกิดขึ้นตรงที่ว่า เพื่อนในกลุ่มคนนึง ที่ค่อนข้างไม่ลงรอยกับเรา
คือเราจะมีไลน์ไว้คุยงาน เวลาเราถามงานไป ไม่มีใครตอบเลยจ้า
อ่านกันแล้วไม่ตอบ ด้วยความเป็นหัวหน้า เวลางานมันกระชั้นชิดมากๆ ต้องตัดสินใจคนเดียว
เราก็ตัดสินใจไป เพื่อนคนนั้น มาบอกเราว่า เราเผด็จการ ไม่ฟังเพื่อน เวลาเพื่อนเสนองานก็ชอบเบรคเพื่อน
คือ !!! เราไม่ได้ตั้งใจเบรคเพื่อน แต่การทำงานมันต้องเป็นมืออาชีพ เสนอความเห็นมา พอโดนวิจารณ์ก็ต้องรับให้ได้ดิ
งานมันดีเราก็เห็นด้วย งานมันห่วยก็ต้องช่วยกันแก้ เพราะคนโดนด่าคือเรา เราเคยถามว่ามาเป็นหัวหน้าแทนเรามั้ย
จะได้รู้ว่ายืนอยู่จุดนี้มันกดดันมากแค่ไหน
แล้วเวลาแบ่งงานกันทำ มันก็รับไปทำเองคนเดียว ทั้งงานที่จะนำเสนอ เล่ม เสื้อ
เพื่อนคนอื่นก็เออออตาม เพราะเสียงส่วนมาก งานทุกชิ้นเราทั้งกลุ่มขะเห็นวันพรีเซนต์พน้อมกันทั้งกลุ่ม
เผางาน ไม่มีเวลาแก้ อาจารย์ด่างานแบบเละเทะมาก สไลค์มหาลัยอะ มีรูปลูกโป่งลอยเต็มสไลค์เลย
นี่งานมหาล้ยนะ เวลานัดถ่ายรูปทีม ก็มาสาย เลทไป 2-3 ชั่วโมง คนอื่นต้องรอค่ะ
วันพรีเซนค์งานเราพรีเซนต์เป็นกลุ่มสุดท้ายเพื่อนคนนี้มันมาช้า แบบออกไปยืนรอกันหน้าห้อง อาจารย์ก็มองหน้า
กดดันมาก น้ำตาจะไหล
แล้ววันที่ต้องแตกหักก็มาถึง ซึ่งก็คือวันนี้ เมื่อตอนเที่ยงนี่เอง
คือเรานัดถ่ายรูปกันตอนเที่ยง เพราะมีเรียนต่อ เพื่อนนางนี้เนี่ย ก็มาเรียนตอนเก้าโมง
ซึ่ง 11 โมงนางกลับหอจ้า คือ ?!! ตอนเที่ยงนางกลับมาไม่ทันไง
เรา
งานออกมาแบบเละเทะมาก โดนด่าเยอะมากกกกกก !!!! ถึงขั้นจะตบกันเลยอ่ะ
เรานี่ตัวเล็กแต่ใจใหญ่มาก พร้อมลุยมาก (คือเพื่อนนางนี้นางเป็นตุ้ด ตัวใหญ่ๆ หน้าเถื่อนๆ ประหนึ่งว่าถ้าล้มทับเรา เราก็ตายอ่ะ)
รุ่นพี่ที่อยู่แถวนั้นก็เข้ามาห้าม แล้วด่านางนั้นไปว่า ลองลุกขึ้นมาดิ ! ไรประมาณนี้
สุดท้าย เราก็รับงานนำเสนอกลับมาทำเอง เพราะงานเละมาก ไม่ไหว
ให้ใครดูเค้าก็บอกงานอนุบาลมาก เราไม่ได้บอกว่าเราเก่ง
แต่อย่างน้อยเราก็มีความรับผิดชอบ และขยันพอ
เพื่อนๆ ว่าเราผิดมากป่ะ ที่เป็นหัวหน้าแล้วแค่บรีฟงาน แต่เรื่องกลับใหญ่โตถึงขนาดนี้