ผมว่าจะเขียนนานละ แต่ลืมตลอดไม่ได้เขียนสักที นั่งเบื่อๆบนรถเมขอเขียนหน่อยละกัน
ขอออกตัวก่อนนะครับ เกรด 1.94 นั่นเมื่อตอนมัธยมนะครับ ตอนนี้ผมทำงานแล้ว
อันดับแรก ขอทำความเข้าใจก่อนว่า eSport คืออะไรนะครับเพื่อบางท่านยังไม่ทราบ
E-Sports ย่อมาจากคำว่า ( Electronic Sports) ซึ่ง E-Sports ก็ต้องใช้ แผนการเล่น รวมถึงทักษะและการฝึกซ้อมอย่างทุ่มเท่ของนักกีฬา ไม่ต่างจากนักกีฬาทั่วไป
ผมเป็นเด็กบ้านนอกคนนึง ที่เกิดจังหวัดนึงที่ภาคอีสาน
เรียนก็ไม่ได้เก่ง ทำอะไรก็ไม่เก่ง ไม่มีอะไรดี เล่นเกมอย่างเดียว
นั่งดูแข่งเกม Moba แทบทุกเกม อารมณ์เหมือนดูแข่งบอลเลย
ถ้าสมัยนั้นมีตอบคำถามแฟนพันธุ์แท้ eSport ผมว่าผมแข่งหวะ ยึดพี่ๆหลายคนเป็นไอดอล
ในหัวตอนนั้นคิดแค่ต้องมาเรียนใน กทม ให้ได้เนื่องจากคิดว่า
ที่นี่เป็นจุดศูนย์กลางหลายๆอย่าง โอกาศในการทำสิ่งต่างๆน่าจะเยอะ ซึ่งนั่นผมคิดถูก
หลังจากนั้นผมได้ทำตามความฝันตามพวกพี่ๆที่เป็นไอดอล
ผมได้นักกีฬา eSport ด๋อยๆคนนึงที่สังกัดอยู่ Neolution eSport เกม The King Of Fithers ค่าย True Digital Plus ซึ่งแรกๆทีมแตกเป็นว่าเล่น เนื่องจากการทำทีมต้องอาศัยทีมเวิร์คอย่างมาก
กระทั่งพวกเราผ่านมันมาได้จนเกิดมิตรภาพ พวกเราแข่งได้รองแชมป์มากันตลอด
จนมาถึงรายการนึงชื่อ MOL Let's Play
งานใหญ่คนเยอะมาก พวกเราแข่งเวทีใหญ่พวกเราได้แชมป์ คนใน Hall เป็นพันๆคนกำลังมองมาที่เรา
นั่นคือ ประสบการณ์ของเด็กด๋อยๆคนนึงไอ้โง่ที่จบเกรด 1.94 ที่ยิ่งใหญ่ ที่หาซื้อไม่ได้จริงๆ
คุณลองนึกภาพ เด็กคนนึงที่ไม่มีตัวตนกลับมีคนนับพับมองมาที่คุณ ปรบมือให้คุณสิ
มันเป็นอะไรที่สุดติ่งมากจริงๆ
หลังจากนั้นสักพัก ผมก็ได้รับการชักชวนจากพี่ผู้จัดการของนีโอ
ให้ลองแข่งเกม Strife ของค่าย Asiasoft ซึ่งนี่เป็นโอกาศครั้งใหญ่
และเป็นจุดหักเหทำให้ผมรู้ว่า Asiasoft มีดีมากกว่า เกมเต้น และเกม MMO ที่เป็นตำนาน
ผมสังกัดค่ายนีโอที่แข่งเกม Strife ทางบริษัทนัดไปถ่ายรูปโปสเตอร์
ผมได้เจอแชมป์ฟีฟ่าออนไลน์ แชมป์เกมต่างๆ ได้เตะบอลด้วยกันเว้ยเห้ยสุดยอดด
รายได้บางส่วนมาจากการแข่งเกม Strife ส่วนนึง ทีสำคัญผมได้รู้จักเพื่อน สิงคโป มาเล ฟิลิปปิน
หลังจากนั้นบริษัทได้เปิดตัวเกม Heroes Of The Storm ผมก็ได้ย้ายมาแข่งเกมนี้
ซึ่งมันคือเกมที่สุดยอด รวมตำนานของตัวละครค่าย Blizzard เอาไว้ นับได้ว่าเป็นเกมที่สนุกทีเดียว
ผมได้แข่งเวทีใหญ่ ได้ออก Live Steam ได้เจอเพื่อนๆเพิ่มมากขึ้น
และผมได้เจอตำนานที่ผมชื่นชอบมาโดยตลอดคือพี่ไตร TnK อดีตกัปตันทีม MiTH Trust
สำคัญกว่านั้นพวกเราได้อยู่ทีมด้วยกันนั่นมันสุดยอดดดดดด
มันอาจจะเป็นเวลาที่สั้นโครต เนื่องจากผมจำเป็นที่ต้องทำงาน ทำให้แข่งเกมต่อไม่ได้
มันก็น่าเสียดายนะ แน่นอนมิตรภาพไม่ได้จบลงเพียงแค่คุณเลิกเล่น
ถ้าคุณเล่นเกมให้เป็น สังคมเกมจะหล่อหลอมให้คุณโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่มีความรับผิดชอบ
การเล่นเกมก็เหมือนการทำงาน คุณทำงานพลาดคุณโดนด่า
ความกดดันที่ต้องแบกรับ แต่อย่าลืมคุณทำงานเป็นทีม ช่วยหาทางแก้ไขคุณจะผ่านมันไปได้
การหาทีมใหม่ที่ดีกว่าไม่ทำให้คุณได้แชมป์ สุดท้ายมาตายรังเดิมกันทั้งนั้น
ผมกล้าพูดว่าผมมีเงินเรียนจบบางส่วนมาจากเกม
ตอนสมัครงานผมก็เล่าว่าเคยแข่งเกมนี้ๆ ทุกครั้ง HR จะตื่นเต้นมากเนื่องจากเป็นเรื่องใหม่
ทุกครั้งที่คุณแข่งงาน Offline คุณก็จะเห็นการทำงานของทีมงานที่เป็นมืออาชีพ
นั่นคืออีกสิ่งที่คุณจะได้รับ
ถ้ามีคนบอกผมว่าคำว่า eSport มันคือการตลาด ผมก็จะบอกเขาว่ามันคือตลาดสร้างคน
นี่เป็นแค่ความประทับใจส่วนนึงของเด็กโง่ๆคนนึงที่อยากเผยแผ่ให้น้องๆเพื่อนๆ
ที่กำลังเริ่มตามความฝันในเส้นทางนี้ ดูผมดิ มามั่วๆยังได้ยืนบนเวทีแบบนั้นเลย
ผมก็เฝ้ามองและถามตัวเองนะว่า ชีวิตบนเส้นทางนี้ของผมมันเพิ่งจบลงหรือเพิ่งเรื่มต้นกันแน่!
ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบ ผมอาจจะเขียนไม่เก่งขออภัยด้วยครับ
ปล.อาจจะมีคนอื่นที่ไปได้ไกลกว่าผมแต่สำหรับ 4 ปีของผมมันสุดยอดแล้วครับ
ปล2.ลงรูปยังไงหรอครับ ._.
กีฬา eSport ทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไป
ขอออกตัวก่อนนะครับ เกรด 1.94 นั่นเมื่อตอนมัธยมนะครับ ตอนนี้ผมทำงานแล้ว
อันดับแรก ขอทำความเข้าใจก่อนว่า eSport คืออะไรนะครับเพื่อบางท่านยังไม่ทราบ
E-Sports ย่อมาจากคำว่า ( Electronic Sports) ซึ่ง E-Sports ก็ต้องใช้ แผนการเล่น รวมถึงทักษะและการฝึกซ้อมอย่างทุ่มเท่ของนักกีฬา ไม่ต่างจากนักกีฬาทั่วไป
ผมเป็นเด็กบ้านนอกคนนึง ที่เกิดจังหวัดนึงที่ภาคอีสาน
เรียนก็ไม่ได้เก่ง ทำอะไรก็ไม่เก่ง ไม่มีอะไรดี เล่นเกมอย่างเดียว
นั่งดูแข่งเกม Moba แทบทุกเกม อารมณ์เหมือนดูแข่งบอลเลย
ถ้าสมัยนั้นมีตอบคำถามแฟนพันธุ์แท้ eSport ผมว่าผมแข่งหวะ ยึดพี่ๆหลายคนเป็นไอดอล
ในหัวตอนนั้นคิดแค่ต้องมาเรียนใน กทม ให้ได้เนื่องจากคิดว่า
ที่นี่เป็นจุดศูนย์กลางหลายๆอย่าง โอกาศในการทำสิ่งต่างๆน่าจะเยอะ ซึ่งนั่นผมคิดถูก
หลังจากนั้นผมได้ทำตามความฝันตามพวกพี่ๆที่เป็นไอดอล
ผมได้นักกีฬา eSport ด๋อยๆคนนึงที่สังกัดอยู่ Neolution eSport เกม The King Of Fithers ค่าย True Digital Plus ซึ่งแรกๆทีมแตกเป็นว่าเล่น เนื่องจากการทำทีมต้องอาศัยทีมเวิร์คอย่างมาก
กระทั่งพวกเราผ่านมันมาได้จนเกิดมิตรภาพ พวกเราแข่งได้รองแชมป์มากันตลอด
จนมาถึงรายการนึงชื่อ MOL Let's Play
งานใหญ่คนเยอะมาก พวกเราแข่งเวทีใหญ่พวกเราได้แชมป์ คนใน Hall เป็นพันๆคนกำลังมองมาที่เรา
นั่นคือ ประสบการณ์ของเด็กด๋อยๆคนนึงไอ้โง่ที่จบเกรด 1.94 ที่ยิ่งใหญ่ ที่หาซื้อไม่ได้จริงๆ
คุณลองนึกภาพ เด็กคนนึงที่ไม่มีตัวตนกลับมีคนนับพับมองมาที่คุณ ปรบมือให้คุณสิ
มันเป็นอะไรที่สุดติ่งมากจริงๆ
หลังจากนั้นสักพัก ผมก็ได้รับการชักชวนจากพี่ผู้จัดการของนีโอ
ให้ลองแข่งเกม Strife ของค่าย Asiasoft ซึ่งนี่เป็นโอกาศครั้งใหญ่
และเป็นจุดหักเหทำให้ผมรู้ว่า Asiasoft มีดีมากกว่า เกมเต้น และเกม MMO ที่เป็นตำนาน
ผมสังกัดค่ายนีโอที่แข่งเกม Strife ทางบริษัทนัดไปถ่ายรูปโปสเตอร์
ผมได้เจอแชมป์ฟีฟ่าออนไลน์ แชมป์เกมต่างๆ ได้เตะบอลด้วยกันเว้ยเห้ยสุดยอดด
รายได้บางส่วนมาจากการแข่งเกม Strife ส่วนนึง ทีสำคัญผมได้รู้จักเพื่อน สิงคโป มาเล ฟิลิปปิน
หลังจากนั้นบริษัทได้เปิดตัวเกม Heroes Of The Storm ผมก็ได้ย้ายมาแข่งเกมนี้
ซึ่งมันคือเกมที่สุดยอด รวมตำนานของตัวละครค่าย Blizzard เอาไว้ นับได้ว่าเป็นเกมที่สนุกทีเดียว
ผมได้แข่งเวทีใหญ่ ได้ออก Live Steam ได้เจอเพื่อนๆเพิ่มมากขึ้น
และผมได้เจอตำนานที่ผมชื่นชอบมาโดยตลอดคือพี่ไตร TnK อดีตกัปตันทีม MiTH Trust
สำคัญกว่านั้นพวกเราได้อยู่ทีมด้วยกันนั่นมันสุดยอดดดดดด
มันอาจจะเป็นเวลาที่สั้นโครต เนื่องจากผมจำเป็นที่ต้องทำงาน ทำให้แข่งเกมต่อไม่ได้
มันก็น่าเสียดายนะ แน่นอนมิตรภาพไม่ได้จบลงเพียงแค่คุณเลิกเล่น
ถ้าคุณเล่นเกมให้เป็น สังคมเกมจะหล่อหลอมให้คุณโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่มีความรับผิดชอบ
การเล่นเกมก็เหมือนการทำงาน คุณทำงานพลาดคุณโดนด่า
ความกดดันที่ต้องแบกรับ แต่อย่าลืมคุณทำงานเป็นทีม ช่วยหาทางแก้ไขคุณจะผ่านมันไปได้
การหาทีมใหม่ที่ดีกว่าไม่ทำให้คุณได้แชมป์ สุดท้ายมาตายรังเดิมกันทั้งนั้น
ผมกล้าพูดว่าผมมีเงินเรียนจบบางส่วนมาจากเกม
ตอนสมัครงานผมก็เล่าว่าเคยแข่งเกมนี้ๆ ทุกครั้ง HR จะตื่นเต้นมากเนื่องจากเป็นเรื่องใหม่
ทุกครั้งที่คุณแข่งงาน Offline คุณก็จะเห็นการทำงานของทีมงานที่เป็นมืออาชีพ
นั่นคืออีกสิ่งที่คุณจะได้รับ
ถ้ามีคนบอกผมว่าคำว่า eSport มันคือการตลาด ผมก็จะบอกเขาว่ามันคือตลาดสร้างคน
นี่เป็นแค่ความประทับใจส่วนนึงของเด็กโง่ๆคนนึงที่อยากเผยแผ่ให้น้องๆเพื่อนๆ
ที่กำลังเริ่มตามความฝันในเส้นทางนี้ ดูผมดิ มามั่วๆยังได้ยืนบนเวทีแบบนั้นเลย
ผมก็เฝ้ามองและถามตัวเองนะว่า ชีวิตบนเส้นทางนี้ของผมมันเพิ่งจบลงหรือเพิ่งเรื่มต้นกันแน่!
ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบ ผมอาจจะเขียนไม่เก่งขออภัยด้วยครับ
ปล.อาจจะมีคนอื่นที่ไปได้ไกลกว่าผมแต่สำหรับ 4 ปีของผมมันสุดยอดแล้วครับ
ปล2.ลงรูปยังไงหรอครับ ._.