เราอยู่คอนโดคนเดียวตั้งแต่ม.ปลาย  ด้วยความที่คอนโดมันไม่ใหญ่มากเราทำความสะอาดทุกวัน ห้องน้ำนี่ขัดเกือบทุกวัน พื้นถูทุกวัน เป็นพวกจิตตกกับฝุ่นมาก  อย่างห้องน้ำถ้ามีคราบดำนี่เราอาบไม่ลงเลย มีหยากไย่ยิ่งแล้วไปกันใหญ่ ตะไคร่น้ำเห็นแช้วจะอ้วกเลย ไม่ไหวจริงๆ

ต้นปีที่ผ่านมาเราย้ายกลับมาอยู่บ้านที่ภาคใต้ ด้วยความที่ ภาคใต้อากาศชื้นฝนตกตลอด มันมีตะไคร่น้ำขึ้นเยอะ เราบ่นทุกวัน เลยจ้างแม่บ้านมะทำความสะอาดขัดถู แม่เราก็ชอบบ่นว่าเกินไปนึเปล่า สิ้นเปลืองอะไรงี้ คือเราเห็นแล้วจะอ้วกจริงๆนะ คราบดำๆตะไคร่ย้ำเนี่ย ยังไม่รวมพวกจิ้งจก ไส้เดือน บ้านเรามีครบหมด งงเหมือนกันว่าตินเด็กนี่ไม่รู้สึกอะไรนะ พอโตมาทำไมรู้สึกขยะแขยงบอกไม่ถูก เห้อจิตตกมาก  อย่างจานชามเราต้องอบฆ่าเชื้อด้วย โดนบ่นประจำว่าทำเกินไป แต่เรารู้สึกว่ามันสนิทใจกว่าอะ