ความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไรกัน
เป็นพวกคุณจะทำยังงัยคะ
เรื่องของเรามันมีอยู่ว่า....เรากับแฟนคบกันได้ประมาณห้าเดือนค่ะ เราก็มารู้ว่าแฟนมีกิ๊กเป็นเพื่อนที่ทำงาน จากคนที่ไม่ขี้สงสัย ขี้ระแวงก็เป็นแบบนั้นทุกอย่าง...ตอนนั้นเราโง่มากที่ไม่ยอมเลิกกับแฟน เราคุยกับแฟน แฟนเลือกที่จะคบเรา ส่วนผญคนนั้นที่เป็นกิ๊ก คือนางมีแฟนอยู่แล้วด้วยค่ะ ตอนนั้นนางดีค่ะ นางเลือกออกจากงานแล้วไปอยู่กับแฟนนาง เรื่องราวเหมือนจบง่ายๆ แต่จิตใจเราไม่สามารถกลับเป็นเหมือนเดิมได้เลย มีแต่หวาดระแวง...จนกลายเป็นคนใจแคบ แฟนไปไหนก็ไม่ให้ไป..แต่ด้วยอะไรก็ไม่รู้ เราก็ย้ายไปอยู่กับแฟนหลังจากเกิดเรื่องไม่นาน....
อยู่กันไปเรื่อยๆ จนไม่คิดว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น..แต่!!!!!!!!เรื่องช็อคโลกก็กำเนิดขึ้นมาอีกหลังจากผ่านเหตถการณ์นั้นมาได้เพียงครึ่งปี....อยู่ๆแฟนบอกเลิกบอกว่าทำนาง(คนเดิม)ท้อง....งงสิคะ ท้องได้งัยฟร่ะ มั่นใจเหรอ นางอยู่กินกับแฟนนางนะคะ...แฟนบอกนางกลับมาหาทุกเดือน และก็ฟีทเจอริ่งกันน่ะแหละ!!!!!!!!ช็อค ทำใจไม่ได้ ไม่เชื่อ ไม่ยอมเลิกจ้า...ยื้อ รั้ง ฉุด จนแฟนสงสาร ใจอ่อน ไม่เลิก แต่ขอแวะเวียนไปหาทางนางบ้าง....(นางยังไม่ได้เลิกกับแฟนนนางนะจ๊ะ..เอาซี่)
ที่นี่ก็กลายเป็นว่า คบซ้อน เปิดเผย ผัดกันจ้า อยู่กับเราบาง กับนางบ้าง ไปๆมาๆ สักเดือนสองเดือน นางให้แฟนเราเลือก ถ้าแฟนเราเลือกนาง นางจะยอมเลิกกับแฟนนาง...เอาซี่ มีข้อต่อรองแบบเรายังอึ้ง....แฟนไม่เลือก แต่นางก็เลือกเลิกกับแฟนนางค่ะ
ชีวิตดำเนินแบบนี้ไปเป็นปีๆนะคะ...เจ็บมาก ทรมานมาก และก็งงมากกับชีวิต...เหมือนนางเอกที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่...อยู่เฉยๆ ทำตัวนิ่งๆก็โดนนางด่าตลอด..ด่าแรงมาก แต่ที่โดนด่าและรับไม่ได้เลยคือ"หน้าด้าน" งงมาก...คิดอยู่ตลอดเวลาตรูผิดอะไรว้า...
มาถึงบางอ้อ ก็ตอนแอบไปอ่านข้อความที่แฟนส่งให้นาง แบบฉันดูเป็นนางเอกขี้โรค และนางร้ายขี้อิจฉา อิจฉานาง อยากได้อยากเป็นแบบนาง..เอิ่มมมม...ก็คือแฟนพูดเอาใจนางน่ะแร่ะ ใส่ความเราโง้นงี้ จนนางเกลียดเราแรงๆ...เราก็เกลียดนาง แต่ไม่แสดงออกเท่านั้นเอง...
เราสามคนใช้ชีวิตไปๆมาๆแบบนี้ด้วยความเหน็ดเหนื่อย เรายอมรับเลยว่าแฟนเราหลงนางมาก นางทำอะไร พูดอะไรคือดีงาม ถูกต้อง น่ารัก น่าฟัด น่าบลาๆๆ อยู่กับเราเหมือนคยละอารมณ์...ถ้าแต่งเป็นผัวเมียแล้วก็อารมณ์อยู่กับเมียหลวงแก่ๆ หมดอารมณ์ นางก็เมียน้อยสาวๆเอ๊าะ งี้ แต่จริงๆนางแก่กว่าแต่หน้าตาดี ส่วนเราก็ไม่สวยเลย...55555
เรื่องราวผ่านมาเกือบปี จนเราก็คิดว่าคงอยู่แบบนี้ไปตลอดแน่ๆ ใจนึงบอกให้เลิก อีกใจก็ไม่ยอม...ไม่รู้ทำไม...จนอีกฝ่าย คือนางคงทนไม่ไหวให้แฟนเราเลือกอีกครั้ง แต่แฟนก็ไม่เลือก นางเลือกไปเอง....พระเจ้า....ยังกับอะไรมาโปรด นับเป็บข่าวดีสุดๆในรอบปีเลย...นางยอมไป และไปได้ไม่นานนางก็มีแฟนใหม่พร้อมพามาอยู่ด้วย พ่อแม่รับรู้เสร็จสรรพ แฟนเราเสียใจนะ อาการออก...แต่ไม่มาก แรกๆไม่ยอมเลิกด้วย ไปอ้อนวอนนาง ทำจะเป็นจะตาย หมดอาลัยตายอยาก จนนางโทรมาต่อว่าเราว่าหน้าด้าน(อีกแล้ว)...เขาไม่อยากอยู่ด้วยก็ยังจะรั้งเขาไว้.. ..เลยได้แต่โต้กลับไปว่า ไม่เห็นเขาจะเป็นจะตายอย่างที่เธอบอกเลย ก็แค่เศร้านิดๆหน่อยๆ นางเลยปรี๊ดแตก โทรมาวีนแฟนเราว่าสตอ...บลาๆเยอะแยะตาแป๊ะ....ที่นี่เราก็กะว่าหลังจากนี้ชีวิตคงสุขขึ้นอีกหน่อย....แม้จะยังเจ็บอยู่บ้าง....แฟนก็ทำตัวดีขึ้นเยอะ...เลิกงานกลับๆๆๆตลอดจนผ่านมาจะได้ปีแล้ว.....
แต่!!!!!!!!ความลับก็ยังคงไม่เป็นความลับ...วัวเคยค้า ม้าเคยขี่..เป็นแบบนั้นแร่ะ
เมื่อเราไปเจอเฟสปลอมของทั้งคู่...ทั้งรูปทั้งบทสนทนา ดูแล้วมันไม่ได้เลิกกันจริงนี้หว่า
นางโพสรูปตัวเองตลอดเวลาพร้อยบรรยายใต้ภาพว่าทำอะไรแล้วแท็กเฟสปลอมแฟนเรา...คุยกัน ตัดพ้อต่อว่า ง้องอนกัน พูดปลอบกัน ให้กำลังใจและบอกรัก พร้อมรูปถ่ายแนบชิดบนเตียงสมัยกิ๊กกัน...และสำคัญคือวันที่ปจบ. อัพเดทกันทุกวันทุกอาทิตย์... คือบอกตรงๆว่าไม่ช็อค ไม่ตกใจ ไม่เศร้า อารมณ์ไหนอธิบายไม่ถูก...รึเราจะชาชินไปแล้ว....เรามานึกถึงแฟนของนาง อยู่กินกันทุกวัน จะรู้บ้างไหม....น่าสงสารเนอะ....แต่มานึกถึงตัวเอง...เรามาถึงจุดนี้ได้ยังงัย จุดที่เจออะไรแบบนี้แล้วรู้สึกเหมือนทำใจได้อ่ะ....จุดที่ยังงัยก็คงไม่เลิกกับผู้ชายคนนี้. ....จุดที่ทำร้ายตัวเอง. ....สักวันเราคงเดินออกมาได้แร่ะ......
ทนได้งัย แฟนมีกิ๊ก
เป็นพวกคุณจะทำยังงัยคะ
เรื่องของเรามันมีอยู่ว่า....เรากับแฟนคบกันได้ประมาณห้าเดือนค่ะ เราก็มารู้ว่าแฟนมีกิ๊กเป็นเพื่อนที่ทำงาน จากคนที่ไม่ขี้สงสัย ขี้ระแวงก็เป็นแบบนั้นทุกอย่าง...ตอนนั้นเราโง่มากที่ไม่ยอมเลิกกับแฟน เราคุยกับแฟน แฟนเลือกที่จะคบเรา ส่วนผญคนนั้นที่เป็นกิ๊ก คือนางมีแฟนอยู่แล้วด้วยค่ะ ตอนนั้นนางดีค่ะ นางเลือกออกจากงานแล้วไปอยู่กับแฟนนาง เรื่องราวเหมือนจบง่ายๆ แต่จิตใจเราไม่สามารถกลับเป็นเหมือนเดิมได้เลย มีแต่หวาดระแวง...จนกลายเป็นคนใจแคบ แฟนไปไหนก็ไม่ให้ไป..แต่ด้วยอะไรก็ไม่รู้ เราก็ย้ายไปอยู่กับแฟนหลังจากเกิดเรื่องไม่นาน....
อยู่กันไปเรื่อยๆ จนไม่คิดว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น..แต่!!!!!!!!เรื่องช็อคโลกก็กำเนิดขึ้นมาอีกหลังจากผ่านเหตถการณ์นั้นมาได้เพียงครึ่งปี....อยู่ๆแฟนบอกเลิกบอกว่าทำนาง(คนเดิม)ท้อง....งงสิคะ ท้องได้งัยฟร่ะ มั่นใจเหรอ นางอยู่กินกับแฟนนางนะคะ...แฟนบอกนางกลับมาหาทุกเดือน และก็ฟีทเจอริ่งกันน่ะแหละ!!!!!!!!ช็อค ทำใจไม่ได้ ไม่เชื่อ ไม่ยอมเลิกจ้า...ยื้อ รั้ง ฉุด จนแฟนสงสาร ใจอ่อน ไม่เลิก แต่ขอแวะเวียนไปหาทางนางบ้าง....(นางยังไม่ได้เลิกกับแฟนนนางนะจ๊ะ..เอาซี่)
ที่นี่ก็กลายเป็นว่า คบซ้อน เปิดเผย ผัดกันจ้า อยู่กับเราบาง กับนางบ้าง ไปๆมาๆ สักเดือนสองเดือน นางให้แฟนเราเลือก ถ้าแฟนเราเลือกนาง นางจะยอมเลิกกับแฟนนาง...เอาซี่ มีข้อต่อรองแบบเรายังอึ้ง....แฟนไม่เลือก แต่นางก็เลือกเลิกกับแฟนนางค่ะ
ชีวิตดำเนินแบบนี้ไปเป็นปีๆนะคะ...เจ็บมาก ทรมานมาก และก็งงมากกับชีวิต...เหมือนนางเอกที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่...อยู่เฉยๆ ทำตัวนิ่งๆก็โดนนางด่าตลอด..ด่าแรงมาก แต่ที่โดนด่าและรับไม่ได้เลยคือ"หน้าด้าน" งงมาก...คิดอยู่ตลอดเวลาตรูผิดอะไรว้า...
มาถึงบางอ้อ ก็ตอนแอบไปอ่านข้อความที่แฟนส่งให้นาง แบบฉันดูเป็นนางเอกขี้โรค และนางร้ายขี้อิจฉา อิจฉานาง อยากได้อยากเป็นแบบนาง..เอิ่มมมม...ก็คือแฟนพูดเอาใจนางน่ะแร่ะ ใส่ความเราโง้นงี้ จนนางเกลียดเราแรงๆ...เราก็เกลียดนาง แต่ไม่แสดงออกเท่านั้นเอง...
เราสามคนใช้ชีวิตไปๆมาๆแบบนี้ด้วยความเหน็ดเหนื่อย เรายอมรับเลยว่าแฟนเราหลงนางมาก นางทำอะไร พูดอะไรคือดีงาม ถูกต้อง น่ารัก น่าฟัด น่าบลาๆๆ อยู่กับเราเหมือนคยละอารมณ์...ถ้าแต่งเป็นผัวเมียแล้วก็อารมณ์อยู่กับเมียหลวงแก่ๆ หมดอารมณ์ นางก็เมียน้อยสาวๆเอ๊าะ งี้ แต่จริงๆนางแก่กว่าแต่หน้าตาดี ส่วนเราก็ไม่สวยเลย...55555
เรื่องราวผ่านมาเกือบปี จนเราก็คิดว่าคงอยู่แบบนี้ไปตลอดแน่ๆ ใจนึงบอกให้เลิก อีกใจก็ไม่ยอม...ไม่รู้ทำไม...จนอีกฝ่าย คือนางคงทนไม่ไหวให้แฟนเราเลือกอีกครั้ง แต่แฟนก็ไม่เลือก นางเลือกไปเอง....พระเจ้า....ยังกับอะไรมาโปรด นับเป็บข่าวดีสุดๆในรอบปีเลย...นางยอมไป และไปได้ไม่นานนางก็มีแฟนใหม่พร้อมพามาอยู่ด้วย พ่อแม่รับรู้เสร็จสรรพ แฟนเราเสียใจนะ อาการออก...แต่ไม่มาก แรกๆไม่ยอมเลิกด้วย ไปอ้อนวอนนาง ทำจะเป็นจะตาย หมดอาลัยตายอยาก จนนางโทรมาต่อว่าเราว่าหน้าด้าน(อีกแล้ว)...เขาไม่อยากอยู่ด้วยก็ยังจะรั้งเขาไว้.. ..เลยได้แต่โต้กลับไปว่า ไม่เห็นเขาจะเป็นจะตายอย่างที่เธอบอกเลย ก็แค่เศร้านิดๆหน่อยๆ นางเลยปรี๊ดแตก โทรมาวีนแฟนเราว่าสตอ...บลาๆเยอะแยะตาแป๊ะ....ที่นี่เราก็กะว่าหลังจากนี้ชีวิตคงสุขขึ้นอีกหน่อย....แม้จะยังเจ็บอยู่บ้าง....แฟนก็ทำตัวดีขึ้นเยอะ...เลิกงานกลับๆๆๆตลอดจนผ่านมาจะได้ปีแล้ว.....
แต่!!!!!!!!ความลับก็ยังคงไม่เป็นความลับ...วัวเคยค้า ม้าเคยขี่..เป็นแบบนั้นแร่ะ
เมื่อเราไปเจอเฟสปลอมของทั้งคู่...ทั้งรูปทั้งบทสนทนา ดูแล้วมันไม่ได้เลิกกันจริงนี้หว่า
นางโพสรูปตัวเองตลอดเวลาพร้อยบรรยายใต้ภาพว่าทำอะไรแล้วแท็กเฟสปลอมแฟนเรา...คุยกัน ตัดพ้อต่อว่า ง้องอนกัน พูดปลอบกัน ให้กำลังใจและบอกรัก พร้อมรูปถ่ายแนบชิดบนเตียงสมัยกิ๊กกัน...และสำคัญคือวันที่ปจบ. อัพเดทกันทุกวันทุกอาทิตย์... คือบอกตรงๆว่าไม่ช็อค ไม่ตกใจ ไม่เศร้า อารมณ์ไหนอธิบายไม่ถูก...รึเราจะชาชินไปแล้ว....เรามานึกถึงแฟนของนาง อยู่กินกันทุกวัน จะรู้บ้างไหม....น่าสงสารเนอะ....แต่มานึกถึงตัวเอง...เรามาถึงจุดนี้ได้ยังงัย จุดที่เจออะไรแบบนี้แล้วรู้สึกเหมือนทำใจได้อ่ะ....จุดที่ยังงัยก็คงไม่เลิกกับผู้ชายคนนี้. ....จุดที่ทำร้ายตัวเอง. ....สักวันเราคงเดินออกมาได้แร่ะ......