พอดีเราอาศัยอยู่กับเค้า ต้องแชร์ค่าห้อง ค่าน้ำ ค่าไฟ ด้วยกัน
แล้วเรทมิเตอร์ค่าน้ำ-ไฟ ตามพอพัก มันแพงกว่าอยู่บ้าน
เค้าใช้เครื่องใช้ไฟฟ้าทุกอย่างสิ้นเปลืองมากๆ
ไม่ว่าจะคอมพิวเตอร์PC , แอร์ , พัดลม
เค้าชอบเปิดทิ้งไว้ กลับมาถึงห้องก็เปิดทุกอย่างทิ้งไว้เลย
แล้วนอนพัก จนเผลอหลับ 2-3 ชม. คือแบบสิ้นเปลืองมาก
อย่างแอร์ ไปข้างนอกกลับมาห้องร้อน แทนที่จะรีบอาบน้ำ
เค้ากลับเปิดแอร์ เปิดพัดลมอัดตัวเอง ถอดเสื้ออีกด้วย

แล้วเรื่องน้ำ เค้าไม่ค่อยอาบน้ำหรอกคะ
แต่เวลาเค้าปลดทุกข์ เค้าจะชอบเอาที่ฉีดก้นมาฉีดใส่ชักโครกตลอด
เราก็ถามเค้าว่า จะฉีดน้ำทำไม กลัวปลดทุกข์เสียงดังหรอ ?
เค้าบอก เปล่า! เค้าชินมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว
เวลาปลดทุกข์จะชอบเอาที่ฉีดก้นมาไว้ตรงกลางหว่างขา
แล้วฉีดน้ำลงไปในชักโครก พร้อมปลดทุกข์ตลอด
คือแบบ!@#$%^&* สิ้นเปลืองมากๆ อะ

ส่วนเราที่อยู่กับเค้ามีแค่เปิดพัดลมเบอร์1 คะ
พอดีพัดลมยี่ห้อที่ใช้ หน้ามันใหญ่ เปิดแค่เบอร์1 +ฝนตกก็หนาวแล้วคะ
แล้วก็มีโน๊ตบุ๊ค จะใช้จนกว่าแบตจะเตือนว่ามันจะหมดคะ
แล้วค่อยชาร์ต ไม่ได้ชาร์ตแช่ไว้ตลอด เพราะรู้สึกว่ามันเปลือง(เดาเอาอะ5555)
แล้วก็ชาร์ตโทรศัพท์มือถือคะ เรามีแค่นี้จริงๆ

เราก็คิดนะ ทำไงให้เค้ารู้จักคุณค่าของเงินบ้าง
เราคิดออกแค่ว่า ต้องรอให้เค้าเรียนจบมีงานทำ หาเงินใช้เองอะมั้ง
ถึงจะรู้ว่าเงินมันหายาก !!

ส่วนเราทำไมถึงประหยัดนักหนา เปิดแค่นี้เอง ทำบ่น
คือที่บ้านเราให้เงินมาเป็นก้อนทุกๆ เดือน
คือค่าขนมรายเดือนอะคะ แล้วมาใช้จ่ายบริหารเอง
ไม่ว่าจะค่าหอ ค่ากิน ค่าหนังสือต่างๆ จะแพงเล่มเป็นพันก็ต้องซื้อเองคะ
อย่างค่ารับน้อง 2500.- เราขอที่บ้านว่ามันเป็นค่ากิจกรรมที่จำเป็นจริงๆ
ทุกคนเข้ามหาลัยมา ต้องผ่านจุดๆ นี้ สรุปที่บ้านเราก็ไม่ให้คะ
เราจึงต้องประหยัดคะ !

*ยาวหน่อยนะคะ ขอบคุณที่อ่านจบ