สวัสดีคือตอนนี้เราคิดว่าเราถูกเพื่อน พี่ ลืมไปแล้วอ่ะ เราจะทำไงกับความรู้สึกเราตอนนี้ดี ทรมานเวลาเล่นเฟซบุ๊ค เพราะเห็นเค้าคุยกันแบบสนิทมากอ่ะ แล้วแบบตลอดปีที่เราอยู่เราทำกิจกรรมทุกอย่างเลยนะ แบบเป็นตัวเด่นตัวทำงานเลยอ่ะ แต่ก็เหมือน เราทำงานไม่ถึงตอนจบงานด้วยมั้ง เพราะเราต้องออกมาก่อน เราเลยไม่ได้มีความหมายกับเพื่อนกับพี่เท่าไหร่ ความห่างไกลกับเวลาแค่สามเดือนมันทำให้เราเหมือนถูกลืมไปเลยอ่ะ แล้วมันทำให้เราคิดนะ ที่ผ่านมาเราเคยทำนั่นทำนี่มา มันไม่มีความหมายเลยหรอ แค่เพราะเราไม่อยู่ถึงตอนจบงี้หรอ และเราจะกลับไปที่นั่นดีไหม เรากลัวมันไม่เหมือนเดิมอ่ะ เราควรจะทำไงดี แต่ตอนนี้ก็เฟลนะ แต่ว่าก็ยังมีเพื่อนกลุ่มเรากับพี่แค่คนสองคนที่ยังคุยกับเราและรอเราอยู่ ขอยอมรับเลยที่เราทำกิจกรรมเราได้สองอย่าง คือ
"เพื่อนเราที่อยู่ข้างเรา และประสบการณ์" มันได้แค่นี้จริงๆนะสำหรับเรา
เราเลยอยากปรึกษาว่า เราจะจัดการกับความรู้สึกเรายังไงดี แล้วเราจะกลับไปที่เดิมดีไหม เพราะตอนนี้รู้สึกเป็นส่วนเกิน ไม่สำคัญอ่ะ
# ขอโทษนะถ้ามันวนไปวนมาเราเขียนตามความรู้สึกอ่ะ
คนถูกลืม
"เพื่อนเราที่อยู่ข้างเรา และประสบการณ์" มันได้แค่นี้จริงๆนะสำหรับเรา
เราเลยอยากปรึกษาว่า เราจะจัดการกับความรู้สึกเรายังไงดี แล้วเราจะกลับไปที่เดิมดีไหม เพราะตอนนี้รู้สึกเป็นส่วนเกิน ไม่สำคัญอ่ะ
# ขอโทษนะถ้ามันวนไปวนมาเราเขียนตามความรู้สึกอ่ะ