คือเราเพิ่งมหาลัยปี1นะ ตอนนี้จะสอบมิดเทอมละ
-ขอเริ่มที่เพื่อมัธยมต้น คือเราอะตอนเข้าไปม.ต้นก็สนิทกับเพื่อนๆแต่ว่าซักพักกลายเป็นเราโดนแบนเพราะทำไรซักอย่างลืม ละก็ใช้ชีวิตแบบเหงาๆไม่มีใคร จนมีเพื่อนกลุ่มหนึ่ง มาชวนเล่นเกม แบบเขียนใส่สมุด เราก็ได้รับการยอมรับนับจากนั้น
ก็แบบชีวิตตอนม.ต้นมันไม่ต้องห่างครอบครัวและไปเรียนแปปเดียว.เดี๋ยวก็กลับเลยชิลๆอยู่คนเดียวอะนะ แต่ก็เหงาแล้วก็หากลุ่มในการทำงานกลุ่มยากด้วย
-ม.ปลาย เพื่อนดีมาก เราอยู่ห้องคิงด้วยแหละละคนน้อย เพื่อนเลยรักกันมาก แต่ก็ต้องมีปัญหาบ้าง ทั้งเคลียร์และปล่อยมันไป แต่ก็รักกันนะ
ตอนนี้มีปัญหาก็กลับไปคุยไลน์ในกลุ่มนี้ เล่าๆระบายๆ มันก็แนะนำนู่นนี่นั่น
-ทีนี้มาเริ่มเรื่องที่มหาลัย เราแอดติดมหาลัยชื่อดังแถวภาคเหนือ คณะในสายวิทย์สุขภาพ เราอะอยู่มัธยมละเป็นคนเฮฮาเฟรนลี่ละแคร์เพื่อนมากๆ เป็นคนตรงไปตรงมา ไม่เคยเฟค และเป็นคนคิดมาก เริ่มด้วยคือแบบ พอแอดติดก็เริ่มหาเพื่อน แบบคุยในไลน์ตอนแรกก็หาผช. ละแบบแมนๆเตะบอล พอผ่านๆไปจนจะเปิดเทอม เราก็ไปชวนพวกผญ.เข้ากลุ่ม ละแบบพอเปิดเทอม แรกๆก็ดี ไปไหนไปกันชวนไปไหนก็ไปละก็ทำความสนิทแซวพูดเล่นนู่นนี่ ภาษาคนตรงไปตรงมาและเฟรนลี่ พอผ่านไประยะนึง เพื่อนมาบอกว่า ลดการทำความสนิทหน่อยนะ แบบแตะนิดหน่อย และคำพูดลดๆความแรงมาบ้าง ละแบบรู้สึกเฟลมาก และพอบอกงี้ใช่มะ เราก็ไม่ทำเหมือนเดิมแทบจะเปลี่ยนจากคนเฟรนลี่ เป็นเงียบแทนเลยเวลาอยู่ในกลุ่มอะ แล้วแบบคนในกลุ่มมันก็สนิทกันเอง แล้วเราก็เหมือนส่วนเกินกลุ่ม แล้วแบบในกลุ่มมันจะมีพี่คนนึงซิ่วมาจากวิศวะมหาลัยชื่อดังแถวลาดกระบัง คนนี้แรกๆก็สนิทดีๆ แต่หลังๆมาเนี่ย แบบไม่กล้าพูดกับเรา เหมือนแบนเราไม่ชอบเรา แล้วเพื่อนในกลุ่มอะนะมันก็สนิทกับคนนี้มากกว่าจนแบบทำเหมือนไม่ชอบเราไปด้วย แล้วมีเหตุการณ์นึงแบบได้ยินเพื่อนพูดว่าเห้ยทำไมไม่พิมพ์ในไลน์อีกกลุ่มนึง แล้วเราแบบเออจะกีดกันเราก็บอกตรงจะได้ออกจากกลุ่ม เราเลยกดออกจากกลุ่มในไลน์เลยวันนั้น แล้วอีพี่คนนั้นก็อัพสเตตัสแรงมาก เหมือนแบนเราอยู่ด้วยละมั้ง จนตอนนั้นไม่ค่อยสนิทกับคนอื่นๆเท่าไรก็แบบตัวคนเดียวแต่ก็คุยๆกับเพื่อนในกลุ่มนั้นบางคนนะเพราะเราสนิทกับบางคนในกลุ่ม จนแบบมีวันนึงเลยเข้าไปปรับความเข้าใจว่าได้ยินเรื่องนั้นเลยออก เขาก็เข้าใจเลยให้กลับเข้ากลุ่ม แต่เราอะกลับเข้ากลุ่มไปก็รู้สึกมันห่างเหินเหมือนเดิม แต่ทีนี้เราไม่ได้กดออกกลุ่มเลย เราเลยค่อยๆถอนตัวออกจากกลุ่ม แบบไปทำความสนิทกับเพื่อนหลายๆคนเอาไว้ แต่ก็ไม่มีเพื่อนสนิท จนตอนนี้ก็ไม่มีเพื่อนสนิทแต่ก็พยายามหานะ แต่มันยังไม่มีเข้ามาอะ บอกเลยรู้สึกเหงา โดดเดี่ยวมาก จนร้องไห้หลายๆครั้ง แล้วพออยู่หอก็เหงา โทรหาคนที่บ้าน ก็คิดถีงบ้ายแล้วก็ร้องไห้ เป็นอยู่ยังงี้หลายวัน ส่วนเพื่อนก็ไปไหนมาไหนไม่ชวนแต่เราก็ยังออกกลุ่มไม่สนิทนะ ค่อยๆถอนตัว เพราะเราคือส่วนเกินกลุ่ม แต่ก็คุยๆกับพี่รหัส พี่จังหวัด เพื่อนจังหวัด และก็เพื่อนเราๆทางไลน์และเฟสไม่ให้เหงา
-อยากถามคนที่เป็นแบบเราอะ ทำยังไง ตอนนี้ที่ม.มันเหงาอะ อยากรู้ต้องทำยังไง หรือก็อยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็มีคนที่เข้ากับเราได้เข้ามาหาเอง?
ปล. นี่คือการเขียนกระทู้ครั้งแรก อาจจะเขียนวนไปวนมานะครับ
อยากถามเพื่อนๆว่า ถ้าโดดเดี่ยวในมหาลัยควรทำยังไง?
-ขอเริ่มที่เพื่อมัธยมต้น คือเราอะตอนเข้าไปม.ต้นก็สนิทกับเพื่อนๆแต่ว่าซักพักกลายเป็นเราโดนแบนเพราะทำไรซักอย่างลืม ละก็ใช้ชีวิตแบบเหงาๆไม่มีใคร จนมีเพื่อนกลุ่มหนึ่ง มาชวนเล่นเกม แบบเขียนใส่สมุด เราก็ได้รับการยอมรับนับจากนั้น
ก็แบบชีวิตตอนม.ต้นมันไม่ต้องห่างครอบครัวและไปเรียนแปปเดียว.เดี๋ยวก็กลับเลยชิลๆอยู่คนเดียวอะนะ แต่ก็เหงาแล้วก็หากลุ่มในการทำงานกลุ่มยากด้วย
-ม.ปลาย เพื่อนดีมาก เราอยู่ห้องคิงด้วยแหละละคนน้อย เพื่อนเลยรักกันมาก แต่ก็ต้องมีปัญหาบ้าง ทั้งเคลียร์และปล่อยมันไป แต่ก็รักกันนะ
ตอนนี้มีปัญหาก็กลับไปคุยไลน์ในกลุ่มนี้ เล่าๆระบายๆ มันก็แนะนำนู่นนี่นั่น
-ทีนี้มาเริ่มเรื่องที่มหาลัย เราแอดติดมหาลัยชื่อดังแถวภาคเหนือ คณะในสายวิทย์สุขภาพ เราอะอยู่มัธยมละเป็นคนเฮฮาเฟรนลี่ละแคร์เพื่อนมากๆ เป็นคนตรงไปตรงมา ไม่เคยเฟค และเป็นคนคิดมาก เริ่มด้วยคือแบบ พอแอดติดก็เริ่มหาเพื่อน แบบคุยในไลน์ตอนแรกก็หาผช. ละแบบแมนๆเตะบอล พอผ่านๆไปจนจะเปิดเทอม เราก็ไปชวนพวกผญ.เข้ากลุ่ม ละแบบพอเปิดเทอม แรกๆก็ดี ไปไหนไปกันชวนไปไหนก็ไปละก็ทำความสนิทแซวพูดเล่นนู่นนี่ ภาษาคนตรงไปตรงมาและเฟรนลี่ พอผ่านไประยะนึง เพื่อนมาบอกว่า ลดการทำความสนิทหน่อยนะ แบบแตะนิดหน่อย และคำพูดลดๆความแรงมาบ้าง ละแบบรู้สึกเฟลมาก และพอบอกงี้ใช่มะ เราก็ไม่ทำเหมือนเดิมแทบจะเปลี่ยนจากคนเฟรนลี่ เป็นเงียบแทนเลยเวลาอยู่ในกลุ่มอะ แล้วแบบคนในกลุ่มมันก็สนิทกันเอง แล้วเราก็เหมือนส่วนเกินกลุ่ม แล้วแบบในกลุ่มมันจะมีพี่คนนึงซิ่วมาจากวิศวะมหาลัยชื่อดังแถวลาดกระบัง คนนี้แรกๆก็สนิทดีๆ แต่หลังๆมาเนี่ย แบบไม่กล้าพูดกับเรา เหมือนแบนเราไม่ชอบเรา แล้วเพื่อนในกลุ่มอะนะมันก็สนิทกับคนนี้มากกว่าจนแบบทำเหมือนไม่ชอบเราไปด้วย แล้วมีเหตุการณ์นึงแบบได้ยินเพื่อนพูดว่าเห้ยทำไมไม่พิมพ์ในไลน์อีกกลุ่มนึง แล้วเราแบบเออจะกีดกันเราก็บอกตรงจะได้ออกจากกลุ่ม เราเลยกดออกจากกลุ่มในไลน์เลยวันนั้น แล้วอีพี่คนนั้นก็อัพสเตตัสแรงมาก เหมือนแบนเราอยู่ด้วยละมั้ง จนตอนนั้นไม่ค่อยสนิทกับคนอื่นๆเท่าไรก็แบบตัวคนเดียวแต่ก็คุยๆกับเพื่อนในกลุ่มนั้นบางคนนะเพราะเราสนิทกับบางคนในกลุ่ม จนแบบมีวันนึงเลยเข้าไปปรับความเข้าใจว่าได้ยินเรื่องนั้นเลยออก เขาก็เข้าใจเลยให้กลับเข้ากลุ่ม แต่เราอะกลับเข้ากลุ่มไปก็รู้สึกมันห่างเหินเหมือนเดิม แต่ทีนี้เราไม่ได้กดออกกลุ่มเลย เราเลยค่อยๆถอนตัวออกจากกลุ่ม แบบไปทำความสนิทกับเพื่อนหลายๆคนเอาไว้ แต่ก็ไม่มีเพื่อนสนิท จนตอนนี้ก็ไม่มีเพื่อนสนิทแต่ก็พยายามหานะ แต่มันยังไม่มีเข้ามาอะ บอกเลยรู้สึกเหงา โดดเดี่ยวมาก จนร้องไห้หลายๆครั้ง แล้วพออยู่หอก็เหงา โทรหาคนที่บ้าน ก็คิดถีงบ้ายแล้วก็ร้องไห้ เป็นอยู่ยังงี้หลายวัน ส่วนเพื่อนก็ไปไหนมาไหนไม่ชวนแต่เราก็ยังออกกลุ่มไม่สนิทนะ ค่อยๆถอนตัว เพราะเราคือส่วนเกินกลุ่ม แต่ก็คุยๆกับพี่รหัส พี่จังหวัด เพื่อนจังหวัด และก็เพื่อนเราๆทางไลน์และเฟสไม่ให้เหงา
-อยากถามคนที่เป็นแบบเราอะ ทำยังไง ตอนนี้ที่ม.มันเหงาอะ อยากรู้ต้องทำยังไง หรือก็อยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็มีคนที่เข้ากับเราได้เข้ามาหาเอง?
ปล. นี่คือการเขียนกระทู้ครั้งแรก อาจจะเขียนวนไปวนมานะครับ