ช่วงนี้มีละครหลากหลายแนวและมักจะมีคำว่าดูเป็นชีวิตจริงดี
แต่เรื่องนี้ก็เป็นทางเลือกหนึ่งที่ดูแหวกออกมา เพราะเป็นเรื่องแบบขนบละครทั่วไป
แต่ก็มีหลาย ๆ อย่างที่ดูแปลกดี

พลอตเรื่องคือ การตามหาฆาตกรของตัวเอก โดยทำให้ตัวเอกเข้ามาในวงการบันเทิง
แล้วเข้ามาเกี่ยวข้องผู้ใกล้ชิดจนทำให้ตัวเองได้รับอันตราย จนต้องหาบอดี้การ์ดมาดูแล

ละครถูกประกอบด้วยละครสองขนบที่มาประกบกันที่มันมีความขัดกันเดินเรื่อง

- ละครประเภทบอดี้การ์ดปกป้อง ก็มักจะเกิดจากตัวเอกสภาพบอบบาง อาจจะกลัวคนปองร้าย
หรือเป็นบุคคลระดับมีชื่อเสียง หรือเป็นระดับเจ้าหญิงเจ้าชาย ตามขนบละครทั่วไป
แต่เรื่องนี้กลับให้มาปกป้องนักแสดงบทบาทแค่นางร้าย ซึ่งก็เป็นไปได้เพราะฐานะดี
ซึ่งตามปกติ ละครก็ฉายความเท่ของบอดีการ์ดปกป้องตัวเอกไปตามเรื่อง เรื่องนี้ก็มาครบไม่มีขาด
แต่เรื่องนี้ ถ้าคนที่ถูกปกป้องชอบหาเรื่องให้ตัวเองก็คงแปลกดี
- ละครประเภทสืบสวนสอบสวน มุกการสืบสวนสอบสวน มักเป็นมุกหนึ่งที่เอาไว้ในนิยายในสมัยนี้ เพื่อให้นิยายมีความน่าติดตาม
พอเป็นละครแนวนี้มักยังมีความน่าสนใจแต่ก็เป็นเรื่องที่ทำกันจนเยอะแล้ว
ตัวเอกของเรื่องแนวนี้ ต้องมีบทบาทมากและพยายามใช้ความสนใจที่สิ่งที่อยากรู้ขับเคลื่อนไปตามสถานการณ์
และมักจะรู้สึกว่าคนรอบตัวไม่เป็นมิตร ไม่ว่าจะผู้ต้องสงสัย อาจจะรวม พระเอกและนางเอกของเรื่องไว้
เรื่องนี้ก็ยังมีความรู้สึกนี้มาเต็ม แต่มันต่างตรงที่ว่าดันมามีตำรวจต้องมาเป็นบอดี้การ์ดแล้วต้องปกป้องตัวเอกไว้
ที่นิยายเลือกตำรวจในราชการมาเป็นพระเอก เพื่อมาโยงให้พลอตการตามหาตัวเอกมันง่ายขึ้นมั๊ง

ด้วยสองพลอตก็เริ่มทำหน้าที่ส่งเสริมกันและขัดแย้งกันนับแต่นี้จนจบเรื่อง 555

การเล่าเรื่องของเรื่องนี้ก็เหมือนที่เคยเขียนไว้คือ ดำเนินเรื่องง่ายเล่าไปเรื่อย ๆ แบบไม่ซับซ้อน
แต่ก็มีการเอาเหตุผลในตัวละครออกมาเป็นระยะ เหมือนพยายามให้คนสนใจกันไปทุกตอน เพราะมีมาได้เกือบทุกตอน
ละครก็อาจจะเล่าเรื่องเกินจริงบ้างแต่ก็อยู่บนเหตผลที่เป็นไปได้
จริง ๆ มันแฟนตาซีตั้งแต่ ตัวเอกอยากตามหาใครสักคนโดยต้องมาเป็นดาราแล้ว !!!
เนื่องจากละครแนวสืบสวนสอบสวน คำถามที่คนมักถามคือ ใครคือคนร้ายของเรื่อง ซึ่งเป็นจุดสำคัญของเรื่อง
บางเรื่องเจอสปอยไปจบเลยเพราะเรื่องเขามีแค่นั้น เรื่องนี้ก็เหมือนกันคนดูบางคนแค่อยากรู้ว่าใครเป็นฆาตกรแต่ก็ไม่ดูละครต่อ
แต่เรื่องนี้ถ้าเอาจริงใครก็เดาได้ว่าใครเป้นฆาตรกร ถ้าคนเคยดูอะไรประเภทนี้มามาก ๆ แต่ไม่ spoil เรื่องนี้นะ แฮ่ ๆ
และพอเริ่มรู้สปอยก็เริ่มจับตาการแสดงของตัวละครนี้ มันก็เลยดูไม่สุด
แต่เรื่องนี้กลับมาเส้นเรื่องใหม่ ๆ ผุดขึ้นมาระหว่างการตามหาฆาตกรที่ดูน่าติดตามนอกจากประเด็นหลักเรื่องนี้อีก
เพราะมันมีตัวละครที่แสดงออกชัด แสดงออกให้เห็นบ้าง หรือแอบแสดงออก มันเลยมีอะไรให้ติดตามดี

ความสัมพันธ์ของตัวละครเนื่องจากละครเป็นแนวบอดี้การ์ด ต้องมีความฟินหล่อเลี้ยงตามแนวทาง
ซึ่งเรื่องนี้ก็ทำได้ดีเสียด้วย แม้ละครจะใช้มุกโบราณเปิดความสัมพันธ์อันห่วยแตกของพระนาง
แต่สิ่งที่ชอบคือพัฒนาการตัวละครที่มาการ รุก ในแต่ละตอนมันมีทุกวันโดยเฉพาะพระเอกของเรื่อง
ตอนแรก ถึงจะไม่ชอบขี้หน้า แต่ก็ชื่นชมความสวยงามตามประสาผู้ชาย
ตอนสอง ตอนสาม  ปฏิบัติตามหน้าที่ แต่เริ่มมีความใส่ใจต่อตัวนายจ้าง ออกอาการหวั่นไหว
ตอนสี่ ตอนห้า  เริ่มแสดงออกในความสัมพันธ์มากขึ้น เริ่มที่จะใกล้ชิดตัวและอยากรู้ความทุกข์ที่ไม่เคยบอกใคร ด้วยความเป็นห่วง
ล่าสุด  เริ่มมีอาการ ห่วง และ หวงมากขึ้น
แต่ในพัฒนาการทั้งหมดถูกล้อไปด้วยความตลกจากนิสัยของตัวละครรวมกับนิสัยนักแสดงมารวมกันไว้
ถึงจะมีฉากขำขัน จิกกัดเพียบแต่ความฟินก็แฝงเพียบเหมือนกัน
เรื่องนี้เลยเป็นสิ่งที่ชอบที่สุดของละคร เพราะช่วงหลังเรามักจะเจอตัวละครที่ถ้าไม่ปากหนักใจหนัก
ก็จะเจอประเภทปลากัดทุกสถานการณ์ แต่เรื่องนี้สถานการณ์และตัวละครมันล้อไปด้วยกันได้ดี

นักแสดงทำหน้าที่กันสนุกสนานกว่าที่คิด
นางเอก ไม่ว่าจะเพราะเหตุใดหรือจะสลับกับใครที่เล่นเรื่องนี้ แต่คิมก็เป็นตัวเลือกที่ดี ไม่ใช่เพราะ คิมมี่ พิมมี่
แต่เพราะสามารถเป็นตัวเอกเดินเรื่องที่สามารถแบกทุกสิ่งให้คนดูติดตามได้
พระเอก หลายคนมองว่า บอยควรจะเล่นบทแบบ หงส์ อันนี้ก็ไม่ปฏิเสธ
แต่บทละครแบบนี้ถ้าหามุมที่ใช่ของมัน  เขาสามารถสร้างความแตกต่างจากบทที่ได้รับ ซึ่งนี่คือข้อดีของปะกอน
และเรื่องนี้ก็สามารถเอาความกวนมาปนความอบอุ่นไปตามตัวละครได้

ทั้งตัวนิยายและละครพยามยามทำให้เรื่องนี้
ฉีกจากขนบของแนวละครและตัวละครเป็นระยะ
นางเอกคิ้วหาย นางเอกจนไปปลุกปล้ำพระเอกเพราะฤทธิ์ยา
มุกความประทับใจตอนเด็กที่รู้ ก็ไม่แสดงตัวอะไร  ฯลฯ
เป็นเรื่องเกี่ยววงการบันเทิงแต่กลับเล่าเรื่องแบบละครแนวบันเทิงน้อยมาก
ถึงเรื่องนี้ตัวเอกจะอยู่วงการบันเทิง กลับไม่ใช้มุกของละครแนวนี้เลย อาจเพราะไม่ได้อยู่ในความสนใจของตัวเอก
นางเอกเป็นนักแสดงก็แค่เล่าว่าวันนี้ไปทำอะไร เล่นละคร ถ่ายแบบ บทบาทแกงค์กองถ่ายในละครก็น้อยตาม
บทพระเอกที่เป็นบอดี้การ์ดที่ควรจะมีระยะห่างพื้นที่ตัวละครไว้เล่น เช่น ความต่างกันของฉันและเธอ
แต่เรื่องนี้ เล่นกันตลกโปกฮากันได้ทุกวันไม่มีช่องว่างแบบนั้นให้เห็นเลย
และที่สำคัญ เมื่อดำเนินเรื่องไปเรื่อยทางของพลอตสองพลอตชนกัน
ความฟินของเรื่องก็จะไปขัดการเดินเรื่องอย่างไม่ตั้งใจ

ด้วยความที่พลอตเป็นแบบนี้สถานการณ์ขัดกันเรื่องนี้ก็สูงตามไปอีก
เพราะพลอตย่อยก็มีทุกสิ่งทุกอย่าง จะทั้งรัก ตลก โศกเศร้า วงการบันเทิง ฆาตกรรม ยิงสนั่น และผี
และจะต้องบริหารทุกสิ่งที่ที่มีในละครแนวแบบนี้ได้ ซึ่งบางทีคนดูก็อาจจะดูขัดใจ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อย่างตอนในสนามกีฬาก็มีหลายคำถาม ทำไมไม่ปกป้องนางเอก
คนร้ายถึงพานางเอกเข้าไปในสนามทำไม พอพระเอกอุ้มนางเอกอ้าวคนร้ายไปไหน
ละครก็แค่บอกเล่าความสามารถของพระเอกผ่านฉากนั้นว่า ถ้ามีเหตุการณ์อะไรพระเอกช่วยนางเอกได้
รวมกับความสวยของสถานที่ก็เลยต้องการความสวยเลยลืมถึงเรื่องที่เล่ามาบ้าง
หรืออย่างเมื่อวาน ละครเรื่องนี้ไม่ค่อยได้ใช้มุกนักข่าวมาเล่น
ทั้งที่เรื่องทุกเรื่องในเรื่องเล่นได้ แต่กลับมาเล่นในความสัมพันธ์ของพระนาง
ละครอาจแค่ต้องการสร้างซับพลอตในตอน และก็เคลียร์ประเด็นง่าย ๆ เพื่อไม่ต้องเอามาเล่นอีกแบบที่หลายเรื่องชอบเล่น

ละครเรื่องนี้ก็คงจะประมาณนี้
เป็นเรื่องเดิม ๆ ที่ถูกนำมาสร้าง ให้ดูกันไป
แต่ก็มีความแปลกในรายละเอียด น่าติดตามและสามารถสนุกได้
ละครที่อาจห่างไกลคำว่าละครที่ราวกับชีวิตจริง แบบที่คนดูสมัยนี้ต้องการ
แต่ก็สามารถให้ความบันเทิงในแบบละครไม่มากก็น้อยเมื่อผู้คนได้ดู



ปล.  ในคราวต่อไปกับ  อะไรคือละครของ หน่อย บุษกร