แม่เบี้ย - เมื่อประเด็นที่ตีแผ่ มันยังไม่ได้ถูกเน้นออกมาให้ชัด ก็เลยอึมครึมไปหมด

วรรณกรรมเรื่อง "แม่เบี้ย" ถือว่าเป็นวรรณกรรมอมตะเรื่องหนึ่งของสังคมไทยเลยก็ว่าได้นะครับ เชื่อว่าทุกยุคทุกสมัยก็ต้องมีคนรู้จักวรรณกรรมเรื่องนี้พอสมควร เพราะถูกทำเป็นหนังเป็นละครตั้งหลายเวอร์ชัน แต่ละเวอร์ชันก็มีนางเอกเซ็กซี่สตาร์หน้าใหม่โผล่มาเรียกเสียงฮือฮาทุกครั้งไป แต่ถามว่าเอาจริงๆ คนจำเนื้อหาเรื่องราวได้มั๊ย คิดว่าหลายๆ คนก็อาจจะจำไม่ได้หรอกว่าหนังมันสื่อถึงอะไร มาเวอร์ชันของ "หม่อมน้อย" ในปี 2558 นี้ หนังถูกโปรโมทว่าจะเน้นในเรื่องของ "คนบาป" ที่มาเจอกันทำให้เกิดเป็นเรื่องราว erotic thriller drama ขึ้นมา



แม่เบี้ย ภาพยนตร์จากบทประพันธ์ของวาณิช จรุงกิจอนันต์ บอกเล่าเรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างชนะชล หนุ่มนักธุรกิจที่เดินทางมาทัวร์ชมบ้านทรงไทยริมน้ำที่จังหวัดสุพรรณบุรี จนมาพบกับ เมขลา ไกด์สาวและเจ้าของบ้านเรือนไทย นำมาสู่ความสัมพันธ์ต้องห้ามเพราะชนะชลมีครอบครัวอยู่แล้ว และความลึกลับที่ซ่อนอยู่ในบ้านเรือนไทยนั้นคือ งูยักษ์ ที่คอยออกมาปรากฎกายทุกครั้งเพื่อเตือนเมขลาถึงความดำมืดแห่งราคะและไฟโลกีย์



ต้องบอกตามตรงเลยว่า หม่อมน้อย ก็ยังเป็น หม่อมน้อย อยู่ในทกๆ ครั้งที่หม่อมทำหนังออกมา เอกลักษณ์ของหม่อมคือความสวยงามพิถีพิถันของงานภาพที่ไม่ว่าจะดูยังไงก็เห็นถึงความละเอียดปราณีตของหม่อมทุกครั้งไป ครั้งนี้ก็เช่นกัน หม่อมทำหนัง erotic ให้ฉากแต่ละฉากออกมาดูสวยงามได้อย่างกลมกล่อม ภาพหนังที่ถูกตีความให้ร่วมสมัย ถูกทำออกมาให้ดูมีความละมุนของการผสมผสานระหว่างความโบราณกับความเป็นสมัยใหม่ได้เป็นอย่างดี การจัดแสง การจัดองค์ประกอบภาพ ไม่เสียชื่อหม่อมน้อยสักนิด ถึงแม้ว่าบางฉากจะดูเหมือนหม่อมแกจะตั้งใจเน้นท่อนดุ้นมากเกินไป


แต่สิ่งที่มันมาบดบังความดีงามของงานภาพ ก็คือการเล่าเรื่องที่ดูเหมือนมันจะสะเปะสะปะไปหน่อย ไม่ได้เน้นประเด็นอะไรเป็นหลัก หนังพยายามจะเล่าเรื่องราวเป็น "องก์" ซึ่งเกือบจะดีแล้ว เพียงแต่ว่าเนื้อหาในแต่ละองก์ยังไม่ได้ถูกจัดหมวดหมู่ให้พอดีคำเท่านั้น หนังพยายามจะบอกเล่าถึงการที่ตัวละครแต่ละตัวถูกตีกรอบโดยบางสิ่งบางอย่างที่มีเรื่องของศีลธรรมเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่มันก็ยังดูไม่หนักแน่นพอที่จะทำให้หนังน่าติดตาม เลยทำให้หนังมันดูเนือยๆ ดูไปเรื่อยๆ และไม่สามารถทำให้คนดูอินไปกับสิ่งที่หนังจะสื่อจนจบแบบจับประเด็นไม่ได้เลย และไม่เข้าใจว่าตั้งแต่ต้นจนจบ หนังทำไมต้องเน้นเรื่องของการบอกเวลาอย่างละเอียดยิบขนาดนั้นด้วย ทั้งๆ ที่มันก็ไม่มีประเด็นอะไรที่เกี่ยวกับเวลาแม้แต่น้อย หรือแม้แต่ตัวละคร งูยักษ์ เอง ตอนแรกเหมือนจะพยายามเล่าที่มาที่ไป แต่แล้วประเด็นนี้ก็หายไปซะอย่างนั้น แล้วก็ทิ้งไว้ให้คนไปคิดกันเอง


ฉาก erotic ก็คงต้องเป็นประเด็นหลักที่ต้องพูดถึง ในสายตาผมเป็นอะไรที่ผิดหวังพอสมควร เพราะหม่อมทำมาตรฐานไว้สูงมากใน "จันดารา" ซึ่งเรื่องนั้น หม่อมทำให้คนดูรู้สึกถึงอารมณ์ร้อนแรงในเรื่องนั้นได้อย่างถึงพริกถึงขิง ผิดกับเรื่องนี้ที่ในตัวอย่างหนังดูเหมือนจะแรงกว่า จันดารา ด้วยซ้ำ แต่กลับดูแล้วไม่ได้รู้สึกอะไรเท่าไหร่ แค่รู้สึกว่า เออ...มันก็วาบหวิวนะ แต่ไม่ได้รู้สึกว่ามันคือการมีอะไรกันเลย เผลอๆ ถ้าเทียบกับฉากเลิฟซีนใน "อุโมงค์ผาเมือง" หรือ "ชั่วฟ้าดินสลาย" ยังดีกว่าด้วยซ้ำ


นักแสดงถ้าไม่พูดถึงคงไม่ได้ ชาคริต ยังคงมาตรฐานไว้ได้ดีไม่มีตก ผมไม่พูดถึงละกัน คนที่น่าพูดถึงมากที่สุดคือนางเอกของเรื่องในบทเมขลา จริงๆ แล้ว อ้อม กานต์พิสชา เป็นคนที่ดูมีเสน่ห์ ลึกลับ เย้ายวน มากๆ ก่อนหน้าที่ผมจะได้ดูหนัง แต่พอได้ดูหนัง ผมว่าหนังมันทำให้เสน่ห์ของอ้อมลดลงไปเยอะ เพราะด้วยบทพูด สีหน้าท่าทาง และแอ็คติ้งที่ดูแข็ง มันทำให้สิ่งที่ดูน่าค้นหา มันดร็อปลงไปเยอะ ซึ่งเทียบกับ แม็กกี้ อาภา ที่ออกมาสลับภาพอดีต ผมว่ายังดูมีเสน่ห์กว่าอีก ตัวละครอีกตัวที่สำคัญคือ ฮัท จิรวิชญ์ คนนี้สอบผ่านด้านการแสดงนะผมว่า แต่ติดนิดนึงตรงที่บทมันชอบให้ ภาคภูมิ พูดแทรกชาวบ้านอยู่ตลอดจนน่ารำคาญ อีกคนที่ออกมาแย่งซีนตลอดเวลาคือ ต๊อบ ชัยวัฒน์ คนนี้เปลืองตัวสุดๆ ออกมาทุกฉาก ฮือฮาทุกฉาก


รวมๆ แล้วส่วนตัวผมยังไม่อินมากกับ แม่เบี้ย เวอร์ชันนี้ เพราะอย่างที่บอกว่า หนังมันไม่ได้ชูประเด็นอะไรขึ้นมาให้ชัดเจนเลย มันเลยทำให้ก็ดูเรื่อยๆ ไปจนจบแบบออกมาจากโรงก็นิ่งๆ เออ ไม่ได้ประทับใจ และก็ไม่ได้ไม่ชอบ แต่มันก็ เอิ่มมม นะ ไม่รู้จะพูดถึงมันยังไง ก็ลองไปดูกันเองครับ อาจจะชอบกันก็ได้


ขอบคุณบัตรรอบกาล่า จาก Sahamongkolfilm International​ ด้วยครับ

พูดคุยเพิ่มเติมได้ที่ >>> [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.facebook.com/DooNangGunMai