สวัสดีวันอังคารฮับพ่อแม่พี่น้องชาวแมว...สบายดีทุกท่านนะฮับ

เมื่อวานแซมไปรับวัคซีนมาฮับพร้อมตรวจร่างกาย...คุณหมอบอกแซมแข็งแรงสมบูรณ์ 100% เลยฮับ คุณหมอตบท้ายแซมงี้เขิลเลยฮับ

คุณหมอว่าแซมหล่อและนิสัยดีด้วยฮับ(อันนี้คุณแม่ไม่เห็นด้วย)  เหตุผลเดี๋ยวคุณแม่มาเฉลยฮับ



มีเรื่องตื่นเต้นมาเล่าคุณๆด้วยฮับ...อาทิตย์ก่อนตอนคุณแม่กลับจากทำงานก็เข้าบ้านตามปรกติ...ก่อนปิดประตูแอบเอะใจว่าแหมเปิดประตูกว้างเลยดีนะที่แซมไม่อยู่แถวนี้ไม่งั้นคงมุดประตูออกไป(ลางสังหรณ์แม่นยำ)

คุณแม่ก็วุ่นเรื่องงานเรื่องพี่สาวตอนคุณแม่กลับบ้านประมาณหกโมงเย็นกว่าๆ  ทำนั่นนี่พาพี่สาวเข้านอนเวลาก็ล่วงเลยไปจนสามทุ่มครึ่ง
คุณแม่เริ่มรับรู้ถึงความผิดปรกติ ทำไมบ้านเงียบจังเริ่มเดินไปถามป๊าว่าเห็นแซมมี่ไหม ป๊าว่าไม่เห็นนานแล้วนะ😱😨😲

เราเริ่มตามหาแซมมี่ใจเต้นระทึก  ไม่มีแซมมี่ทุกซอกทุกมุมในบ้าน น้ำตาจะไหลค่ะลูกเเซมมี่หายได้ไง ใจเริ่มคิดถึงตอนเราเปิดประตูใช่แน่ แซมมี่หลุดออกไปตอนนั้นแน่  ทำไงดีนี่มันสามเกือบสี่ชั่วโมงแล้ว..ป๊าไม่รอท่าวิ่งออกไปตามหาส่วนเรายังสาละวนอยู่ในบ้านเผื่อแซมมี่ซ่อนอยู่บางมุม

เราได้ยินเสียงป๊าพูดปลอบใจอะไรเเว่วๆ...เราวิ่งไปตามเสียงป๊าเจอลูกแซมมี่อยู่ในอ้อมแขนป๊ามอมแมมเปียกปอน โถ.....สามสี่ชั่วโมงแซมมี่อยู่รอบๆบ้านนั่นเองค่ะไม่ได้ไปไหน  สงสารตกใจโมโหตัวเองถ้าแซมมี่หายไปเราคงแทบบ้าแน่เลยค่ะ