It is okay even if it hurt.ยอมวัดใจกันไหมครับ ทั้งๆที่รู้ว่ามันแทบจะเป็นไปไม่ได้

ผม ชื่อ ก.   เป็นคนไทย
เขา ชื่อ ข.  เป็นคนต่างชาติ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
   
เราอายุเท่ากัน เราเจอกันโดยบังเอิญ เพราะ ข.เป็น นศ.ต่างชาติที่เข้ามาทำงานอาสาสมัครในไทย แล้วไปทำที่เดียวกับเพื่อนสนิทผม (สมมุติว่าชื่อ ค. เป็น ผญ.)
วันนึง ค.ไลน์มาบอกว่า "เห้ย ก.ช่วยไปพา ข.เที่ยวหน่อยดิ มันอยากกินไอติม แล้วก็ชอป กรุพูดอิ๊งไม่แข็ง"
ทีแรก ผมปฏิเสธ เพราะว่าไปทำอย่างอื่นดีกว่า แต่สุดท้าย ผมก็ไป

เราเจอกันผ่านเพื่อนของผม ความรู้สึกแรกคือ" ไอ่หมอนี่มันยังไงกันนะ ผมไม่ค่อยชอบนิสัยของคนประเทศนี้เอาซะเลย "
ืท้ายสุด เราแยกย้ายกลับบ้าน
ก่อนกลับไม่ได้ขอไลน์ เพราะมันไม่เล่น ไม่ได้ขอเฟส เพราะผมบอกว่าไม่มี
ลึกๆแล้ว ผมก็รู้สึกดีกับ ข. นะ โดยที่ไม่ได้สนใจว่ามันจะเป็นเกย์หรือเปล่า
ผมปิดเฟสบุกไปแล้ว แต่ยังไม่ถึงรอบที่บัญชีจะโดนลบ ผมตัดสินใจเปิดอีกครั้ง แล้วทักข้อความไปหา ค. ได้เฟส ข. มาแล้วก็จัดการเป็นเพื่อนกัน
ข. ตกใจบอกว่าไหนบอกไม่มีบัญชี เราคุยกันเล็กน้อย ผมก็แค่แนะนำวิธีใช้ชีวิตในกทม.ให้มัน
ข. ก็บอกว่า keep contact to me pls.
ผมเหรอ เออ ก็โอเค

ถัดไปสองวัน ผมทัก ข .ไปเป็นภาษาบ้านเกิด ข.
เราก็คุยกันเถียงกันตามสไตล์คนที่เรียนสังคมทั้งคู่อะน่ะ
ข.บอกว่าเหนื่อยอยากพิงไหล่ใครสักคน
ผมหยอกกลับว่า ผมเหรอ?5555
ข.บอกว่าก็โอเคนะ 555(ในใจผมคิดไว้แล้วแหละ จริงๆผมก็แอบชอบมันอยู่)
ผมถามกลับว่า ถ้ากลับประเทศไปแล้วจะคิดถึงผมไม๊ ?
ข.บอกว่า แน่นอน ,ผมเริ่มจะรักคุณละ ทำไมคุณดีกับผมอย่างงี้
(ประมาณว่าโรแมนติกอ่ะ)
ผมบอกว่า คนเราจะเป็นแฟนกันหลังจากที่คุยกันได้แค่วันเดียวไม่ได้หรอกนะ เคยดูโฟรเซ่นหรือเปล่า
ข.บอกว่า เคยสิ แต่เราก็ค่อยๆเป็นค่อยไปก็ได้
เค้าถามผมต่อว่า คุณกล้าที่จะบอกใครก็ได้งั้นเหรอว่าเราคบกัน ?
ผมตอบว่า ถ้าเราเป็นแฟนกันจริงๆ ผมก็กล้าที่จะบอกว่านี่แฟนผมนะ
ข.บอกว่า สำหรับเค้ามันยากมากเลยนะ มันอาจทำร้ายเพื่อนและครอบครัวได้เลย แล้วก็บอกว่า ไทยแลนด์นี่ใจกว้างจัง><~
ผมบอกว่า ทำไมต้องสนใจด้วยว่าคุณคือใคร หากมันคือความรัก อะไรจะเกิดก็ต้องปล่อยไป ผมหวังว่าครอบครัวคุณคงรักคุณมาก

หลังจากนั้น
เรานัดเจอกันอีกสองครั้ง
ครั้งแรก กินข้าว และดื่มเบียร์>>>เค้ากลับบ้านพักดึก โดนอาจารย์ดุ
ครั้งที่สอง ซื้อนมกับไอติมในซุปเปอร์มานั่งกินกัน เจอกันแค่สิบนาที เพราะผมเพิ่งว่างในขณะที่เค้ากลับดึกไม่ได้ แต่เค้าให้ผมไปส่งทีบ้าน พร้อม ขอกอดหนึ่งที

จริงๆผมก็รักเค้านะ เรามีอะไรที่คล้ายกัน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

แต่ผมมาคิดอีกที เค้าก็ต้องกลับประเทศเค้า ไปเรียน ไปทำงาน ครอบครัว เพื่อนของเค้า ผมจะตามเค้าไปก็ไม่ได้ งานผม ครอบครัวผม
เมื่อวานผมเลยถามเค้าว่า ความสัมพันธ์ของเราตกลงจะเอายังไง?
อ้อลืมบอกไปว่า ผมปากแข็ง แต่ผมก็บอกเค้าไปแล้วว่าจริงๆอ่ะ ผมก็รักคุณนะ ผมเลยอยากรู้ว่าอนาคตมันจะเป็นยังไง คุณทำกับผมแบบนี้เพราะคุณรักผมจริงๆหรือแค่เป็นมารยาทที่ผมชวนไปเดทคุณก็ไม่กล้าปฏิเสธ ?
คุณกลับบ้านแล้วผมล่ะ ผมจะทำยังไง?
หากเราไม่ได้เจอกันทุกวัน แบบเมื่อก่อน คุณจะรับได้ไหม?

เค้าตอบผมมาสั้นๆว่า
"ทำไม ขี้กังวลจังเลย เค้าก็คิดเหมือนกันว่า ถึงตอนนั้นจะทำยังไง แต่เราควรจะทำปัจจุบันให้ดีที่สุด เมื่อถึงเวลานั้น วันที่เค้าต้องกลับประเทศ หากความสัมพันธ์ของเรายังคงเหมือนเดิม เราค่อยมาหาวิธีที่จะรักษามันไว้ดีกว่า"

นี่คงเป็นประสบการณ์ที่เกิดกับผมครับ จะเรียกว่าแกว่งเท้าหาเสี้ยนก็คงไม่ต่างกันมาก เพราะถ้าวันนั้นผมไม่ตกลงที่จะไปกับเพื่อน ก็คงไม่ได้เจอเค้า แต่แล้วความจริงก็คือ เค้าไม่ได้อยู่เมืองไทยตลอดไป
เมื่อถึงเวลานั้น ผมคงเสียใจมากๆ 😂😂😂

ขอโทษที่อาจจะอ่านไม่รู้เรื่องนะครับ พิมพ์ในมือถือ ข้อเท็จจริงอาจขาดไปบ้าง แต่ไม่เกินแน่นอนครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่