[CR] Driving in Down Under : Melbourne and Great Ocean Road ตอนจบ 24 ชั่วโมงใน Melbourne

การเดินทางของพี่ใหญ่และหนูเล็กใกล้จะจบลงแล้ว จากตอนก่อนๆ ที่เราใช้เวลาหลายวันบนเส้นทาง Great Ocean Road บัดนี้คงได้เวลาแล้วที่เราจะกลับเข้ามาเที่ยวที่เมลเบิร์นกันบ้างแล้ว เพราะกิตติศัพท์ของเมลเบิร์นที่ใครๆ ก็ตกหลุมรัก ทำให้เราก็อยากมาทำความรู้จักบ้าง แม้จะมีเวลาน้อยนิดก็ตาม



ถ้าใครยังไม่ได้ออกเที่ยวกับเราสองคนตั้งแต่แรก ย้อนหลังไปอ่านได้ค่ะ
ย้อนไปอ่านบทเริ่มต้นของการเดินทางของหนูเล็กและพี่ใหญ่ได้ที่นี่
ตอนที่ 1 จัดกระเป๋า http://ppantip.com/topic/34121625
ตอนที่ 2 ไปทะเลกันดีกว่า http://ppantip.com/topic/34130710
ตอนที่ 3 มุ่งหน้าสู่ Twelve Apostles http://ppantip.com/topic/34138588
ตอนที่ 4 Great Ocean Road - Hall Gaps http://ppantip.com/topic/34154949
ตอนที่ 5 ออกไปแตะขอบฟ้าที่ Grampians http://ppantip.com/topic/34163424

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

แผนการเดินทางวันนี้คือเราจะต้องเอารถไปคืนที่สำนักงานรถเช่าไม่เกินบ่ายโมงตามที่ได้ตกลงกันเอาไว้ หากเราต้องการไปไหนต่อไหนในระหว่างที่ยังมีรถอยู่ เราก็จำเป็นต้องออกเดินทางให้เร็วขึ้นอีกเล็กน้อยให้พอมีเวลาเถลไถล หนูเล็กตั้งใจว่าจะแวะไปเก็บภาพสวยๆ ก่อนเข้าเมลเบิร์นเสียหน่อย ก็ตอนที่หาข้อมูลท่องเที่ยวได้เห็นสถานที่หนึ่งที่ใครๆ ที่มาเที่ยวพากันโพสต์ให้นึกอิจฉา ภาพที่เห็นมันเหมือนบ้านหลังเล็กๆ สารพัดสีที่เรียงรายเป็นแถวยาวริมหาด แต่ในความเป็นจริงเขาบอกว่ามันคือ Bathing Box ที่ Brighton Beach ซึ่งหากจะเดินทางจากเมลเบิร์นมาเที่ยวก็สามารถทำได้โดยการนั่งรถไฟ แต่ไหนๆ เรามีรถอยู่แล้วก็เลยจะถือโอกาสแวะเสียเลย
พี่ใหญ่จึงตั้ง GPS จาก Ballarat สู่ Brighton เป็นเป้าหมายแรก โดยเธอกำชับว่าเราจะออกนอกเส้นทางมากไม่ได้นะ เพราะไม่เช่นนั้นจะทำให้เราคืนรถช้ากว่าเวลาที่ตกลงกันไว้ การเดินทางกลับสู่เมลเบิร์นวิ่งตามไฮเวย์สาย M8 ซึ่งการขับรถบนไฮเวย์มีข้อดีอยู่ตรงที่สามารถทำความเร็วได้พอสมควรคือ 100 กิโลเมตรต่อชั่วโมง และก็ดีเข้าไปอีกตรงที่ว่าเมื่อวิ่งไปไม่นานนักจะไปเชื่อมต่อกับฟรีเวย์ (West Gate Freeway) ซึ่งให้ความเร็วเพิ่มมาได้อีกเป็น 110 กิโลเมตรต่อชั่วโมง แต่กระนั้นก็เถอะ GPS ยังบอกเราว่าเราต้องใช้เวลาราว 1 ชั่วโมงครึ่งในการเดินทางซึ่งจัดได้ว่ามากพอดู เราผ่านเส้นทางต่างๆ มากมายทั้งไฮเวย์ ฟรีเวย์



จนกระทั่งเริ่มเฉียดเข้าเขตนอกเมืองของเมลเบิร์นอย่าง St.Kilda

ลัดเลาะเลี้ยวซ้ายขวาไปตามที่ GPS บอก แล้วเป้าหมายก็อยู่ตรงหน้าแล้ว ดูนาฬิกาในขณะนั้นเหลือเวลาอีกไม่เกิน 1 ชั่วโมง จะได้เวลาที่เราจะต้องเอารถกลับไปคืนยังสำนักงานซึ่งก็ไม่รู้หรอกว่าไกลจากที่นี่มากน้อยแค่ไหน คือเท่าที่ลองให้ GPS คำนวณระยะเวลาการเดินทาง จะใช้เวลาไม่นานนักราวครึ่งชั่วโมงก็ถึง แต่ความไม่แน่นอนเกิดขึ้นได้เสมอ การขับรถกับการหลงทางเป็นของคู่กัน หนูเล็กยังไม่แน่ใจเลยว่าเราจะทำเวลาได้ตามนั้นเพียงใด แต่ตอนนี้ขอแวะที่นี่ตามที่ใจปรารถนาก่อนก็แล้วกัน ข้างหน้าจะอย่างไรก็ช่างมันเถิด

และแล้วก็มาถึง

Bathing Box หลากสี


ห้องพักริมหาดสีสันสดใสเรียงรายเป็นแนวยาวทำให้ชายหาดนี้ดูมีสีสันไม่น้อยเลย แต่คงเพราะวันนี้เป็นวันธรรมดาบรรยากาศจึงยังคงไม่คึกคัก มีเพียงนักท่องเที่ยวไม่กี่คนเดินเล่นอยู่ริมหาด สถานที่ตากอากาศใกล้ตัวเมืองแบบนี้ช่างดีจริงๆ

ชายหาดยาวสุดสายตา มองเห็นเส้นขอบฟ้าไกลๆ
เมื่อเก็บภาพห้องสีสวยๆ จนพอใจก็ได้เวลาที่เราจะต้องเดินทางไปคืนรถที่บริษัทรถเช่ากันเสียที แต่เนื่องจากสนามบินอยู่ห่างจากตัวเมืองไปทางทิศเหนือ ทำให้เราต้องวิ่งย้อนขึ้นไปทางเหนืออีกในระยะทางพอสมควร อีกทั้งเส้นทางที่ใกล้ที่สุดจำเป็นต้องวิ่งผ่านตัวเมืองอีกด้วยเลยทำให้เมื่อขับรถเข้าเมืองไปเพียงสักครู่เดียว เราก็ต้องไปอยู่ท่ามกลางการจราจรคับคั่งตามประสาชีวิตคนเมืองอย่างเลี่ยงไม่ได้



กว่าจะหลุดออกมาได้เล่นเอาเหงื่อตก แต่พระเจ้ายังเข้าข้าง เพราะในที่สุดเราก็ไปถึงสำนักงานรถเช่าก่อนถึงเวลาคืนตั้ง 5 นาที เมื่อตรวจสอบรถกันเป็นที่เรียบร้อย บริษัทให้เราขึ้นรถตู้เช่นเดียวกับขามาเพื่อจะพาเราไปส่งที่สนามบินทัลลามารีนตามที่ตกลงกัน
การเดินทางจากสนามบินเข้าเมืองวิธีที่ง่ายสุด ไม่แพง ก็คือการนั่งรถ Sky Bus รถสีส้มสดที่มีเคาน์เตอร์ซื้อตั๋วที่บริเวณด้านนอกอาคาร สนนราคาตั๋วไปกลับราคา 30 เหรียญ คือซื้อแล้วใช้เข้าเมืองแล้วเก็บรักษาตั๋วไว้เพื่อใช้ในการเดินทางกลับมายังสนามบินอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งแบบนี้จะคุ้มกว่าการซื้อตั๋วขาเดียวซึ่งมีราคา 18 เหรียญ จุดจอดบริการจะอยู่บริเวณด้านหน้า Terminal 1 และ Terminal 3 รถนี้มีวิ่งบริการตลอด 24 ชั่วโมงใน 7 วัน หรือพูดง่ายๆ คือไม่มีวันหยุด ใช้เวลาเดินทางเข้าเมืองราว 20 นาที ปลายทางที่เมลเบิร์นคือสถานี Southern Cross ซึ่งเป็นจุดต่อรถไฟไปยังเมืองสำคัญๆ ทั่วประเทศ

สังเกตป้ายนี้ค่ะ

แต่ถ้าใครสัมภาระเยอะ จะนั่งแท็กซี่ก็มีให้บริการ

บรรยากาศบนรถ มีที่วางสัมภาระ กระเป๋าเดินทางไว้ให้เป็นการเฉพาะ

ทิวทัศน์ระหว่างทาง

เมื่อถึงสถานี Southern Cross จะมีรถโค้ชบริการส่งยังโรงแรมต่างๆ แบบที่เรียกว่า Hotel transfer service ซึ่งสามารถตรวจสอบได้ว่ามีที่ไหนบ้างที่เขามีสัญญากัน เมื่อลงจาก Skybus ก็เพียงไปติดต่อที่เคาน์เตอร์แจ้งโรงแรมที่พักที่เราจะไป เขาก็จะแจ้งกับคนขับแล้วก็ตระเวนส่งจนครบ ส่วนขากลับจะต้องโทรศัพท์เข้าศูนย์บริการเพื่อให้เขามารับกลับ เป็นบริการเข้าเมืองที่ยอดเยี่ยมดีจริงๆ การเดินทางที่สะดวกแบบนี้ถึงได้ทำให้เมลเบิร์นเป็นหนึ่งในสิบเมืองท่องเที่ยวที่นักท่องเที่ยวประทับใจ

ที่สถานี Southern Cross

รถโค้ชให้บริการ Hotel transfer service

ภายในรถโค้ช
ระหว่างทางเราได้เห็นบรรยากาศของเมลเบิร์น เพียงแค่แวบแรกที่เห็น ไม่แปลกใจเลยว่าเพราะอะไร เมลเบิร์นจึงมีเสน่ห์ที่ใครๆ ก็อยากมาสัมผัส

ที่นี่ใช้รถรางในการเดินทางภายในเมืองเป็นหลัก

Parliament House

Flinder Street Station

St.Paul's Cathedral



Flinder Lane Apartment ที่เราจองไว้อยู่ใจกลางเมืองเลยทีเดียว เพราะตั้งอยู่บริเวณ Flinder Lane ไม่ห่างจากถนน Swanston ซึ่งเป็นถนนผ่ากลางเมืองที่ผ่านไปยังหน้า Flinder Street Station และ Federation Square เป็นแบบอพาร์ทเมนท์ ซึ่งที่เราเลือกที่นี่ก็คงเพราะมีพื้นที่ทำครัวให้ด้วย ซึ่งจุดนี้จะทำให้เราประหยัดค่ากินไปได้มาก เนื่องจากเมลเบิร์นเป็นอีกเมืองหนึ่งที่ขึ้นชื่อเรื่องค่าครองชีพ ค่าอาหารมื้อๆ หนึ่งต่อคนไม่ใช่น้อยๆ เลยแม้ว่าปริมาณจะมากก็ตามที





เมื่อเอาข้าวของเก็บเข้าที่เราก็พากันออกเดินเที่ยว การไม่มีรถในเมลเบิร์นไม่ใช่ปัญหา นั่นเพราะการคมนาคมขนส่งในเมืองของเขาใช้รถรางเป็นหลัก นักท่องเที่ยวจะได้รับความสะดวกสบายโดยไม่จำเป็นต้องขับรถให้เครียดและวุ่นวายใจ

Yarra Tram รถรางแบบเสียเงิน
เพราะไม่เพียงแต่ที่จอดรถที่หาได้ยากแล้ว สิ่งที่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่กังวลกันก็คือการเลี้ยวขวาที่มีลักษณะเฉพาะในแบบที่เรียกว่า “Hook Turn” ซึ่งหาไม่ได้ที่เมืองไหนๆ แม้ว่าที่อื่นๆ จะมีรถรางเหมือนเมลเบิร์น แม้เวลาฟังดูเหมือนจะไม่ได้ยากอะไร แต่การที่ต้องขับรถบนถนนที่มีรถรางวิ่งอยู่ด้วยมันก็ไม่ใช่เรื่องน่าสนุกสักเท่าใด อีกทั้งรถรางก็มีวิ่งบริการไปทุกเส้นทางทั้งแบบฟรีและแบบเสียเงิน ดังนั้น จึงไม่เห็นความจำเป็นอะไรที่เราจะต้องขับรถเที่ยวให้หมดสนุกเสียเปล่าๆ

ที่พักเราอยู่ไม่ไกลจาก Town Hall

ป้ายรอรถราง

State Library of Victoria

อาคารรูปร่างแปลกตา

หนูเล็กกับพี่ใหญ่เริ่มสำรวจเมลเบิร์นด้วยการนั่งรถรางฟรี
บริการรถรางฟรีจะวิ่งเป็นวงกลมรอบบริเวณที่เรียกว่า Central Business District (CBD) ผ่านสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ไปตลอดทาง บนรถจะมีเสียงตามสายอธิบายสถานที่ต่างๆ ขณะที่รถรางไปจอด รถรางนี้ไม่ได้จำกัดไว้ให้เฉพาะนักท่องเที่ยว คนในเมืองก็ใช้บริการด้วย ดังนั้น จึงค่อนข้างแน่น แม้ว่าจะมีคนลงตลอดทาง แต่ก็จะคอยเติมเต็มขึ้นมาตลอดทางเช่นกัน

Etihad Stadium ท่ามกลางสายฝน



รถรางสายที่เรานั่งพากลับมายัง Flinder Street Station
แค่จากสายตาที่มองผ่านหน้าต่างของรถรางก็พบแล้วว่า เมลเบิร์นเป็นเมืองแห่งศิลปะอย่างแท้จริง
ชื่อสินค้า:   ออสเตรเลีย-เมลเบิร์น-Great Ocean Road
คะแนน:     
**CR - Consumer Review : ผู้เขียนรีวิวนี้เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง ไม่มีผู้สนับสนุนให้สินค้าหรือบริการฟรี และผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนในการเขียนรีวิว

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่