ขอเริ่มรายละเอียดเลยละกันนะคะ พึ่งจบม.6 มาเมื่อเดือนมีนาคม นี้เองนะคะ ตอนนี้ก็กำลังเรียนบัญชี อยู่มหาลัยรัฐแห่งหนึ่งค่ะ
ก่อนที่จะตัดสินใจเรียนต่อ คิดหลายรอบมากนะคะ ว่าจะเอายังไงกับชีวิตต่อดี จะเรียนดีไหมหรือไม่เรียนดี ปัญหาหลักๆ ก็เรื่องฐานะทางการเงินแหละค่ะ
แต่ที่ตัดสินใจเรียนก็เพราะครอบครัวค่ะ มีครั้งหนึ่งแม่เคยพูดกับตัวหนูะคะว่า จะเอายังไงก็เอา จะเรียนก็เรียนแม่มีปัญญาส่งอยู่แล้วทำให้เต็มที่็ก็พอ
พอตัดสินใจเรียนหนูก็ต้องไปอยู่หอ อยู่หอหนูพยายามประหยัดที่สุดเท่าที่จะประหยัดได้นะคะ เคยมีอาทิตย์นึงไช้เงินแค่ 250 บาทค่ะ หนูไม่ได้ใช้ฟุ่มเฟือยจนเหลือตังน้อยให้ปลายอาทิตย์นะคะ แต่ปีหนึ่งเงินมันใช้เร็วมากค่ะ หนูนี่ถึงกับร้องไห้เลย แต่พอนึกกับไปนะคะ แม่กับพ่ออยู่บ้านกินข้าวกับไข่บางวันไม่ได้กินข้าว แม่กับพ่อต้องประหยัดมาๆเลยค่ะ เพื่อส่งเงินมาไห้หนูทุกอาทิตย์ พ่อต้องไปทำงานเสาร์อาทิตย์เพื่อหาตัง สุดท้ายหนูมารู้ทีหลังนะคะว่าแม่ไปยืมเงินคนอื่นมาเพื่อส่งให้หนู เพื่อให้น้องใช้ไปโรงเรียน หนูทรุดเลยนะคะ ไม่คิดว่าการที่หนูตัดสินใจเรียนต่อจะทำให้พ่อกับแม่ลำบากได้มากขนาดนี้ ตอนนี้หนูก็ไม่อยากจะเรียนต่อแล้ว มันเหนื่อยมากค่ะ ทั้งกายทั้งใจ สงสารพ่อกับแม่  ความสามารถหนูก็มีทางด้านปรแกรมคอมพิวเตอร์ บัญชีอีกนิดหน่อยค่ะ
เลยอยากจะถามว่าหนูสามมารถทำงานอะไรได้มั้งคะ  หนูไม่ได้เล่าเพื่อให้สงสารนะคะ หนูอยากทำงาจริงๆค่ะ   สำรับคนที่อ่านจนจบ ขอบคุณค่ะ