รัก ก็เปนแค่เกมส์ (อาจไม่มีค่ากับใคร แต่ตอนนี้ฉันเหมือนไม่มีวิญญาน)

ความรุสึกตอนนี้ มันเงียบ สงบ เวลาเดินไปช้าๆ
หลังจากเจอเรื่องเลวร้ายมาไม่กี่วัน จากคนที่รัก กลับกลายเปนคนที่ทำร้ายเราได้แสนสาหัส รวมทั้งคุ่ควงของเขาที่รุมทำร้ายจนคิดว่า โลกนี้จะมีอะไรที่เลวร้ายไปกว่านี้อีกแล้ว บวกกันน้องที่เรารัก เปนคนสั่งการให้เกิดเรื่องทั้งหมด "ที่กุเอามัน เพราะ...มันขอ"
คนๆเดียว สามารถสั่งผุชายคนนึงให้ทำร้ายจิตใจเราได้ขนาดนี้ นี่คือชีวิตจริง ไม่ใช่ละคร มันเปนเกมส์ที่พวกเขาสร้าง เพื่อทำร้ายเรา ด้วยการเอาความรุสึกเข้ามาเกี่ยวข้อง

วันนี้ หนูได้รุแล้วว่า มนุษย์เรา มีความชั่วร้ายแฝงอยู่มากมาย อยู่ที่ว่าเขาจะนำออกมาใช้เมื่อไหร่
หนูได้รุแล้วว่า ไม่มีความแน่นอนใดๆบนโลกใบนี้จริงๆ ไม่มีคำว่ารัก ไม่มีคำว่าอภัย ไม่มีคำว่าพอ ไม่มีคำว่า..... ความยุติธรรม

การดำเนินชีวิต ยังคงเดินต่อไป ยังคงต้องหายใจ ท่ามกลางคนที่พร้อมจะแทงข้างหลังเราได้ทุกเมื่อ เมื่อเรานิ่งเฉย ยิ่งทำให้เขาเคียดแค้น คิดทำร้าย
แล้วเราจะต้องทำอย่างไร

จะมีใครซักคน บนโลกนี้ไหม ที่ไม่ทำร้ายกัน

มันอาจเป็นคำถามที่สิ้นคิด แต่ก็ยังอยากจะรุว่า คนๆนั้น จะมีไหม ถ้ามีแล้วเขาจะเขามาทำร้าย เราก็จะไม่ขอมีตลอดไป

น้ำตาที่ไหลออกมา มันเหมือนคนเปนบ้า เพื่อนข้างกายที่รุ แต่ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่บอกว่า "ต้องเข้มแข็ง ร้องไห้ แต่มันหัวเราะ" เพราะนี่คือเกมส์
ที่พวกมันสร้าง มาทำร้ายฉัน

ความรัก มันน่ากลัวขนาดนี้เลยหรอคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่