มหาวิทยาลัยย่อมีหน้าที่บริการความรู้ วิชาการ วิจัย และส่งเสริมศิลปวัฒนธรรม เพื่อพัฒนานิสิตไปสู่ความเป็นบัณฑิตที่พึงประสงค์และมีคุณภาพ มากกว่าทำหน้าที่สนองงานใดงานหนึ่งจนต้องถึงขั้นหยุดการเรียนการสอนโดยไม่มีเหตุอันสมควร และรบกวนในเรื่องทุนทรัพย์ของนิสิตที่นอกเหนือจากค่าหน่วยกิตหรือค่าธรรมเนียมอื่นๆ อันจะบำรุงมหาวิทยาลัยและเป้นประโยชน์ต่อการศึกษา มิใช่การกระทำเพียงเพื่อเอาหน้า ประจบ สอพลอ อันเกิดประโยชน์แก่บุคคลบางคน บางกลุ่มคณะบุคคล โดยที่ไม่เกิดประโยชน์อันใดแก่นิสิตเลย


หากอนาคตมหาวิทยาลัยต้องสนองงานองค์กรอื่นอันมิใช่หน้าที่หรือพันธกิจของมหาวิทยาลัย การศึกษาและการพัฒนาบุคคลเพื่อกลายเป้นนิสิตที่สมบุรณ์ย่อมกลายเป็นเพียงข้ออ้างในการเชิญชวนให้คนทั้งหลายเข้ามาเรียนเท่านั้น จริงอยู่ที่มหาลัยพึงบริการสังคมและมีกิจกรรมเพื่อพัฒนาตัวผู้เรียน แต่ก็ต้องเป็นในเชิงวิชาการหรือความรู้อื่นใดที่จะสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิต หรือจะเป็นประโยชน์ต่อการเข้าใจในศิลปวัฒนธรรม ไม่ใช่กิจกรรมที่ไร้ประโยชน์อันทำให้นิสิตลำบากโดยใช่เหตุ


เมื่อเข้ามาศึกษาในรั้วมหาวิทยาลัยแล้ว นิสิตควรได้รับการศึกษาที่มีคุณภาพตามที่คาดหวังและมุ่งหมาย หรือตามการโฆษณาการเพื่อเชิญชวนให้บุคคลเข้าศึกษาของมหาวิทยาลัย


"...มหาวิทยาลัยย่อมอุปมา ประดุจบ่อน้ำ บำบัดความกระหายของราษฎร ผู้สมัครแสวงหาความรู้ อันเป็นสิทธิและโอกาส ที่เขาควรมีควรได้ ตามหลักเสรีภาพของการศึกษา..."

ศาสตราจารย์ ดร.ปรีดี พนมยงค์